Geplaatst Ik ben een manegeruiter en was net zoals velen anderen in het begin goedgelovig en was ervan overtuigd dat de manier hoe het aangeleerd werd ook de beste was. Nu ben ik wat ouder geworden en heb inmiddels al 3 maneges versleten, en meer liggen er niet, op een na die voor mij echt onbetaalbaar is. Waar ik nu rijd wordt er geduldig en vriendelijk met de pony's en paarden omgegaan, al stuit ik op een ding en dat is het 'aan de teugel' rijden. Er wordt gigantisch veel aandacht aan besteed, vaak de hele les. Nou reed ik eerst altijd op een fries, die reed ik dan lekker voorwaarts met veel voltes en buiging, en dan na een beetje spelen en vragen met mijn handen ging het koppie netjes omlaag. Nu ben ik eens een andere pony gaan rijden, welke niet zo netjes en voorbeeldig loopt als de fries. Ze sloft een beetje en loopt het liefst met haar hoofdje in de lucht. Wat betekent dat ik wat meer aan het werk moet. Na goed losrijden en veel overgangen en buiging vragen tilt ze haar beentjes al netjes op, maar het hoofdje blijft nog lekker daarboven. Ik heb dan ook het gevoel dat ze niet helemaal los loopt over haar rug. Ze laat me ook niet zitten en drukt hem een beetje weg. In plaats van daaraan te werken, liet mijn instructrice me stilstaan. Om dan druk te zetten op de teugels, best wel hard, om zo uiteindelijk haar hoofdje omlaag te trekken. Haar woorden: ''Uiteindelijk merkt ze zelf wel dat het vervelend is en zal ze haar hoofd omlaag houden.''
Is dit niet totaal de verkeerde manier? Ten eerste vond ik het vreemd dat ik stil moest gaan staan, want dan kan het nageven toch nooit vanuit de achterhand komen? Bovendien is het volgensmij ook niet de bedoeling dat het paard gaat nageven omdat hij de druk vervelend vind, nageven moet toch een teken zijn van ontspanning? Ik heb aangegeven dat ik het nageven liever in stap of draf oefende, maar nog steeds vertelde ze me dat ik druk moest geven. Een beetje spelen en vragen vind ik dan normaal, maar toen zij het me voordeed trok ze vrij hard. Uiteindelijk was dan het koppie omlaag. Mij is ook verteld dat er maar weinig mensen zijn die de pony nageeflijk kunnen rijden, wat voor mij een motivatie is om haar vaker te rijden en te proberen op een zachtere manier wat ronder te krijgen.
Ik vroeg me af, vinden jullie deze manier verkeerd? En hoe rijden jullie je paard nageeflijk? Het gevoel begin ik aardig te krijgen, maar wanneer ik op moeilijkere pony's rijd lijkt het verdwenen. Ik vind deze merrie echt een schat van een beest en rijd er dan ook erg graag op, maar ik zou graag wilen dat ze wat losser over de rug liep, zodat doorzitten ook weer mogelijk word.
Ik weet niet of het hier goed staat, en ik zeg ook niet dat ik een voorstander ben van deze manier. Gelieve dus niet op mij af te geven, het is enkel de manier hoe ze het ons probeert aan te leren. De instructrice zelf beschikt over een dressuurstal en heeft al vrij veel paarden hogerop gereden. Het is niet dat ik wil zeggen dat ze dus wel weet wat ze doet, alleen om aan te geven dat het dus geen ongediplomeerde amateuristische prutser is, neem ik aan.
Groetjes,
Joyce.
Edit: Met spelen met de teugels bedoel ik dus ophoudingen, en geen irritant gezeur in de pony's mond
Ook mijn persoonlijke ervaring. 
