Ondanks alle verdriet van afgelopen zomer heb ik toch niet opgegeven.
Na een les van Antoine de Bodt zien we het weer vrolijk in.
En ik geniet nu nog meer van mijn paard dan al die 8 jaar die al zijn geweest. Er valt gewoon niet te beschrijven hoe fijn het voelt dat we in het weekend weer in het bos kunnen rijden of nog beter gezegd, dat hij me smiddags weer met die fantastische blik ,net als op de foto, weer op staat te wachten.