Dank jullie allemaal voor jullie lieve commetaar.
Vandaag weer op meneer gaan zitten om voor het eerst samen met een ander paard naar buiten te gaan.
Eenmaal in de bak om even een paar rondje te rijden voor de zekerheid bleek dat ik toch een stapje te veel verwachte door alleen op het bit te gaan rijden.
Het kleine beetje druk die hij in zijn mond voelde was voldoende om even een rondje lekker te gaan scheuren, toch weer rustig op de zit naar de draf en daarna de stap gekregen.
Eenmaal stilstaand snel afgestapt en weer teugels aan zijn halster gezet en daarna heerlijk gereden.
Ook ik wil wel eens iets te snel gaan maar gelukkig geeft Dodo dit zo goed aan dat het heel gemakkelijk was om weer een stapje terug te doen.
Edit: Voordat ik commetaar ga krijgen over het nakijken van zijn gebit.... Voordat ik met hem ben begonnen in september is hij helemaal doorgelicht of er lichamelijk niets in de weg zat en is zijn gebit ook onderhanden genomen (wolfstandjes verwijderd)
Al rijden nog wel even wat commetaar door mijn hoofd heen laten gaan, voor al over het ontbreken van een stuur.
Al rijdend realiseerde ik mij dat ik helemaal niet bezig ben met het klaarmaken van het stuur via de teugels maar juist het sturen op de zit en de benen ben ik aan het oefenen. Toch wel grappig dat sommige dingen zo automatisch gaan dat je helemaal niet meer bewust ben dat sommige dingen wel getraind worden.
Maysie schreef:Ik vind het er super fijn uiteindelijk heeft ieder zijn eigen manier

. Prachtig dier is het overgens

Mooi zadel ook wat voor zadel is het als ik vragen mag?
Ik rij op een forestier eventing close contact zadel, was ooit van plan om te gaan crossen en heb dit zadel toe nieuw aangeschaft.
Zadel heeft intotaal 2x een cross gelopen maar ben nu wel erg blij dat ik niet besloten heb om hem weer te verkopen, het zit heerlijk en vooral heel erg stevig.
Heb ook niet veel laten na aanschaf van dit zadel het zelfde type zadel gekocht maar dan in de dressuuruitvoering.
Wat een heerlijkheid is dat, voor het eerst voel ik het paard door het zadel heen bewegen, wordt ik niet gedwongen om op een bepaalt punt te gaan zitten en kan ik super spelen met mijn gewicht.
dakhilah schreef:Heeeeeeej Emma,
Ziet er super relaxed uit jullie 2!

...
Toppie dat je het zo aanpakt en dat DODO [ach die lieve kleine Dodo baby] zooo goed tussen de oren is ,net als z'n baasje!!!
Mooie manier van beleren zo! ....werkt prima en hij kan het goed hebben !!!
En daarbij is het veilig bij jou in de omgeving en die Crabbet's zijn gewoon super tussen die oortjes!!!

...
Zie kleine Dodo graag straks op het wedstrijd terrein aan het werk!

...echt een POWERHOUSE!!!
gr,sas.
Voor de ervaring wil ik hem wel een paar keer mee nemen naar een AVS wedstrijd, Ijzerlo zou een super oefening voor hem kunnen zijn en gelijk een heerlijk weekendje weg voor ons.
Denk alleen dat het NK nog iets te vroeg komt voor ons dit jaar maar je weet het nooit...
Jeannette schreef:Emma, ziet er goed uit! Wat is het al een grote jongen geworden zeg. Het is dat die van mij al onder het zadel is, anders had ik hem bij jou afgeleverd!
( hoewel hij wel in de heropvoeding moet)
Veel plezier met Dodo.
Heropvoeding???? Ojee wat heeft hij zichzelf nu weer allemaal aangeleerd???
Miscza, hoop dat je dit niet erg vind.....
Heb Dodo's oudste volle broer ook in november een weekje in de heropvoeding gehad nadat meneer erachter was gekomen dat als het werk zwaar wordt het best wel leuk is om op 1 been te gaan lopen hinken.
Nadat hij eerste helemaal doorgelicht is bij verschillende klinieken was er niets te vinden.
Een weekje hier was voldoende om hem weer aan het lopen te krijgen en gelukkig gaat het nu weer super tussen hem en zijn ruiter...
Boeven zijn het die arabieren afkomstig van onze stal
Apple schreef:Als de buitenritten dan goed gingen kon later de verfijning in de bak wel plaats vinden.
En dat is nu ook de manier waarin ik geloof, laat ze eerste maar eens laten zien dat het gewone goede "recreatiepaarden" zijn en daarna kan je ruiter proberen om binnen de mogelijkheden van het paard het best/hoogste haalbare erin te trainen en eruit te rijden.
Voor mij is de arabier het echte familiepaard, kinderen moeten er veilig mee kunnen rond racen in het bos, oudere kinderen moeten er plezier op kunnen beleven in de wedstrijdsport, de ouders moeten ze in kunnen spannen om zo de bossen rond te rijden en in de wei en op stal moeten het grote knuffels zijn (hengsten even uitgesloten omdat ik vind dat hengsten geen familiepaarden zijn door de hormonen).
Al vanaf de geboorte staat de band tussen mens en paard centraal bij ons en zal het veulen/paard worden opgevoed als een familiepaard.