Geplaatst Djamiro is voorheen 5 jaar in mijn bezit geweest en heeft toen in de springsport gelopen, tot hij een peesblessure waarna hij is teruggetrokken uit de sport, slechts enkele maanden na zijn debuut.. Na ruim een jaar op de wei te hebben gehuppeld is hij volledig genezen, de pees is netjes aangehecht en hij kon weer gereden worden!
Wegens omstandigheden heb ik hem 3,5 jaar geleden moeten verkopen, maar sinds een half jaar is hij weer van mij! Langzaam maar zeker probeer ik er nu een dressuurpaard van te maken haha.. Het is hard werken voor ons allebei (en daar houden we geen van beiden veel van), maar samen met mijn instructeur ben ik nu toch echt serieus met hem aan de gang. Het is een braaf paard, doet geen gekke dingen oid maar heeft wel zijn eigen willetje, wat hij vooral uit door zijn snoet naar de hemel te richten als ik de teugels op maat maak
Zelf ben ik ook verre van een sterruiter, maar we hebben er plezier in en dat staat op nummer 1 toch?Op dit moment zijn we B+3. Het streven is nog eens een winstpunt in de L te rijden met hem, maar als hij het niet meer leuk vind om op concours te gaan houd ik hem voortaan thuis en gaan we lekker recreatief hobbelen.
De dingen waar we voornamelijk aan werken zijn mijn houding, die in 1 woord werkelijk verschrikkelijk is;
De impuls, die er nagenoeg altijd aan ontbreekt;
De nageeflijkheid, waar hij voorheen nooit van heeft gehoord en dus niet echt inziet waarom hij nu dan toch ineens actief van achter uit over de rug moet lopen en dan ook nog eens met zijn koppie "in de krul"
Verdere punten hoor ik graag van jullie!
De foto's zijn van 2 wedstrijden op hetzelfde terrein.
Groetjes Sandra
Ik ken het.. 
En tja, als je hem tussen de dressuurpaarden ziet is het toch echt wel een springertje maar het misstaat niet. Daarbij moet een springpaard net zo goed lekker dressuren. 
Hij mag wat actiever en jouw schouders mogen wat naar achteren. Verder ziet het er ok uit. 