In de bak gaat alles goed totdat ik de galop heb geprobeerd, soms gaat deze wel goed en soms niet (hij schiet weg en gaat hard óf hij sringt rustig aan en loopt op een mooi tempo). Als de galop niet goed gaat, dan raakt hij opgefokt, als ik daarna weer gewoon wil draven, is hij moeilijk terug te nemen op een normaal tempo en blijft hij opgefokt.. Na enige tijd (lees; lange tijd) raakt hij dit weer kwijt en kan hij weer normaal draven.
Buiten gaat ook alles prima totdat ik een stuk gegallopeerd heb, als ik hem aanspring schiet hij weg, en is hij moeilijk terug te nemen (wat is het begin heel makkelijk was), ik ben niet hard in de mond en ik rijd meestal bitloos. Omdat hij wegschiet en ik hem weer wil terug nemen houd ik hem van voren tegen en ga met mijn gewicht naar achteren (hij is western gereden / daar ben ik mee bezig). hij weet wat dat betekend dus. Zodra ik dan ga stappen, stapt hij snel door en wil af en toe harder (ik hou mn teugels erbij, maar wel los) als ik ga draven wil hij ook steeds harder en harder.
Ik ben niet iemand die graag in de mond trekt, maar ik heb meestal geen keus.. Als hij op normaal tempo loopt, probeer ik ruimte van voren te geven, maar dan gaat hij na een paar seconde toch weer harder.. (als ik hem tegenhoud doe ik dat met kneepjes, zolang/hard als nodig)
Wat kan ik hier nou aan doen? In de bak gaat het steeds beter maar buiten vind ik het niet leuk meer, wat ik ook doe of zeg, het lijkt niets te helpen.. Ik raak gewoon gefrustreerd ervan, ik probeer rustig te blijven tegen hem, maar het ''vreed'' aan me
:)Is het misschien omdat hij het zo leuk vind, of juist omdat hij het eng vind, of wat? iemand enig idee?
alle ideeen zijn welkom

(geen opmerkingen zoals ; les nemen of iets dergelijks, daar vraag ik niet om:))


je moet eens naar draverspraat.nl gaan meen ik (ff googlelen ofzo) daar kunnen ze je ook vaak goed helpen