Ook zijn er dan bepaalde stukken waar hij om 1 of andere reden niet langs wil (?) waar ik hem dus continu aan moet pakken, en ook aan de zijkant waar je de bak kunt verlaten schiet hij gewoon telkens met een koppige bok ofzo weg. Hij probeert echt steeds. Vooral als er andere paarden buiten zijn. Ik was eens helemaal alleen daar op een sombere dag, toen heb ik écht geprobeerd hem er tussen te houden en op een gegeven moment liep hij zo mak als een lammetje. Het is ook alsof hij echt de lentekriebels heeft de laatste tijd met dat zonnetje... Hij is normaal gezien helemaal niet schrikachtig, maar als hij het 'te pakken' heeft buiten schiet hij van gekkigheid nog voor een blaadje de halve buitenbak door, gewoon omdat hij te pittig is op dat moment. Dan kun je maar beter gaan longeren..
Daarom dat ik ook nog niet echt het bos in durf, ik heb het een paar keer gedaan maar hij is echt kijkerig. Hij zal niet schrikken, maar als hij eenmaal aan het draven of galopperen is krijg je hem echt niet stil. Vind ik nogal een enge gedachte.
Enige gedachten?