Lika93 schreef:Ik moet sowieso nog even 1 ding kwijt. M'n oude bijrijdster ging een x met hem naar de tankval (een soorrt meertje dicht bij onze stal) we wilden dus met de paarden gaan zwemmen. Mn paard vond het nogal eng, maar we hadden het toch geprobeerd, en geprobeerd, uitendelijk lukte het en stond hij in het water, toe zag hij een visje op de bodem, en hij was weg hoor, me (oude)bijrijdster was eraf gevallen en me paard rende door, ik erachteraan in looppas. Ik riep hem en hij kwam hinnekent naar me toe gerent waardoor ik hem zo weer kon pakken.
dit moest ik gewoon nog even kwijt
Het paard zoekt op dat moment gewoon naar een leider, iemand die hem kan zeggen wat hij moet doen. Dat was toevallig jij. Betekend niet dat je het vertrouwen hebt van je paard, je hebt hem namelijk wel het water in gedwongen (ik neem aan dat hij er uiteindelijk niet vanzelf inliep maar dat je hem aan moest drijven?). Dat is geen vertrouwen en respect, maar onkunde en onzekerheid.
Ik kan met mijn paard zonder touw, zonder halster door de wei lopen, als de andere paarden er ook in staan. Hij gaat achteruit op een kleine vingerbeweging, opzij met een kleine aanwijzing. Hij gallopeerd rondjes om me heen, verandert op de kleinste aanwijzing van hand en doet een vliegende galopwissel. Dat alles omdat ik heb gezorgt dat ik interessanter ben dan die andere paarden. Het heeft me maanden gekost, vaak alleen in de kou in de wei zitten. En dan weet ik dat ik er nog laaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaang niet ben. Dát is een band met je paard.