Bokt.nl

**Geplaatst door de TopicStarter** : 13-03-09 15:22

Onafhankelijke zit?

Geplaatst door de TopicStarter : 13-03-09 15:22

Hallo allemaal,

Ik heb vroeger een tijdje gereden rond m'n 13/14e jaar, en ben nu sinds kort weer begonnen met paardrijden. Ik merk echter dat m'n bekkengebied een stuk gevoeliger is geworden na 2 bevallingen en ik soms dus echt als een kruk van m'n paard af stap. Op sommige paarden is draf bijna een kermisattractie, ondanks lichtrijden toch één stuiterboel.

Zou er een verband zijn tussen m'n bekkenprobleem en het feit dat ik nog geen onafhankelijke zit heb, of moet ik eerst maar eens een tijdje gaan lessen en komt dat dan vanzelf weer?
Zijn er meer mensen hier die hetzelfde probleem hebben na bekkeninstabiliteit?
Alvast bedankt voor het meedenken!

Groetjes Marlous

**Geplaatst**: 13-03-09 15:32

Geplaatst: 13-03-09 15:32

Ik ken geen mensen met een bekkenprobleem en ik heb het zelf ook niet. Maar misschien komt het inderdaad doordat je pas rijdt. Ik zou het nog een paar weken afwachten en als het niet overgaat kun je misschien je instructeur/-trice (als je les hebt) informeren. Of misschien even langs de dokter?

**Geplaatst**: 14-03-09 09:31

Re: Onafhankelijke zit?

Geplaatst: 14-03-09 09:31

Ik denk dat je er goed aan doet eerst je bekkenproblemen op te laten lossen voordat je weer op een paard stapt. Ik neem aan dat je een goede start wilt maken, en met paardrijden gebruik je je bekkengebied ontzettend veel. Als je daar van te voren al last van hebt, kun je beter even niet rijden. Door de spanning die je daar hebt, ga je jezelf waarschijnlijk een verkeerde houding aanwennen.

Ga ermee naar de huisarts en vraag om advies, zodat je kunt leren spanning in dat gebied (inclusief de bekkenbodemspieren) los kunt laten. Als je dat geleerd hebt kun je met een ontspannen bekken te paard gaan, en dat rijdt veel fijner. Bovendien kun je dan gelijk goed beginnen, in plaats van wachten op de ontspanning, die wellicht niet komt met paardrijden, en daarna je oude, verkeerde manier weer af te moeten leren.

**Geplaatst**: 14-03-09 12:39

Geplaatst: 14-03-09 12:39

Ik heb tot rond mde 7e jaar gereden.

Sinds ik nu serieus bezig bent had ik half jaar geleden onwijs veel problemen kwa balans te behouden in draf en doorzitten.

Het had me een half jaar gekost om te corrigeren en nu gaat het goed.

Als je denk je bekken probleem heb dan kan je het altijd gratis laten nakijken natuurlijk.
Maar ik geloof het ook komt omdat je pas weer begonnen bent en ht heel erg wennen zal moeten zijn.

**Geplaatst**: 14-03-09 12:44

Geplaatst: 14-03-09 12:44

Alicia2u schreef:
Ik denk dat je er goed aan doet eerst je bekkenproblemen op te laten lossen voordat je weer op een paard stapt. Ik neem aan dat je een goede start wilt maken, en met paardrijden gebruik je je bekkengebied ontzettend veel. Als je daar van te voren al last van hebt, kun je beter even niet rijden. Door de spanning die je daar hebt, ga je jezelf waarschijnlijk een verkeerde houding aanwennen.

Ga ermee naar de huisarts en vraag om advies, zodat je kunt leren spanning in dat gebied (inclusief de bekkenbodemspieren) los kunt laten. Als je dat geleerd hebt kun je met een ontspannen bekken te paard gaan, en dat rijdt veel fijner. Bovendien kun je dan gelijk goed beginnen, in plaats van wachten op de ontspanning, die wellicht niet komt met paardrijden, en daarna je oude, verkeerde manier weer af te moeten leren.

Mij is juist verteld, dat je bekkenbodemspieren ontzettend sterk worden van het paardrijden.
Bij mij is die spiersterkte ooit eens gemeten, en die is veel hoger dan gemiddeld.

En wie zegt dat ze te veel spanning heeft in dat gebied, misschien mist ze alleen spierkracht, en die kan ze juist opbouwen met paardrijden.

**Geplaatst**: 14-03-09 13:02

Re: Onafhankelijke zit?

Geplaatst: 14-03-09 13:02

Streke spieren in de bekkenbodem zijn prima en geen enkel probleem, mits je weet hoe je ze moet ontspannen! Als je altijd met een aangespannen bekkenbodem loopt, krijg je echter wel problemen, zoals rugpijn, problemen me tademhaling en algehele ontspanning in je lijf.
Bovendien kun je een spier die constant aangespannen is, niet gebruiken. Je bekkenbodem is bij het paardrijden erg belangrijk, ook vanwege de release van de zithulp. Rij maar eens een rondje met je bekkenbodem volledig aangespannen, dat gaat echt niet fijn en je zult veel minder controle hebben over je hulpen.

Ik post dat hier, omdat de TS al aangeeft dat ze hier last van heeft, en dat het dan wellicht niet wijs is om maar gewoon te wachten tot het overgaat met paardrijden. Gevoeligheid is namelijk vaak een teken van overmatige spanning. Ik denk dus dat het verstandig is om eerst die gevoeligheid te onderzoeken en op te lossen, zodat het paardrijden weer een prettige ervaring kan zijn, waarbij de bekkenspieren op een goede manier gebruikt kunnen worden omdat ze gezond en ontspannen zijn.

**Geplaatst**: 14-03-09 13:12

Geplaatst: 14-03-09 13:12

Een bekkenprobleem kan zeker bijdragen tot het hebben van een niet zo afhankelijke zit. Een manier om dit aan te pakken is oefeningen en dan wel Pilates!
Er is bij Mediaboek zojuist een interessante DVD verschenen die dit probleem aanpakt:

Pilates for the Dressage Rider - by Janice Dulak | (VP29)

Both in the original book and now the new DVD, Janice Dulak has compiled a program of Pilates exercises specifically designed to help the dressage rider enhance her ability for success in dressage.
The exercises have been selected from over 500 Pilates exercises and are chosen specifically to best suit the needs of the dressage rider.
Janice Dulak is a dressage rider and a Level 2 Pilates Instructor, a certification held by only a handful of Pilates instructors. She teaches at her studio, The Pilates Center, in Champaign, Il.

**Geplaatst**: 14-03-09 15:26

Geplaatst: 14-03-09 15:26

Dit is hele lange post, maar dit is 1 van de artikelen die ik geschreven heb over houding en zit, op mijn site kun je er nog veel meer vinden, met allemaal tips die je kunnen helpen. Dus lezen en rustig oefenen!

Houding en Zit!
Wat veel ruiters zich niet realiseren is dat een groot aantal gedrags- en rijtechnische problemen direct terug te voeren zijn op de wijze waarop ze op hun paard zitten en hulpen geven. Denk bijvoorbeeld aan aanleuningsproblemen, scheefheid, te voorwaartse of juist te slome paarden, schrikachtigheid en zelfs staakgedrag. Iedereen wil wel naar het ideaalplaatje, maar hoe kom je daar nu eigenlijk?

Het is lastig om goed maar vooral fijn en ontspannen te zitten. Enlightened Equitation van Heather Moffett, ofwel Verlichte Rijkunst, legt in eenvoudige bewoordingen uit hoe je je lichaam op de juiste manier kunt gebruiken. In Nederland ben ik (Monya Erb, www.balingehof.nl) de enige officieel opgeleide instructrice in dit “systeem”. Veelal worden er termen naar je hoofd geslingerd waarmee je als ruiter weinig kunt, denk bijvoorbeeld aan “ga diep zitten”, “meegaan met je zit”, “hij moet om je binnenbeen buigen”. Termen die wel waarheden maar geen uitleg bevatten.

Voordat we ons in beweging zetten is het essentieel om goed te gaan zitten. De mooiste zithouding is die waarbij oren, schouders, heupen en hielen van boven naar beneden één lijn vormen. Dit is echter een einddoel, streef je meteen naar het ideale dan zal dat gepaard gaan met frustraties. Geef jezelf de tijd om positief aan jezelf te werken. Concentreer je op je middenstuk, kruis t/m borst.

Bekken en heupen
Veel instructeurs letten op de achterzijde en roepen continu dat je achterover moet zitten, plat op je billen. Om dan “recht” te gaan zitten breng je al gauw je schouders boven de billen, met als gevolg dat je achterover hangt, uit de ideale loodlijn. Het bekken kantelt naar achteren met stijve schouders of nek als gevolg. Voorbeeld: loop eens gewoon in de rondte met je bekken achterover gekanteld zoals veel instructeurs roepen dat je zou moeten doen. Het wordt dan al gauw duidelijk dat het onmogelijk is correct te bewegen.

Test je soepelheid van het bekken/heupgedeelte. Maak de rug eens helemaal hol, daarna helemaal bol, dan weer hol en bol, en uiteindelijk kies je een comfortabele zone ergens in het midden. Bij een goede houding is de rughouding licht hol, maar niet gefixeerd. Bij een fixatie (te hol of te bol in de onderrug) hang je gefixeerd in het dode punt van een beweging. Hierdoor is het moeilijk de bewegingen van het paard te voelen. Je moet te allen tijde een stukje holler of boller kunnen worden. Maar ook een stukje langer of korter: het gedeelte vanaf het bekken naar beneden heeft duidelijk een pijl naar beneden (denk aan een "accordeon", waarbij vouwtjes groter en kleiner worden maar nooit helemaal uitgestrekt zijn), en het bovenlijf krijgt vanaf het bekken een pijl naar boven.

Diep zitten
Een trucje om te voelen hoe het moet zijn als je “diep zit”: ga met beide benen voor over het zweetblad/wrongen zitten. Schuifel 2 cm naar voren, plaats de benen terug op het zweetblad, strek de tenen zo ver mogelijk naar beneden en strek daarbij je hele been naar achteren terwijl je zelf licht voorover helt. Daarna kom je terug in je "natuurlijke" positie, je zult ervaren dat je benen nu GEHEEL aan het paard liggen met een lichte aanspanning waarvoor je zelf geen inspanning hoeft te leveren. Je rijdt op de binnenzijde van je benen, niet op de achterzijde en je billen.

Ademhaling
Dan ademhaling: de meeste vrouwen ademen hoog in de borst. Leer met de buik te ademen. Dus diep in de borst ademen, dan met lichte druk van de buik (aanspanning spieren) zachtjes de lucht eruit drukken, en visualiseer daarbij dat de lucht verdwijnt via je voeten. Dan bewust overgaan op buikademhaling. Reden: je wilt je zwaartepunt dicht bij je paard hebben: hoog ademen is hoog zwaartepunt, laag ademen is laag zwaartepunt. Met een laag zwaartepunt is het makkelijker te anticiperen op bewegingen van het paard.

Doorzitten
Een belangrijk onderdeel in het rijden is het doorzitten. Hoe dat echter precies moet, wordt zelden goed uitgelegd. “Ga dieper zitten”, “ga mee met de beweging”, “ontspan je rug”, “ga op je billen en goed achterover zitten”, allemaal aanwijzingen die zelden enig nut hebben.
“Ga dieper zitten”, houdt gewoonlijk in dat de ruiter verstijft en zwaarder in het zadel gaat zitten, waardoor hij zal gaan stuiteren. “Ga mee met de beweging” heeft tot gevolg dat de ruiter het te krampachtig probeert, waardoor hij meer beweegt dan nodig is. “Ontspan je rug” impliceert dat de ruiter zich slap moet maken, en door elkaar gehusseld wordt. “Ga op je billen en goed achterover zitten”, resulteert in een ruiter die te ver naar achteren op de lepel van het zadel leunt en met strak aangespannen knieën zich wanhopig in het zadel vast wil houden.
Al deze ruiterproblemen leiden ook tot problemen bij hun paarden. Stijve ruggen, pijnlijke ruggen, verstijfde spieren en korte gangen. Dit zal ervoor zorgen dat je in een vicieuze cirkel terecht komt: het paard gaat slechter bewegen, de ruiter gaat krampachtiger zitten etc. etc.

Synchronisatie
Goed doorzitten valt of staat met synchronisatie van de bewegingen van de onderrug en het bekken van de ruiter met de bewegingen van de paardenrug. Een paardenrug maakt niet alleen op en neer gaande bewegingen maar ook zijwaartse bewegingen. Synchronisatie van bewegingen betekent echter niet dat de ruiter doodstil moet zitten, juist niet!

De draf is een tweestapsgang waarbij het paard van de ene diagonale paar benen overgaat op het andere met daartussen in een zweefmoment. Als de ruiter geen compenserende beweging maakt met zijn onderrug en bekken zal hij op en neer stuiteren in het zadel en grip zoeken met de knieën. In tegenstelling tot de stap, waarbij geen opwaartse beweging voorkomt, wordt de ruiter in draf bij iedere pas uit het zadel getild: door de zwaartekracht valt hij er daarna met een plof in terug. Synchronisatie wordt bereikt door het paard je zitbeenknobbels te laten bewegen. Als zijn rug links zakt, wordt de linkerzitbeenknobbel naar beneden gebracht, als het linkerachterbeen de grond raakt en er gewicht op komt, wordt de linkerzitbeenknobbel omhoog en voorwaarts geduwd. Of dezelfde manier gaat de rechterzitbeenknobbel naar beneden en weer naar boven.

Absorberen van bewegingen
Bij het doorzitten maakt een ruiter vier afzonderlijke bewegingen met zijn onderrug en bekken.

1. De rug buigt naar voren in bij de opwaartse beweging en wordt weer rechter (langer) bij de neerwaartse beweging, dit alles in het ritme van het paard. Zo blijft het zitvlak op hetzelfde niveau als de paardenrug.

2. Op dezelfde manier als in de stap bewegen de zitbeenknobbels mee met het rijzen en dalen van beide zijden van de paardenrug. Synchronisatie betekent dat een ruiter “meeloopt” of “meefietst”. Om te voorkomen dat je gaat zitten wiebelen dans je een soort salsa: je wordt korter en weer langer in je zij. Het paard duwt je ene zitbeenknobbel omhoog; jij wordt wat korter in die zij, idem voor de andere kant.

Er is dus een groot verschil tussen daadwerkelijk stilzitten (verstijven) of stil lijken te zitten waarbij je als eenheid met je paard beweegt.

Ogen in de buik
Al doorzittend afwenden kan heel goed gevisualiseerd worden door je te bedenken dat je aan iedere kant van je navel een oog hebt zitten. Die ogen kijken in de richting waarin je wilt rijden. Zo hoef je je schouders niet extreem te draaien of met je benen tegen je paard aan te duwen en ontstaat er geen onnodige spierspanning. Want spierspanning resulteert in bolle spieren waardoor een ruiter zich juist uit het zadel drukt in plaats van met het paard te verkleven.

Aandachtspunten:
1. De voorwaartse beweging wordt in de tact van de beweging van het paard gevolgd door een iets holler maken en terugbewegen van de onderrug naar de oorspronkelijke (goede) stand. Als het ware rek en strek je licht heen en weer. Denk daarbij aan een navelpiercing welke met een touwtje vast zou zitten aan het kopstuk van het hoofdstel, dan weet je gelijk welke kant je op moet bewegen.

2. De beweging van je heup/bekken is naar voren en niet van links naar rechts. Je loopt (of fietst) letterlijk met de heupbewegingen van het paard mee. Oefen maar eens lopen op je billen, plat op de grond, dan begrijp je het gevoel en de beweging.

3. Het gevaar is dat je je teveel focust op het "meelopen", en dat je vergeet dat er lengte moet blijven in je benen. Denk dan dat je op skies staat, je mag de beugels gebruiken zolang je er niet in gaat staan en je schrap zet!

4. Omdat je netjes in het ritme van het paard meeloopt voel je heel duidelijk wanneer het paard zijn ribben tegen je ene of andere been aandrukt. Dat is het drijfmoment, een ander moment is weinig zinvol.

5. Losser worden in been en bekken betekent voorwaarts, het aanspannen van dijbeenspieren en bilspieren betekent langzamer gaan, niet je bekken achterover kantelen!

6. Druk je hak niet te ver uit. Het overmatige uitdrukken van de hak zet je bovenbeen net boven de knie op slot en het onderste gedeelte van je kuit.

7. Neem een grote zit- of fysiobal om thuis te oefenen! Er zijn diverse oefeningen mogelijk waardoor je zit een grote sprong voorwaarts zal maken.

**Geplaatst**: 14-03-09 15:32

Geplaatst: 14-03-09 15:32

Zo van achter de pc is er alleen maar wat algemene informatie te geven. Monya heeft hierboven al heel wat punten aangestipt. Een goede zit is voor de meeste mensen niet iets wat vanzelf gaat maar je kunt het prima trainen.

Gezien je achtergrond met bekkeninstabiliteit lijkt het me verstandig om eens iemand met verstand van zaken met je mee te laten kijken als je aan het rijden bent. Het is van hieraf niet te zeggen of je juist teveel aanspant of juist niet en daardoor niet kunt zitten. Waarschijnlijk (want dat is het bij de meeste mensen) is het een combinatie van op de verkeerde plek compenseren voor te weinig rompstabiliteit. Dat is iets wat je goed kunt leren.

Er zijn diverse manier hoe je jezelf als ruiter op de grond kunt trainen om daarmee je houding en zit in het zadel te verbeteren, met meestal hele goede resultaten.

edit: typo

Laatst bijgewerkt door Equimotion op 14-03-09 15:38, in het totaal 2 keer bewerkt

**Geplaatst**: 14-03-09 15:33

Geplaatst: 14-03-09 15:33

Ik denk dat het niet alleen te maken heeft met het bekkenprobleem, TS. Mijn bijrijdster heeft in ernstige mate last van bekkeninstabiliteit maar ondervind daar met rijden geen problemen van in de zin van een niet voor elkaar te krijgen onafhankelijke zit... sterker nog, ik ben zelf behoorlijk bokproof, maar heb haar sprongen en stunts zien uitzitten waarbij ik me nog wel eens achter de oren wil krabben

**Geplaatst door de TopicStarter** : 15-03-09 13:12

Geplaatst door de TopicStarter : 15-03-09 13:12

Wow, wat een hoop tips en adviezen

Bedankt!
Ik heb zelf niet het gevoel dat m'n bekkeninstabiliteit veel te maken heeft met m'n zit, maar als ik alle berichten lees, zou het natuurlijk wel met elkaar te maken kunnen hebben.

Ik denk dat ik toch eerst maar eens wat lessen gedaan moet hebben, voordat ik een conclusie kan trekken.
Ik ben het wel eens met de opmerking van Inga, het is niet gezegd dat ik te krampachtig ben, maar dat het een kwestie is van spieropbouw. Ik moet zeggen dat ik, nu ik een aantal lessen heb gehad, als een stuk minder houterig van m'n paard af kom, dus het lijkt de goede kant op te gaan!
Maar zoals laatst zat ik op een paard die nogal stijf liep en ik had toen zo'n moeite om een beetje soepel te lichtrijden, dat viel echt niet mee! Maargoed, ook dat hoeft niet persé iets met mn bekken te maken te hebben.

Groetjes Marlous

**Geplaatst**: 16-03-09 09:50

Re: Onafhankelijke zit?

Geplaatst: 16-03-09 09:50

Ik vind het niet raar dat je eerst weer een beetje "je weg moet vinden" en zou ook niet metéén de conclusie willen trekken dat het met je bekkeninstabiliteit te maken heeft, maar zoals gezegd kun je dat van achter een computerscherm eigenlijk niet goed beoordelen.