Geplaatst Ik rijd haar nu ongeveer een jaar. Het is een friese merrie van 14 jaar, als ik het goed heb is ze pas op zeer late leeftijd ingereden ( na haar 10e in elk geval). Daarvoor heeft ze altijd voor de kar gelopen. Na een halfjaar op haar te hebben gereden had ik het idee dat ze eindelijk wat nageeflijk begon te lopen. Dat is een heerlijk gevoel, niet altijd meer haar rug wegdrukken.. Dit heeft maar een korte periode geduurd. Ik denk ook dat ik er niet genoeg mee door ben gegaan, omdat het toen zomer was en ik dus alleen maar lange buitenritten met haar maakte en niet echt trainde
. Ik had op dat moment les van een mevrouw die alleen maar heel erg wedstrijd gericht bezig is, maar ik rijd geen wedstrijden, dus ben daar mee gestopt. Ik zag het nut er niet zo van in dat als zij met haar kop in de lucht liep, ik moest wijken (wat ze overigens op zich wel kan).Op dit moment is het zo; Ik maak bijna geen buitenritten meer omdat de studie weer is begonnen en eigenlijk alleen maar ’s avonds dus kan rijden. Ben dus weer volop dressuurmatig bezig. Ik heb ook een nieuwe instructrice, waar ik 1 keer per week samen met de eigenaresse van m’n verzorgpaard (zij met haar andere paard) les van krijg.
Nu het probleem; het is een behoorlijke voorwaartse merrie en nu helemaal in winter gaat niks haar onopgemerkt voorbij. Ik heb haar geen deken op, maar ze heeft bijna geen wintervacht (staat binnen, komen los in de binnenpaddock, geen weide-gang mogelijk met dit natte weer, hopelijk verderop in de winter!) Ze is dus zo ontzettend voorwaarts, en loopt en met d’r kop zo ver in de lucht. Ik maak veel figuren en veel overgangen.
Maar ik zit de heeeele tijd te denken ‘doe nou s je kop naar beneden doe nou ’s rustig!’ het hele uur, denk ik alleen maar daar aan. Dat is echt frustrerend, dat ik niet gewoon lekker rustig dressuur kan rijden. Overigens trek ik haar absoluut niet, ik ben ook geen voorstander ervan om er iets aan te hangen (slof oid) Wel vraag ik wel. Nou en dan na een halfuur rijden, begint ze wat na te geven. Maar het gaat bij haar niet normaal, nee hup kop naar beneden en ze trekt me helemaal het zadel uit. Ik weet niet zo goed wat ik daarmee aan moet, m’n instructrice zegt gewoon vasthouden, maar ik heb daar de kracht (nog) niet voor.
Hier een foto hoe ze loopt (let wel dit was met paardenvoetbal, dus ze was nog extra heet heet
)(ohja ik heb hier een ook een slechte houding, I know
)
En hier een poging van ‘’ontspannen’’ (in één keer HUP naar beneden, enorm trekken, waardoor ik ook weer voorover val)
Ik heb overigens door drukte (wedstrijden van instructrice zelf
) geen les gehad in drie weken, ik krijg zondag weer les (privéles dit keer)Wie heeft tips voor mij? Oefeningen etc??
Want elke keer die spanning is gewoon niet meer leuk, en dat gevecht om die teugels!
