Geplaatst Mijn 2 fjordenmerries zijn op aboptraining en ik heb een andere fjord te leen gekregen. Daar rij ik nu dus mee. 1 van mijn 2 eigen fjordenmerries heb ik nog nooit buiten gereden en slechts een keer of 5 in de bak (fokmerrie). De andere merrie gebruik ik als rijpony.
Nu ik met de leenfjord kan rijden merk ik dat ik behoorlijk gespannen/nerveus ben op bepaalde plekken en in bepaalde situaties. Reden daarvoor zijn de kunsten van mijn rijfjord. Ze vind buiten alles "eng" en springt voor iedere grasspriet naar links of rechts. Ontspannen draven en galopperen wordt daardoor al lastig. Ook heeft ze er een handje van om haar kracht te misbruiken, zo zijn we meerdere keren in volle galop door 90 graden bochten gevlogen, soms zelfs met ijzel. Ook is ze af en toe onbestuurbaar qua tempo (richting is vaak nog wel te bepalen). Ze kan 500 meter achteruit stappen als haar andere truken (omdraaien, harder gaan, zachter gaan, slalommen, noodstops etc.) niks uithalen. De oplossing daarvoor ligt in het tot 5 tellen en bij 5 een enorme dreun verkopen. Gevolg is dat madam bij 4 netjes voorwaarts gaat.
Kortom, er is genoeg gebeurd waardoor ik gespannen ben geworden.
Nu met die leenfjord komt dat goed tot uiting. Zij trekt zich er gelukkig helemaal niks van aan en is dus het ideale oefenobject
.Ik zit o.a. gespannen bij het van huis weg rijden (Oorzaak: de 90 graden bocht en het tot 5 tellen verhaal) en in ietwat extremere situaties (bijv. 3 grote vrachtwagens dicht achter elkaar op een binnenweggetje en een niet zo heel brede berm met diepe slootkant). Met mijn rijfjord doet die spanning zich ook voor op het moment dat ze echt ergens wat angstig voor is of als ze maar een klein beetje in de staak gaat. Door de ervaringen heb ik gelijk zoiets van "oh oh, sh*t wat krijgen we nu weer en breng ik mijn spanning op haar over waardoor we dus in een kringetje belanden.
De rijfjord is niet altijd zo, vaak gaat het ook goed en dan heb ik er een heel fijn, enthousiast paard aan wat graag urenlang met je door de bossen struint. De keren dat er echter problemen ontstaan komen langzaam aan wat vaker en dat is natuurlijk niet de opzet. Zodra er iemand op de fiets mee gaat (te paard wordt het alleen maar moeilijker van) heb ik weer dat enthousiaste paard onder me die geen pas verkeerd zet. Ze heeft dus dondersgoed in de gaten wanneer er niemand is die in kan grijpen en zie het probleem dan maar eens op te lossen.
Met deze merrie ga ik als ze terug is samen met mijn instructrice weer aan de slag. Ik wil o.a. vragen of zij alleen een rondje met haar wil rijden om te kijken of ze haar trukendoos dan ook open gooit.
Als straks de beide dames weer thuis zijn wil ik ook graag de fokmerrie wat op gaan pakken. Deze merrie is echter nog vrij onzeker en kan mijn spanning er dus absoluut niet bij gebruiken. Ik wil er zelf dan ook graag vanaf.
Ik heb les, maar ben bang dat ik toch zelf degene moet zijn die die spanning de baas moet gaan worden. Wie heeft daarvoor tips?
ik ben ook zo'n stresskip af en toe waardoor mijn anders brave paardje de meest vreemde dingen uithaald buiten. Tip die ik kreeg: vaak zie of benoem ik een 'eng' ding/ object/ situatie als ik aan het rijden ben. Bijvoorbeeld: ojee, daar komt een vrachtwagen aan. Hier reageerd mijn paard sterk op. Hierop kreeg ik de tip om te gaan ontkennen, gewoon hardop: 'nee hoor, ik zie geen vrachtwagen'. Klinkt heel ideoot en zo voelt het ook, maar het hielp zowaar 
Dit voorkomt dat je gespannen raakt waardoor je paardje geen reden heeft om te reageren. Dit geld ook voor naar 'enge' dingen kijken. Betrap je jezelf hierop, dwing jezelf je aandacht op iets anders te richten. Je paard zal dit in vele gevallen dan ook doen.