Bokt.nl

ruitje schreef:

Dat zweten bij het borstelen hoeft niet zo dramatisch te zijn hoor, voor er direct een trauma oid aan gehangen word .

Ik poets mijn koersdravers dus eigenlijk alleen heel erg uitgebreid als ze moeten koersen. Andere dagen haal ik er een borstel over, of dat niet eens.

Mijn ervaren koerspaarden wisten dus ook hoe laat het was als de uitgebreide sessie kwam: we gaan straks op wedstrijd.

Daarnaast, ik heb er ook die er gewoon helemaal niet van houden, heb omscholers gehad die er nooit van 'leerden te genieten' . Die wilde aan het werk, hoezo hier een kwartier stilstaan en niks doen?

Wij mensen hebben van poetsen een 'ontspannende activiteit' gemaakt in ons hoofd ofzo? Voor sommige paarden is het vooral functioneel: dat moet ook nog even gebeuren voor we op wedstrijd gaan of aan het werk. Soms veranderd dat en gaan ze er van genieten, soms niet.

Als hij zo lang gekoerst heeft moet hij heel wat gewend zijn en stressbestendig zijn, het zijn juist de dravers die nooit gekoerst hebben of maar zeer kort die de druk niet aan konden.

Je moet er in je hoofd niet zo'n 'drama' van maken zeg maar. Dit zeg ik misschien onaardiger dan ik bedoel, maar ga niet denken: hij heeft heel veel meegemaakt dus ik kan niks van hem vragen en hij is zielig.

Dat moet je vervangen door: hij is heel erg 'functioneel' opgeleid, heeft 10 jaar prima gepresteerd op zijn sport en nu moet ik hem aanleren wat hij moet doen voor mijn sport. Dat hij iets niet weet, omdat het hem niet geleerd is, maakt hem niet zielig.

Mijn eigen Draver stopte na 8 jaar koersen, ik had hem toen 3 jaar. Hij heeft gekortebaand, dwz dat hij op kermisterreinen stond en alles tegen kwam wat een paard kan bedenken.

Toen ik naar buiten ging, draaide hij om de 100 meter om de eerste keer. Ik ben niet boos geworden, maar wel vasthoudend. Ik weet: ik heb jou 3 weken terug nog voor de kar naast de Hawai Trip ingespannen dus deze ene boom overleef jij best.

Hij had nog nooit onder het zadel buitengereden, ik moest hem leren: ik weet dat jij dit kan en dat doen we samen door gewoon rustig door te gaan.

Heeft me 10 keer geduurt voor ik chill kon rijden, met een paard wat ik al 3 jaar voor de kar reed en op wedstrijd half NL mee had gezien.

Zielig/geen vertrouwen in de mens? Nee

Mij nodig om hem te vertellen dat deze nieuwe activiteit in zijn leven er nu ook bij hoorde en dat we dat gewoon gaan doen op die en die manier?
Ja

Qua gewicht: heb je een foto? Dravers zijn atleten he, die Kenianen die de marathon lopen zijn ook niet dik

Kristy1998x schreef:

Dankje voor de opheldering . Dus als ik het goed begrijp is hij bij 2 eigenaren terug (degene voor waar jij hem van gekocht hebt) vooral buiten gereden? Is er eventueel bekend wie dit zijn zodat je eventueel contact kan leggen of zei dit ook ervaren hebben? Qua voer is het nu ook een stukje duidelijker, ik dacht nl dat hij langer bij de vorige eigenaren heeft gestaan dus ook al langer op dit rantsoen stond/moeilijk op conditie kwam.

Goed dat je voor nu vooral bezig bent met elkaar leren kennen/ontspanning zoeken en fijn dat je al zichtbaar verbetering merkt m.b.t het voer en hier, zodra zijn conditie dit toelaat, mee afbouwt. Ben erg benieuwd of de geplande les wat opheldering gaat geven, je bent iniedergeval op de goede weg. Ikzelf laat overigens altijd keuren zodat je weet waar je aan toe bent, ookal mogen ze bij mij ook tot het einde blijven. Het is meer een stukje zekerheid in mijn ogen over wat je eventueel te wachten staat in de toekomst qua lichamelijke belemmeringen. Ondanks dat klinisch vaak een moment opname is raad ik je aan om misschien toch nog een keuring te doen. Mocht hier wat afwijkends op te zien zijn kan je vervolgstappen ondernemen en kan je sommige dingen vanuit een vroeg stadium al "voor" zijn/behandelen. Dat is iniedergeval wat ik zou doen, het sluit een groot deel lichamelijke ongemakken (nu/in toekomst) uit. Hoop dat je snel verschil merkt TS.

ruitje schreef:

Mijn reactie was meer een reactie op de post boven jou hoor, heb het idee dat je het prima aanpakt!