Bokt.nl

**Geplaatst door de TopicStarter** : 04-05-09 17:55

Beetje bang geworden...

Geplaatst door de TopicStarter : 04-05-09 17:55

Beste bokkers. Ik mag van Saskia op haar computer, mag er zelf geen :-(
Zij had goede adviezen gehad en ik probeer het nu zelf ook eens bij Bokt als dat tenminste mag op deze manier.
Mijn E-pony heb ik nu een jaar. Een schatje, heeft me over een nare ervaring heen geholpen en ik reed heerlijk met veel plezier. Nooit een misse pas, altijd lief en werkwillig. Tot een paar weken geleden, Saskia heeft er ook weleens over gevraagd geloof ik. Na een half uur rijden en wat stappen neem ik mijn teugels op maat en Edje begint vluchtneigingen te hebben. Ik heb meteen door dat er iets mis is, hou halt, (viel niet eens mee...) stel hem gerust en stijg af. Niks te vinden. Stijg ik weer op: mijn pony staat weer heel strak, wil eigenlijk niet vooruit en omstanders zeggen ook: ga eraf, er IS iets! Weer niks te vinden, ook op stal niet. DA ook niet. Dat was zaterdag. Woensdag zie ik ineens een rauw rond plekje, circa 1 cm, meer niet, op de singelplaats wat ook iets verdikt is. Met een gaatje in het midden. Een steekbult?! In de singel ontdek ik ook meer huidsmeer en haren op die plaats. Zadel, singel, alles verder in orde. Ik heb gewacht (nu 3 weken) tot alles helemaal weg is. Maar nu is mijn vertrouwen óók weg! Ik longeer 'm wel en hij loopt in de trainingsmolen maar het rijden stel ik steeds met een smoesje uit...
Help....wat te doen, ik had zo'n plezier met hem! Ik ben zo bang dat hij het weer doet, hoewel ik echt geloof dat er iets gestoken heeft tussen de singel....maar ja, zeker weten doe ik het niet.

**Geplaatst**: 04-05-09 17:57

Re: Beetje bang geworden...

Geplaatst: 04-05-09 17:57

kan iemand hem niet voor de 1e keer aan de longeerlijn doen dat je er dan op gaat

**Geplaatst door de TopicStarter** : 04-05-09 18:04

Geplaatst door de TopicStarter : 04-05-09 18:04

ben mijn naam vergeten, sorry, Agnes van Weerden ben ik..
Over dat longeren, ja, dat kan misschien wel, hoewel ik het nog enger vind om aan een lijn in de rondte te gaan, dat heeft dan weer met een vroeger ongeluk te maken. Daarbij is ie dat helemaal niet gewend natuurlijk , ik erop en dan aan een lijn. Hij is wel erg sensibel...zucht, ik voel me soms echt een muts. Als ik dit zou lezen van een ander dan zou ik denk ik zeggen 'dat doet ie vast niet meer'....

**Geplaatst**: 04-05-09 22:47

Geplaatst: 04-05-09 22:47

Misschien helpt het je als eerst iemand anders even haar gaat rijden. (natuurlijk een ervaren, goede ruiter) Dan zie je even hoe ze reageert.
Misschien helpt je dat even over die 'hobbel' heen om het zelf weer op te pakken.
Eerste keer misschien alleen stappen, vervolgens weer opbouwen.
Door je spanning heenrijden kan, maar als je je er zelf goed bij voelt.

**Geplaatst**: 04-05-09 23:44

Geplaatst: 04-05-09 23:44

Angst is een naar probleem, je bent er niet zo snel vanaf als je echt een nare ervaring hebt gehad, dus nergens voor nodig om jezelf een muts te noemen, je bent echt niet de enige :-)

Ik denk dat Senna's advies heel goed is. Ook al om te voorkomen dat jij erg gespannen weer opstapt, de eerste keer en je dat op je pony overbrengt (dat overkwam mij geregeld vroeger)

Sterkte!

**Geplaatst**: 05-05-09 07:13

Re: Beetje bang geworden...

Geplaatst: 05-05-09 07:13

wat helpt is als jij iemand met je paard loopt aan de longe en dat jij hem rustig longeert om weer wat vertouwen te winnen dan kan er volgens mij niks fout gaan want er loopt iemand naast!

succes en veel sterkte met je paard!!

**Geplaatst**: 05-05-09 07:17

Re: Beetje bang geworden...

Geplaatst: 05-05-09 07:17

Ik ben het ook met Selima en senna21 eens. Zo kan jij zien dat er niets meer mis is.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 05-05-09 08:30

Geplaatst door de TopicStarter : 05-05-09 08:30

Bedankt voor alle tips en bemoedigende woorden...Het is fijn te lezen. Ik wil morgen er echt weer op, al dan niet met hulp. Ik kan niet blijven uitstellen. Saskia heeft als enige ook weleens op Ed proberen te rijden maar hij is erg bangig met een andere ruiter; hij is dan niet goed te taxeren door zijn spanning. Ik heb hem zelf aangereden na een lange weg van vertrouwen krijgen. Hij heeft mijn vertrouwen nooit beschaamd; hij springt weleens weg, is geen held maar blijft goed luisteren, en ik vind het zo raar van mezelf dat ik hém nu zo wantrouw, ik heb notabene ook nog een aanleiding gevonden voor zijn gedrag. (Tenminste, dat DENK ik). Iedereen op stal vindt hem het toonbeeld van een lieve, werkwillige, wat kijkerige pony bij MIJ, maar wil er niet op door zijn enorme eenkennigheid. Als er iemand anders in de buurt van het zadel komt wordt hij megabang. Terwijl ik met of zonder zadel fijn rij, een schriktraining heb gedaan zonder problemen zolang de instructeur daar maar niet in zijn buurt kwam, die had zoiets nog nooit beleefd, ha ha! Ik ben van plan hem goed te longeren en dan even wat rondjes op hem te gaan stappen. Na overleg met mijn trainster leek dit het beste. Zij weet ook dat hem vasthouden of vlak bij hem lopen hem nog veel meer stress aanjaagt. En ze weet ook dat ie altijd super braaf was met mij in het zadel. Mijn vriend (die niet kan rijden trouwens) blijft bij de bak tot ik er weer af ben. Ik denk als dat goed gaat dat ik wel weer verder kan en durf...hoewel ik vrees dat het weer even zal duren voor ik er zonder nadenken op stap. Als ik er nu aan DENK gaat mijn hartslag al omhoog...jammer hoor want als dit lang zo blijft ga ik waarschijnlijk een andere hobby zoeken, ik ben zelf ook een enorme stresskip!

**Geplaatst**: 05-05-09 08:39

Geplaatst: 05-05-09 08:39

Het belangrijkste is dat jij rustig bent met je paard. Niet stressen! Jij als 'leider' van jullie 'kudde' mag natuurlijk nooit nooit nooit twijfelen!

Ik heb zelf ook een ijslanderstressmerrietje en ben zelf ook niet één van de rustigste. Maar: bij haar ben ik koel, zeker en doe alles zonder te aarzelen. En het klinkt stom: dat is een kwestie van een knop in je hoofd omzetten.

Daarnaast heb ik een heleboel trucjes geleerd om haar rustig te maken en haar focus op mij te krijgen:
- regelmatig een join-up in de longeercircel, of flink laten lopen aan de longeerlijn
- regelmatig oefeningetjes aan de hand (achterwaarts, volgens, wending om de voorhand)
- regelmatig wandelen, langs verkeer etc.

En dat gaat het (meestal...) goed!

Succes, hoor!

**Geplaatst door de TopicStarter** : 05-05-09 08:46

Geplaatst door de TopicStarter : 05-05-09 08:46

Ja, Leeuwnie, dat is ook zo. En dat gaat ook allemaal goed! Ik kan met plastic vlaggen, big bags en van alles over en onder hem door...zolang IK het maar doe. Join up gaat helemaal volgens het boekje. Hij is helemaal niet dominant ofzo. Daarom schaam ik mij een beetje voor mijn gezenuw, en erger nog; ik snap mezelf helemaal niet in relatie tot hem. Maar ja, toch oude stress die weer boven komt kennelijk. Met hem ben ik heel kalm. Iedereen vindt mij heel rustig en kalm maar van binnen ben ik stress tiepje nummer 1...Ik kreeg een tip om te wachten tot mijn verlangen het zou winnen van mijn angst, hopelijk komt het weer zover!

**Geplaatst**: 06-05-09 08:36

Re: Beetje bang geworden...

Geplaatst: 06-05-09 08:36

als er echt wat met de singel was kun je misschien een singelbondje gebruiken?

**Geplaatst door de TopicStarter** : 06-05-09 09:54

Geplaatst door de TopicStarter : 06-05-09 09:54

Nou, er was niet iets met de singel maar aan de singel kon je zien dat er iets 'gezeten' (geprikt?) had. De singel zelf is ok, van zacht en schoon neopreen....

**Geplaatst**: 08-05-09 21:01

Geplaatst: 08-05-09 21:01

Waarom ben je je vertrouwen kwijt? je hebt toch niks fouts gedaan? hij deed gek had pijn je steeg af en liet hem onderzoeken. dat is toch goed! stap maar zoder zorg weer op want er is niks aan de hand!

[RT-P] zou ik al gaan of nog 2 weekjes wachten?? :(:)

**Geplaatst**: 09-05-09 08:46

Re: Beetje bang geworden...

Geplaatst: 09-05-09 08:46

Slotje voor overleg.