Gaandeweg steeds een stapje verder. Het rijden opzich gaat nu goed. Meneer kan nu ook rustig zijn voorbeen optillen om aan te springen. En bovenal ik begin er langzaam steeds meer van te genieten dat we op het goede pad zitten en gelukkig een instructrice die meedenkt en met oplossingen komt en dat begint vruchten af te werpen.