Hallo, ik vraag me af waarom mensen met 2 teugels rijden, niet met bijzetteugels of een slofteugel ofzo, maar gewoon, 2 teugels vastgemaakt aan het bit. Ze zeggen dat je hem/haar hier beter mee onder controle krijgt, maar is dat ook zo?
Ik zet even een stipje, ben benieuwd waarvoor het eigenlijk is.
Anieke89
Berichten: 2138
Geregistreerd: 19-03-06
Woonplaats: Hengelo
Geplaatst: 22-06-09 15:18
Sommige mensen zijn van mening dat ze dan hun hand beter stil kunnen houden. Anderen vinden het fijner dat ze dan meer in de hand hebben. Op wedstrijden mag het in ieder geval niet meer
Inderdaad, wat Urielle zegt. Het is een veilige manier van het oefenen voor de stang en trens, zodat je die beide teugels los van elkaar kan hanteren als je echt over gaat op de S&T. En het is veel minder vervelend voor het paard dan geklooi met de stangteugel.
Het is inderdaad verschillend per persoon waarom dit gedaan wordt, heb alles wel langs zien komen denk ik. Het kan oefenen zijn voor S&T, denken sterker te zijn of meer in je hand te hebben
Bij mij op de manege rijdt een meisje met 2 teugels aan 1 bit, omdat ze dan niet meer haar pinken van haar hand afsteekt. Helpt dus ook bij de hand houding:)
Het maakt in principe niet uit, maar ik heb het nu tijdelijk omdat ik mijn hand recent gebroken had en nog geen vuist kan maken. Het is dus wel fijn om 2 teugels te hebben, dan heb je meer om vast te houden. Het maakt geen verschil voor het paard, de druk wordt meer verdeeld maar het bit werkt niet anders in.
wizzwizz
Berichten: 32
Geregistreerd: 29-06-09
Geplaatst: 29-06-09 13:49
op dat het mooi staat. dat doe ik ook altijd! logisch toch!!!!!!
Ik heb HMS (een gewichtsziekte) en soms als ik pijn heb aan mijn handen gebruik ik 2 teugels zodat niet alleen de teugel onder aan mijn ringvinger komt maar ook onder aan mijn pink, maar ik vind het niet echt prettig rijden (wat mede ook gewoon komt door de pijn die ik dan heb). Ik vind prsoonlijk dat mijn pony fijner te rijden is op gewoon 1 teugel dan dat geklooi op 2 teugels maar voor mij is het wel een manier om toch nog te kunnen rijden als ik pijn heb.