Ik zal beginnen met mijn 'ervaring' met bijzetteugels:
Ongeveer een jaar geleden toen wij onze pony Valentijn kregen, liep hij niet aan de teugel. Dit kwam omdat mijn zusje en ik daar geen ervaring in hadden (we kwamen nl. zo van de manege). Ik ben toen bij iemand gaan lessen, en zij kwam met de tip om er een scherper bitje in te doen. Ik vind het zo jammer dat ik toen naar haar geluisterd heb, want hier heb ik een heleboel me verkloot, pony liep nog steeds niet aan de teugel (ze had inmiddels uitgelegd wat ik moest doen).
Dus kwam ze met het idee er bijzetteugels aan te doen, natuurlijk liep Valentijn toen met z'n koppie omlaag, maar als de bijzetteugels eraf gingen liep hij met z'n hoofd in de wolken.
Later ben ik bij iemand anders gaan lessen omdat het niks opschoot en ik geen stap verder kwam.
De bijzetteugels mochten er van haar niet meer aan en het ging steeds beter, ik heb toen een keer gewoon een bustrens gekocht (gewoon om te kijken hoe hij daar op zou reageren) en daar liep hij echt fijn op.
Het scherpe bit en de bijzetteugels liggen in de kast en komen daar ook waarschijnlijk niet meer uit.
Nu rij ik inmiddels niet meer met Valentijn, maar mijn zusje. Het gaat echt hartstikke goed.
De bijzetteugels hebben meer kwaad dan goed gedaan, de pony kon het ook allemaal wel en had ook L gelopen (nu 5 jaar geleden).
Ik zal nu dus nooit meer zo snel bijzetteugels gebruiken of een scherp bit. Bijzetteugels kunnen handig zijn, als je ze goed gebruikt. Maar voor mij

Ik probeer hier niet optescheppen over mijn 'ervaringen' en hoe goed ik ben, dat ben ik nl. niet. Ik ben nu 14 jaar en heb sinds een jaar een eigen paardje, maar van het verhaal wat ik net vertelde heb ik wel ontzettend veel geleerd.
Graag jullie commentaar hier op.