Na lang aarzelen toch maar een paar rijfoto's van Jody en mij. Het gaat me niet zozeer om mijn houding (die debiele lage handjes en opgetrokken hakken en teveel achterin het zadel zitten (nee het zadel is niet te klein) zijn bekend, daar werk ik aan) maar om het totaalbeeld.
Hoewel mijn theorie denk ik redelijk op orde is, ben ik helaas totaal verstoken van enig ruitergevoel, dat moeten jullie me maar vergeven...

Wij rijden echt puur basisdressuur, als randvoorwaarde voor lekker recreatief bezig zijn. Dus zeker geen wedstrijdambities! Af en toe hebben we een lesje.
Jody is een lieve tinker die erg voorwaarts is wat het moeilijk maakt om te voorkómen dat ze op de voorhand gaat lopen. Als ik te streng met mijn hand ben, loopt ze er dwars doorheen dus dat heb ik wel afgeleerd.
Allereerst; losrijden. Ik stap 10 min. los aan de lange teugel, tot ze helemaal hals strekt. Dan draaf ik aan en pak ik haar op. Op zich vind ik dit een fijn beeld en het voelt ook lekker los over de rug. Dat ze ietsiepietsie vóór de teugel is, vind ik niet erg.

En als ik dan haar de kans geef, gaat ze duiken en lekker op het bit hangen, zoals hier. Ze loopt dus duidelijk veel te diep en da's natuurlijk niet de bedoeling maar ja...ik probeer het met veel kleine ophoudinkjes (miniem kneepje+ vooral been) weer te corrigeren.

Hier vind ik dat ze best fijn loopt, weliswaar wat op de voorhand maar dat is nu net ons punt. Het gevoel is wel heel fijn als ze zo loopt. Maar het is op de grens, dieper moet ze niet komen.
Natuurlijk is er hier geen enkele sprake van verzameling maar ik denk ook niet dat we daar aan toe zijn.

Galopje; ook teveel op de hand wat mij betreft. Ik ervaar in ieder geval teveel druk.

Met wijken gaat ze vaak teveel voorwaarts en komt ze wat tegen de hand.

Na het rijden stapt mijn man haar even uit en dan demonstreert ze nog even hoe ze kan halsstrekken. (Doet ze bij mij ook hoor, maar dat stond niet op de foto. En ik wou het toch graag even laten zien)

Dus wie tips heeft: shoot!
)
En ik vermoed dat het velen zo vergaat... De beste stuurlui.... enz.
. Probeer eerst jezelf voor elkaar te hebben, en dan je paard; Hoe zit ik, heb ik even veel druk, zit ik rechtop.. chips nee, oké om me heen kijken, voelen wat er onder me gebeurt... nee niet naar die oren kijken, kijken naar het spoor dat ik wil volgen, ik wil een volte maken op de linkerhand, oké, kijken, kneepje links, rechts begrenzen, benen, waar ik laat ik me benen?
Dat ruitergevoel komt doordat je op een gegeven moment wéét wat je moet gaan voelen, dit moet je een keer ervaren hebben, dan vergeet je het niet en dan werk je daar altijd weer naar toe 