Mijn paard wordt gereden door een vriendin van mij in een privéles van 3 ruiters.
Het is nooit een gemakkelijk paard geweest in die zin dat ze een beetje haar eigen wil heeft.
Ze stormt er soms in galop van door en test je echt uit. ( Ze zal wel nooit bokken/stijgeren )
Nu is het zo dat ze dit niet of amper doet bij mijn zus maar bij iedereen anders wel.
Die lesgever wou er nu een touwtje aanhangen ( van haar neusriem naar haar singel ) maar zelf ben ik hier niet zo voor te vinden. Is dit haar niet 'dwingen' in een houding die ze niet wil?
Ze loopt in draf hoog met haar hoofd waardoor ze volgend de lesgever last van haar rug gaat krijgen. ( Laat me er wel even bijzeggen dat ze dit in de piste altijd heeft gedaan ! Ze is dressuurmatig nooit echt doorgereden maar enkel recreatief als wandelpaard gebruikt ) Als wandelpaard is ze trouwens super braaf.. Hij zegt ook dat dit touwtje noodzakelijk is om het paard haar mond te sparen. De ruiter moet dus haar buitenteugel er erg goed bijhouden want zodra ze een 'gaatje' ontdekt is ze weg..
Is dit de correcte manier om dit op te lossen?
In mijn ogen niet wat de lesgever dus niet in dank nam.
Kan iemand mij uitleggen wat hier het beste voor is?
Ik snap niet dat dit niet gewoon kan verholpen worden door te rijden en waarom er perse een 'touwtje' aan moet. Hij zei dat daar helemaal niet mis mee is en ze er ook geen last van heeft ( hangt dus niet aan het bit ).
De merrie heeft dus ook een enorme 'angst' van de lesgever? Als hij in de piste te dicht bij de hoefslag staan weigert ze erdoor te gaan ( alhoewel het ook soms echt met je voeten spelen is..
) 
als het goed gaat, bespaar je haar rug, en kan je het touwtje op den duur steeds langer doen, tot hij eraf kan