Moderators: Coby, balance, Dyonne, Sica, C_arola, Neonlight, Firelight
Bowo schreef:Zo raar is deze scheefheid toch niet? Linkerschouder naar buiten, sterk op rechterteugel en achterhand naar rechts past allemaal bij elkaar. Wat is daar zo bijzonder aan?
Ik zou gewoon eens een tijd heel basis gaan rijden. Zelfs rechts los, niet spelen of loswerken, gewoon los laten. Contact nemen op je linkerteugel. Linkerbeen er aan ter begrenzing. Indien nodig beide handen naar rechts zetten om de schouder weer voor de achterhand te plaatsen. En dat allemaal lekker voorwaarts op de binnenhoefslag.
Janneke2 schreef:... misschien hoor jij tot diegenen die onderscheid maken tussen recht stellen en recht richten...?
Janneke2 schreef:(Want ik kan niet zo goed uit de voeten met das Skala als 'eerst aanleuning dus hij moet nageven en dan pas kun je gaan recht richten'.)
Hieperdi schreef:Als aanvulling nog. Op linkerhand ribben naar buiten. Rechterhand ribben naar binnen. Met daarbij het over de linkerschouder weglopen
Babootje schreef:Janneke2 schreef:... misschien hoor jij tot diegenen die onderscheid maken tussen recht stellen en recht richten...?
Ja dat kloptJanneke2 schreef:(Want ik kan niet zo goed uit de voeten met das Skala als 'eerst aanleuning dus hij moet nageven en dan pas kun je gaan recht richten'.)Babootje schreef:De volgorde van het skala klopt in mijn ervaring gewoon echt. Wil niet zeggen dat het skala precies voorschrijft wanneer je je paard moet gaan buigen en je soms ook wel eens buiten het "boekje" moet als je een extreem scheef paard hebt, maar in grote lijnen klopt het skala gewoon.
Plantje15 schreef:jHieperdi schreef:Als aanvulling nog. Op linkerhand ribben naar buiten. Rechterhand ribben naar binnen. Met daarbij het over de linkerschouder weglopen
Hier klopt iets niet. Als de ribben rechts naar binnen komen valt jouw paard niet op zijn linkerschouder. Je spreekt ook van een sterke rechterhand.
Ik denk dat je het allemaal wat te statisch ziet. Een paard dat geen balans heeft kan in de ene lijn gerust op de linkerschouder vallen en in de andere op de rechterschouder. Stop aub geen “vaste” scheefheid in je hoofd. Blijf voelen en denken.
Ik heb zelf een paard waar ik heel hard mee gepuzzeld heb om er balans in te krijgen. Enkele zaken die ik nog wil meegeven:
- Let erop dat je je paard geen steun geeft op het hand waar hij op dat moment zwaar is, ga dus zelf niet harder inwerken. Ik durf die “harde” kant (wanneer dit de binnenteugel is) soms wel eens even helemaal losgooien “los het zelf maar even op”.
- Als je paard over de schouder valt begrens je uiteraard aan die kant met je buitenland. Dit kan met wat contrastelling. Wees wakker met je binnenbeen
- Durf de scheefheid wat los te laten. Je gaat het in jouw uurtje hobbelen niet oplossen, de spieren van je paard moeten veranderen, dit duurt even. Accepteer de ongelijkheid in je paard, maar ga er wel rustig mee aan de slag (beetje wegwijken van je been waar je paard tegen valt, spelen met contrastelling,…).
- Het belangrijkste is mooi met je twee benen naar jouw twee gelijke handen rijden. Denk aan fietsen op een laag tempo, dan zwabbert je fiets ook sneller van links naar rechts. Als je wat doorfiets is het makkelijker om recht te fietsen.
Hou het simpel
rien10 schreef:Elisa2 schreef:Apart.. want zonder nageeflijkheid is er ook geen schoudercontrole mogelijk..
Ja? Oh, dat zie ik dan weer niet. Ik kan toch prima een paard zijn schouder plaatsen zonder nageeflijkheid? Ik kan dat bijvoorbeeld op een neckrope doen. Dan zit ik er met mijn handen niet eens aan.
rien10 schreef:Nageeflijkheid is volgens mij nooit een doel. Het is het gevolg van goed rijden.
MyWishMax schreef:rien10 schreef:Nageeflijkheid is volgens mij nooit een doel. Het is het gevolg van goed rijden.
Precies. Hoewel je het wel wil hebben voordat je andere dingen gaat doen/vragen. Er zijn gewoon dingen die niet handig zijn, geen nut hebben of eerder nadelig als je het gaat vragen zonder nagefelijkheid.
Maar hangt er ook vanaf wat je echt verstaat onder nagefelijkheid. Dat wisselt ook nog wel eens. Is het de afbuiging in de hals of het aannemen van de hand. Ik heb nog wel meer betekenissen gezien waardoor het soms heel ingewikkeld wordt.
Schouders plaatsen doe ik ook, maar wel eerst aan de achterkant beginnen en dus kijken wat de achterbenen doen. De scheefheid komt juist 9 van de 10 keer ook vanuit achterbeen er niet onder willen zetten en daardoor dus korte en lange kant, 1 kant geen contact willen en de ander 'zwaar' of 'sterk'. Ik werk dus liever ook daarin van achter naar voor en niet van voor naar achter, hoewel die 2 dingen redelijk snel na elkaar en bijna tegelijk komen.
MyWishMax schreef:Ik probeer het vooral in mijn hoofd te houden.Dat blijft altijd een belangrijk punt, maar als ik ergens tegenaan loop is het dus eerst nadenken of voelen wat er achter gebeurd en niet uit automatisme meteen aan de voorkant met schouders aan de gang.
En iedereen op elk niveau maakt daar wel eens fouten inik kon mezelf pas ook voor mijn kop slaan omdat er iets moeilijk was wat ik zelf veroorzaakte en wilde oplossen met schouders ipv waar het vandaan kwam; achterbeen en de keurige reactie op mijn hulp.
Janneke2 schreef:(Want ik kan niet zo goed uit de voeten met das Skala als 'eerst aanleuning dus hij moet nageven en dan pas kun je gaan recht richten'.)
Janneke2 schreef:... ik vind het zinnig, maar beslist geen spoorboekje.
Voor mij is balans een keiharde voorwaarde om ontspannen te kunnen bewegen, dus ik vind het jammer dat dat woord ontbreekt.
Janneke2 schreef:De manier waarop ik Knollie heb ingereden houdt in dat er eerst verticale balans komt, en dan pas lengtebuiging. (En diagonale balans, als in: we willen niet dat rechtsachter gewicht naar linksvoor gooit. En horizontale balans, het leuke is dat verticale balans al correcte bekkenkanteling geeft.)
Het gevolg van die volgorde maakt dat dragen en lengtebuiging makkelijk(er) worden, omdat je ze vanuit balans kunt vragen en geen dubbele taken hebt van proberen de lengtebuiging tegen de scheefheid in of met de scheefheid mee te doen.
En naarmate de 'buik'spieren sterker worden en de rompstabiliteit verbetert, ga je meer in de hogere gangen werken en moeilijker oefeningen en sequenties rijden.
Voor zover ik das Skala der Ausbildung toepas als 'Spaanse' ruiter, vind ik dat het Skala een wenteltrap is, en dat mijn groentje al verzamelende oefeningen deed op haar eerste dag. (Overgang draf- stap en stap - halt op de achterhand. In de wei kan ieder paard dat, uiteraard is het onder het zadel zwaarder dus niet overvragen. Galop - halt duurt langer ivm het trainen van de spieren.)
Verz
... ik vind dit een veel logischer opbouw van training: hoe werkt het met bewegen (ook voor mensen geldt dat balans een voorwaarde voor ontspannen kunnen bewegen is), hoe krijg je rompstabiliteit, wat heb je nodig voor lengtebuiging etc.
Babootje schreef:Janneke2 schreef:(Want ik kan niet zo goed uit de voeten met das Skala als 'eerst aanleuning dus hij moet nageven en dan pas kun je gaan recht richten'.)
Aanleuning is geen nageven. Durchlassig kun je beter vertalen met nageven: Het paard is volledig (van de staart tot de oren en feitelijk ook mentaal) ontvankelijk voor de hulpen.Janneke2 schreef:... ik vind het zinnig, maar beslist geen spoorboekje.
Voor mij is balans een keiharde voorwaarde om ontspannen te kunnen bewegen, dus ik vind het jammer dat dat woord ontbreekt.
Balans zit eigenlijk in alle treden van het Skala dus waarom apart benoemen. Zonder een goede balans kom je al niet toe aan de 1e trede.Janneke2 schreef:De manier waarop ik Knollie heb ingereden houdt in dat er eerst verticale balans komt, en dan pas lengtebuiging. (En diagonale balans, als in: we willen niet dat rechtsachter gewicht naar linksvoor gooit. En horizontale balans, het leuke is dat verticale balans al correcte bekkenkanteling geeft.)
Het gevolg van die volgorde maakt dat dragen en lengtebuiging makkelijk(er) worden, omdat je ze vanuit balans kunt vragen en geen dubbele taken hebt van proberen de lengtebuiging tegen de scheefheid in of met de scheefheid mee te doen.
En naarmate de 'buik'spieren sterker worden en de rompstabiliteit verbetert, ga je meer in de hogere gangen werken en moeilijker oefeningen en sequenties rijden.
Voor zover ik das Skala der Ausbildung toepas als 'Spaanse' ruiter, vind ik dat het Skala een wenteltrap is, en dat mijn groentje al verzamelende oefeningen deed op haar eerste dag. (Overgang draf- stap en stap - halt op de achterhand. In de wei kan ieder paard dat, uiteraard is het onder het zadel zwaarder dus niet overvragen. Galop - halt duurt langer ivm het trainen van de spieren.)
Verz
... ik vind dit een veel logischer opbouw van training: hoe werkt het met bewegen (ook voor mensen geldt dat balans een voorwaarde voor ontspannen kunnen bewegen is), hoe krijg je rompstabiliteit, wat heb je nodig voor lengtebuiging etc.
Ik ga een groen paard op zn 1e dag echt geen verzamelende oefeningen aandoen. Vooral voorwaarts aanleren en recht stellen, niet schakelen en ook niet gesloten halthouden (met het risico van steigeren, omdat zo'n paard dat nog niet kan). Bij alles wat je doet aan oefeningen moet je je afvragen of je paard dat wat je vraagt fysiek aankan, omdat a. Het paard de oefening niet goed kan uitvoeren, dus dan heb je er ook niks aan en b. Het niet leuk is voor je paard om iets te moeten doen wat het fysiek nog niet aankan en zich daar tegen kan gaan verzetten.
rien10 schreef:Elisa2 schreef:Apart.. want zonder nageeflijkheid is er ook geen schoudercontrole mogelijk..
Ja? Oh, dat zie ik dan weer niet. Ik kan toch prima een paard zijn schouder plaatsen zonder nageeflijkheid? Ik kan dat bijvoorbeeld op een neckrope doen. Dan zit ik er met mijn handen niet eens aan.
rien10 schreef:Mijn brein heeft error![]()
Ik snap je uitleg, maar ik snap de werking niet.
Ik kan het lang zo goed niet uitleggen als jij en ben ook rijtechnisch niet zo onderlegd als jij. Dus ik smul van je info![]()
Ik denk altijd in 3 simpele stappen.
1 paard moet lopen (dus voorwaarts willen)
2 paard moet goed lopen (recht, ritmisch, tempo controle)
3 paard moet (nou ja, mag) netjes lopen. (nageeflijk)
Waarbij 3 in mijn ogen het gevolg is van stap 1 en 2. Ik zie toch echt vaak mensen het volgende doen. 3, oh ja, dat lukt zo niet, dan maar 2. Ach jezus, we hebben 1 over geslagen. Dat er dan maar even in rijden.
Babootje schreef:Janneke2 schreef:(Want ik kan niet zo goed uit de voeten met das Skala als 'eerst aanleuning dus hij moet nageven en dan pas kun je gaan recht richten'.)
Aanleuning is geen nageven.
Citaat:Durchlassig (...) : Het paard is volledig (van de staart tot de oren en feitelijk ook mentaal) ontvankelijk voor de hulpen.
Citaat:Janneke2 schreef:... ik vind het zinnig, maar beslist geen spoorboekje.
Voor mij is balans een keiharde voorwaarde om ontspannen te kunnen bewegen, dus ik vind het jammer dat dat woord ontbreekt.
Balans zit eigenlijk in alle treden van het Skala dus waarom apart benoemen.
Citaat:Janneke2 schreef:Voor zover ik das Skala der Ausbildung toepas als 'Spaanse' ruiter, vind ik dat het Skala een wenteltrap is, en dat mijn groentje al verzamelende oefeningen deed op haar eerste dag. (Overgang draf- stap en stap - halt op de achterhand. In de wei kan ieder paard dat, uiteraard is het onder het zadel zwaarder dus niet overvragen. Galop - halt duurt langer ivm het trainen van de spieren.)
... ik vind dit een veel logischer opbouw van training: hoe werkt het met bewegen (ook voor mensen geldt dat balans een voorwaarde voor ontspannen kunnen bewegen is), hoe krijg je rompstabiliteit, wat heb je nodig voor lengtebuiging etc.
Ik ga een groen paard op zn 1e dag echt geen verzamelende oefeningen aandoen.
Citaat:ook niet gesloten halthouden (met het risico van steigeren, omdat zo'n paard dat nog niet kan).