Vandaag werd er op stal een onderlinge mini-dressuurwedstrijd gehouden. Als oefening en gewoon omdat ik het zo ontzettend leuk vind heb ik het lekker serieus genomen en paard+mezelf in tenue gestoken (helaas ontbrak alleen de witte broek). Het proefje was ontzettend simpel maar door mijn spanning (nogal suf bij zo'n wedstrijdje, maargoed) was het geheel toch te strak.
Hidde is een (bijna) 7-jarige Friese ruin. We trainen op B/L1 niveau en hebben eens in de 2 weken privé dressuurles. We werken nu het meest aan ontspanning, zonder dat Hidde misbruik gaat maken van de ruimte die hij krijgt in de vorm van rennen.
De beelden zijn voor mij nogal confronterend, het geheel was véél strakker dan normaal. Mijn hulpen waren (te) grof en het totaalplaatje was niet helemaal soepel. Dit is te verklaren door het feit dat ik mijn beenspieren aanspan als ik nerveus ben, waardoor Hidde naar voren schiet en ik hem uit 'paniek' van voren tegen ga houden, wat ik juist niet moet doen. Het is goed om zoiets terug te zien, hier ga ik zeker aan werken.
Sorry voor de verschrikkelijke kwaliteit, de foto's zijn stills uit een filmpje. Ik hoop dat ze toch nog te beoordelen zijn. Ik ben ervan bewust dat het plaatje niet ideaal is, ik ben te streng met mijn handen. Dit is iets waar ik zeker aan ga werken, heb er echt een hekel aan.
Inrijden in de binnenbak..


Big smile, hij liep zo fijn!



Dan naar de buitenbak, erg veel spanning in het begin.

Losser.





Hier zie je duidelijk weer teveel spanning.


Doei!

Alle commentaar is welkom, we hebben nog zóveel te leren.
. 
). Je ziet op de foto's heel veel spanning bij zowel jezelf als bij je paard. Je paard loopt veel(!) te diep en jij zit er verkrampt op, waardoor je dus oa te streng bent met je handen. Princesj heeft hele goede opmerkingen, daarnaast kun je nog meer