Ik durf niet in de les mee te rijden, in de bak
Ik voel me zo voor de leeuwen geworpen, ik ben zelf zeg maar heel erg verlegen. Ik durf het gewoon echt niet
Sierd gooit best hoog op, en ik ben dit helemaal niet gewend, en ik ben zo bang dat er iets fout gaat. En omdat ik zo onzeker ben, breng ik dat toch ook over op Sierd, ofniet?Ik wil morgen het liefste buiten gaan rijden, hij is heel braaf, dat hebben meerdere bevestigd. Hij liep ook caroussel en is heel vaak buiten geweest. Als ik buiten ga rijden, is er een grote zandvlakte waar ik lekker zelfstandig kan oefenen met staan-zit. Ik vind het veel fijner dan dat er een stuk of 10 man mij aan gaan staren, dan word ik zó zenuwachtig
Het is niet zo dat ik lessen neem omdat ik niet kan rijden
mijn moeder leek het verstandig om zo vertrouwen op de bouwen. Wat kan ik nou het beste doen? Ik ben nu al verschrikkelijk zenuwachtig voor morgen



?!
Ik wil namelijk wel heel graag op hem rijden, dus ik hoop dat dat gevoel me toch een beetje stimuleerd. Als er maar 2 mensen lessen, tja dan vind ik het niet zo erg. Maar ik heb welleens gezien dat er een stuk of 10 reden en de halve familie bij de bak stond... dan heb ik gelijk alweer zoiets van: laat maar ik ga niet.
Ook één van de redenen dat mijn moeder het niet goed gaat keuren als ik buiten ga rijden
Alles op z'n tijd.
de meeste mensen zijn hun billen dan nog aan het weken tussen de lakens