Geplaatst: 29-11-15 01:47 @Delphi jeetje dat is wel heel onverantwoord zeg! Heb het ook een keer op buitenrit onder begeleiding gehad op het strand. Paarden aan de kletter, meisje er af gevallen hoofdstel gebroken, wachten op de trailer om paard en meisje op te halen. Na een half uur waren ze er dan, inmiddels waren we een heel stuk meer naar de boulevard gelopen en stikte het van de mensen. Nou wat denk je dat de begeleiding wilde doen, lekker tussen de mensen massa door waar tevens ook bouw machines als hijskranen stonden terug racen. Toen heb ik als 15 jarige gezegd, ik stap af bekijk het maar. Uiteindelijk was ik niet de enige die zo dacht dus zijn we rustig terug gaan stappen, maar ze vond het te lang duren. Van het een op het andere moment "Galopje jongens!" Nou probeer dan je paard maar eens stil te zetten als er 10 man vandoor springt
Ik hoor sommige zeggen dat rond een jaar of 10/11 zeker nog wel vast. Toen ik 12 was werd ik de tweede keer alleen naar buiten gestuurd op mn verzorgknol
Ik vond het wel een beetje spannend maar dat was meer omdat ik de weg niet zo goed kende en ik nogal snel verdwaal. Nu was er eigenlijk maar 1 ruiterpad dat in een rondje liep dus verdwalen kon ik ook eigenlijk niet, maar goed. Nooit fout gegaan en paard was rete braaf. Toen ik een jaartje of 3 a 4 verder was ben ik er voor het eerst bijna vanaf gekletterd. Waarom? Er stond een koe die er altijd al stond... en vandaag was die reuze eng.
De discussie met honden eigenaren en loslopende honden tsjaaaah
lange oneindige discussie.Wij paarden mensen weten het hinder van honden die op ons af komen stormen, zeker als het zo druk is en het er dus meestal niet 1tje is maar meerdere. Dan hebben we het nog niet over de honden die naar de benen en staart happen van het paard.
Maar echt heel heel veel mensen die een hond hebben weten absoluut niet dat wij hier hinder aan vinden. Die denken vaak nog eerder "Oh wat leuk, kijk ze wil spelen." in plaats van "Misschien schrikt het paard er van, laat ik mijn hond terug halen."
En daarbij kan je een hond heel goed onder appel hebben staan maar is er altijd nog kans dat ie weg rent, dat is bij elke hond.
Als ruiter moeten we dus om onze eigen veiligheid denken en verstandige beslissingen nemen. Vader had zich af moeten vragen " Is het handig om mijn 6 jarige koter het strand op te sturen op een pony waar een paar honderd honden in de rondte rennen waarvan sowieso 10% heftig kan reageren op de pony." Het is nu namelijk ook een feit dat in vakanties of zondagen met mooi weer heel veel mensen rondlopen die de rest van de week hun hond niet verder dan 10 meter uit laten (ik ken er genoeg). Ik weet dat deze honden niet onder appel staan maar het interesseert de meeste baasjes geen f*ck, want het is mooi weer en dit is de enige dag in de week dat mijn hond lekker mag rennen en ravotten.
Mijn honden staan perfect onder appel maar mijn kleine witte monster vind paarden helemaal het einde. Zij wil oprecht spelen met het paard. Ze communiceren ook echt met elkaar, of althans ze proberen het. Ze rent regelmatig voor me uit in de hoop dat ik er achteraan kom draven. Als ze ziet dat ik dit niet doe komt ze als een idioot terug rennen en maakt ze een sliding die tot stilstand komt op een halve meter voor paardlief en dan rent ze weer weg. Paard doet niks, vind het leuk en ziet een wedstrijdje prima zitten, daarnaast is ze ook veel relaxter als ik hun mee heb en durft ze meer te doen. Stilstaand loopt ze er ook wel eens onder door, geen probleem. (heb het liever niet maar als ik haar corrigeer zoekt ze de snelste manier om bij mij te komen en dat is alsnog onder het paard door). Maar ze weet dat dit alleen bij mijn bijrijpaard mag en nergens anders. Toch wil ze er wel eens vandoor glippen omdat ze het gewoon te leuk om een paard tegen te komen. Binnen 2 meter maakt ze weer rechtsomkeert hoor als ik haar roep, maar een ander paard zou hier alsnog van kunnen schrikken.
Kortom, het zijn beide levende wezens en we moeten er voor zorgen dat we beide zo min mogelijk in gevaar brengen, zeker als je weet dat er ook mensen zijn zonder dat inzicht.
.Dus idd het werd tijd dat ze alleen mocht gaan 
). 
. Kreeg ik een grote mond terug dat ik een asociale trut was die moest leren rekening te houden met de medeweggebruikers en die k*thonden gewoon bij moest houden. De honden mogen daar loslopen en kwamen meteen bij me toen ik ze riep. Tot daar aan toe dat ik in gedachten was verzonken maar dat vind ik nog geen excuus om je kind op zo'n manier iemand, al dan niet met honden, te laten passeren. Dat doe je tenslotte in stap.
. 
