Bokt.nl

**Geplaatst**: 04-07-14 09:40

Geplaatst: 04-07-14 09:40

Ayasha schreef:
Dáár heb je een heel groot punt lailapri. Van tijd kruip ik op eentje en dan zeggen ze "voorzichtig want hij is heel gevoelig op de hulpen" en dan denk ik na 1 minuut "eh, heet dit ook al gevoelig? Wat een trapzak..."

ik ken dat ja! haha

**Geplaatst**: 04-07-14 09:40

Geplaatst: 04-07-14 09:40

ik merk bij mijn eigen paard dat hoe beter hij op de achterhand loopt, hoe lichter hij in de hand wordt. Totdat ik uiteindelijk niets meer in mijn handen heb. Dat is voor mij het teken dat hij mij perfect draagt.

Dus: ingereden

**Geplaatst**: 04-07-14 09:47

Geplaatst: 04-07-14 09:47

Leuk topic.

Ik denk beide, maar ook zeker in combinatie met bouw.

Mijn wat overbouwde pony's met lage hals aanzet zijn zwaarder in hun mond dan mijn pony's die minder overbouwd zijn en een hogere hals aanzet hebben. Daarbij zijn er ook karakter trekjes die mee spelen.

Sommige pony's kan je zowat niet aan zitten en zou ik graag wat meer druk hebben(ik heb ze voor de wagen, dus het enige contact wat er is is via de mond waardoor aanleuning echt heel belangrijk is), andere zijn heel erg moeilijk licht in hun mond te rijden.

Ik heb op het moment 5 pony's die ik train, allemaal zelf betuigd en hebben in grote lijnen de zelfde opleiding gehad.
2 merries (1 wat overbouwd, korte hals en zwaar in de mond, de ander niet overbouwd, hogere hals aanzet en licht in de mond) en 3 nakomelingen daarvan(1 overbouwd en korte hals en zwaar in de mond, 2 niet overbouwd en mooiere hals, beide licht in hun mond). Van die nakomelingen zijn er weer 2 die de zelfde vader hebben (1 wat overbouwd, 1 niet).
Die 2 van de zelfde hengst (en mijn verschillende merries) zijn beide wat rommelig en onrustig, de een als ze zwaarder in haar mond is, de ander juist lichter.

**Geplaatst**: 04-07-14 09:48

Geplaatst: 04-07-14 09:48

betadine schreef:
Dat is heel simpel gezegd Simpelman, maar neem aan dat je al met verschillende paarden hebt gereden en voor sommige paarden is dat gewoon een opgave.
Zoals Sizzle zegt, paarden hadden van nature geen makkelijk te rijden mondje.
Ben bevriend met een tamelijk bekende fokker en deze vertelde mij dat al zijn paarden een tamelijk harde mond hadden. Hij had niet altijd de juiste personen voor het africhten, maar bij de meesten was het gewoon aangeboren. Zo ook bij mijn ruin van 1m83. Als die zegt foert, dan is het foert en eindig ik met blaren. Zoals ik hierboven al ergens schreef is dit door veel te trainen wel goed te krijgen, maar echt weg gaat het nooit. Je kunt bvb geen shire met een arabier vergelijken. De ene zal bij een singelgaatje te veel ontploffen en de andere die zal doorgaan tot hij er bij neervalt... Sommige paarden zijn gewoon sensibel en anderen niet. De kunst is om ze sensibel te maken, maar daar zijn grenzen in. Je kunt een paard leren springen, maar daarom kunnen ze nog niet allemaal een parcoers van 1m30 lopen. Als het er niet in zit zit het er niet in...

Tja en toch denk ik dat niet helemaal klopt dat dit aan de paarden ligt. Kijk eens naar je eigen handvoering.
Toen ik onze merens kreeg werd hij afgeleverd met "een zacht mondje" . Vond ik helemaal niet. Wel werd hij zacht, zachter en zachtst. Misschien dat wij ook aan hem moesten wennen.
Zo meer paarden gereden die ik vrij hard en stug vond in de mond en waar eigenlijk niets mee te beginnen was. Ook hier na een tijdje zachte mondjes. Altijd. Soms door er een ander bitje in te hangen.
Zelfs ooit twee en een half uur buitenrit gemaakt met de kinderen, dus hoppa allemaal op een manege paard. Wouw wat een harde mond had die van mij. Was niets mee te beginnen, dus ik dacht god zegen de greep, ik hoop dat hij braaf is maar van die mond blijf ik helemaal af, ik vond het zo zielig.
Gewoon gedaan of paard porceleinen mondje had en na twee uur zocht paard opeens mijn hand op, kreeg klein schuimmondje tot grote verbazing van de manege houder en van mij want daar was ik helemaal niet op uit. Dit paard stond bekend als extra hard in de mond.
Er zijn paarden die moeilijker gebouwd zijn om correct te gaan. Dat ben ik helemaal met je eens. Maar ook een trekpaard kan gewoon een zacht mondje hebben. Dat zijn verschillende zaken.

**Geplaatst**: 04-07-14 10:26

Geplaatst: 04-07-14 10:26

betadine schreef:
Dat is heel simpel gezegd Simpelman, maar neem aan dat je al met verschillende paarden hebt gereden en voor sommige paarden is dat gewoon een opgave.
Zoals Sizzle zegt, paarden hadden van nature geen makkelijk te rijden mondje.
Ben bevriend met een tamelijk bekende fokker en deze vertelde mij dat al zijn paarden een tamelijk harde mond hadden. Hij had niet altijd de juiste personen voor het africhten, maar bij de meesten was het gewoon aangeboren. Zo ook bij mijn ruin van 1m83. Als die zegt foert, dan is het foert en eindig ik met blaren. Zoals ik hierboven al ergens schreef is dit door veel te trainen wel goed te krijgen, maar echt weg gaat het nooit. Je kunt bvb geen shire met een arabier vergelijken. De ene zal bij een singelgaatje te veel ontploffen en de andere die zal doorgaan tot hij er bij neervalt... Sommige paarden zijn gewoon sensibel en anderen niet. De kunst is om ze sensibel te maken, maar daar zijn grenzen in. Je kunt een paard leren springen, maar daarom kunnen ze nog niet allemaal een parcoers van 1m30 lopen. Als het er niet in zit zit het er niet in...

Het is een opgave voor de ruiter.
Deze moet zich aanpassen aan de mogelijkheden van het paard en niet proberen deze te forceren, daar komt nl de harde mond uit voort.

**Geplaatst**: 04-07-14 10:51

Re: Fijne mond aangeboren of ingereden?

Geplaatst: 04-07-14 10:51

Als ik eerlijk ben denk ik dat mensen hier een totaal verschillend beeld hebben wat een moeilijke/makkelijke mond is en daarom gaat het hier totaal langs elkaar heen terwijl waarschijnlijk iedereen uiteindelijk hetzelfde bedoelt.

**Geplaatst**: 04-07-14 11:37

Geplaatst: 04-07-14 11:37

Hihi ja dat is allemaal heel simpel in theorie.
Ben nu wel benieuwd wat jouw ervaringen zijn met echte sterke paarden, want ze zijn heus niet allemaal sterk gereden geweest al kan ik mij er wel in vinden dat dit bij 85% van de paarden wel het geval is.
Dit is voor mij de 2de maal dat ik me over een oersterk paard ontferm. Los van de gewone stugge manege en handelspaarden die ik gereden heb waar je het er gewoon kunt uitrijden.
Beiden groter als 1m80 (ik ben zelf 1m63). Net bij die joekels heb je vaak een slappe achterhand. Paard geraakte na een trainingsessie met moeite nog recht na het rollen om je een idee te geven. Die gaan ook op de voorhand gaan lopen en dus hangen op het bit. De eerste joekel was een crosspaard die denk ik heel zijn leven alleen strenge hand heeft gekend. Dat was ieder keer 30 min sleutelen om hem los door het lijf te laten lopen. Mijn eigen joekel die komt van een fokker die al 30 jaar fokt en in die 30 jaar veronderstel ik toch dat die weet wat hij fokt; kent zijn bloedlijnen door en door en zegt zelf dat hij best wel sterke paarden fokt. Vooral als je met verevers werkt zoals Gotthard, Grannus en dergelijke die staan er voor bekend om nog lang deze eigenschappen door te fokken. Niets mis mee, maar het blijft wel een aandachtspuntje...altijd.
Zo kun je die tijdens een trainingsessie op bepaalde momenten op 2 pinken rijden en ziet die een enge grote luchtballon opstijgen en breekt hij jouw 2 pinken doormidden. Die door te rijden verkregen gevoeligheid is niet te vergelijken met aangeboren sensibiliteit. Snap je wat ik bedoel ? Je kunt naar die "met 2 vingertjes rijden" naartoe werken en tot op een bepaald niveau waar maken, maar ze zullen op bepaalde momenten (na periode stilstaan bvb) weer net zo hard aanvoelen als in het begin. Krijg je er met rijden terug uit, maar in bepaalde situaties komt dat wel terug naar boven. Vaak ook op wedstrijden door spanning kun je de sterke paarden er zo uitpikken en dan is het wel wat simpel om te zeggen dat het allemaal strenge ruiters zijn. Sommige rijden op een dag 7 paarden op wedstrijden kun je je toch wel voorstellen dat als 1 paard ervan sterk is dat het heus niet aan hun sterke hand zal liggen, want dan zouden al die hun paarden het doen.

**Geplaatst**: 04-07-14 12:00

Geplaatst: 04-07-14 12:00

Mooi beschreven Betadine alleen ga ik niet helemaal met je mee. Als jij een paard hebt waarmee jij blaren op je vingers rijdt moet je naar jezelf gaan kijken. Pas als je dat doet kun je gaan verbeteren. Zolang jij de vinger wijst naar je paard zal er nooit iets veranderen. Ik zou haast zeggen, gelukkig ligt de oplossing bij jezelf, daardoor is er nog verbetering mogelijk.
Hetzelfde bij mij. Door Scoliose zit ik zeer gemakkelijk scheef. Dus iedereen tot en met beginners toe, vraag ik regelmatig tijdens buiten rit, zit ik goed recht en in het midden van mijn paard? Als ik voor mijn gevoel scheef zit, dan zit ik recht. Raar maar waar. Door dat gegeven te accepteren en daar heel kritisch in te zijn gaat het recht zitten op mijn paard erg goed. Maar ik blijf alert.
Dat geldt ook voor jou. Let op hoe sterk je bent in je handen, armen, schouders etc. Geef je wel op tijd na. Daar ligt de sleutel tot oplossing van je probleem.
Wat wedstrijd betreft het volgende. Het zijn altijd dezelfde ruiters "die sterke paarden hebben". Mijn oude instructrice reed ook wel zeven paarden per dag. Ze had heuse spierballen in haar armen. Het zijn ook altijd "dezelfde ruiters" die paarden hebben die op wedstrijd fijn en correct gaan. Dat zijn dan op TV die ruiters waarvan gezegd wordt: "kijk eens wat een fijn gefokt paard". Dat dat "fijne gefokte paard" correct gereden wordt en daardoor geen schenkelganger is, wordt voor het gemak maar eventjes niet gezien.
Ik heb hier ook een overbouwd paard staan. Zij had ook de neiging tot hangen. Is allang verleden tijd. Ze is keurig in de hand gesteld. Wellicht dat ze ooit de verzameling gaat aanbieden. Wie weet. Dan zijn we in ieder geval jaren verder. Maar zolang zij een fijne swingende rug heeft en zich mooi van achter naar voren laat rijden ben ik dik tevreden.
In mijn les mijn vriendin op laten rijden en paardje ging weer meer en meer hangen tot borens toe. Je zag haar ook in de mond zwaarder worden. Lag niet enkel aan mijn vriendin want ligt ook aan bouw paard. Na de les zelf even op gaan zitten en ging ze na paar minuten weer fijn in de hand gesteld, zonder te "boren" (= neus in de grond) en ging ze weer fijn knabbelen op het bit. Ik ken haar natuurlijk erg goed en weet daardoor hoe dat op te lossen. Mijn oudste paard gaat echt niet boren of je moet wel een hele harde hand hebben, maar die is gewoon correcter gebouwd en heeft weer andere lastigheden.
En natuurlijk het ene paard is qua bouw gemakkelijker aan de teugel te rijden als de ander en gemakkelijker in de verzameling te rijden als de ander. Maar alle paarden kunnen gewoon fijn aanvoelen door ze correct in de hand te stellen.

**Geplaatst**: 04-07-14 12:18

Re: Fijne mond aangeboren of ingereden?

Geplaatst: 04-07-14 12:18

Een vriendin van mij had inderdaad ook alleen maar boterzachte paardjes die allemaal even fijntjes aan de hulpen stonden. Wat je dan als buitenstaander niet weet is dat elk paard dat bij het inrijden ook maar een fraxie traag of sterker was meteen in de verkoop ging

**Geplaatst**: 04-07-14 12:21

Geplaatst: 04-07-14 12:21

Als een paard sterk blijft (en dan heb ik het niet over schrikken, want dan kan die sensibele zich zelfs sterk maken. Uiteindelijk is het 500kg, als ze weg willen, zijn ze weg. Klaar.) dan moet je imo echt naar jezelf kijken.

Ik heb een merrie die ten eerste 7 a 8 jaar lang met grove hand gereden was en dan ook nog door een flinke man (die dus nog meer kracht kan zetten dan een vrouw) en die ten tweede zich ook graag sterk maakte (actie-reactie) maar ze had er ook de bouw voor. dikke korte nek die ze er lekker op kon zetten en in het algemeen een vrij robuust gebouwd paard. Inmiddels rijdt je haar met een open vuistje. Schrikt ze, ja, dan gaat ze er in eerste instantie even tegen natuurlijk (wij springen ook op als we schrikken) maar zo snel je haar er aan herinnerd dat jij er ook nog op zit wordt ze gewoon weer licht. Bij spanning is ze wat "stroever" maar zwaar wordt ze eigenlijk niet meer. (stroever bedoel ik mee: de hulpen komen door de spanning iets minder "aan".)
Dus ja, een paard kan van zichzelf graag sterk zijn maar het is toch echt de verantwoordelijkheid van de ruiter om het er uit te rijden.

Paar jaar geleden een haflinger die met pelhalm gereden werd die ik een paar maanden zou rijden. Ze vroeg welk bit ik wilde want ze hadden ook wel een gebroken bit maar daar was ze eigenlijk veel te sterk op. Ik houd niet van zware bitten dus vroeg het gebroken bit en na een half uurtje liep haffie gewoon op licht contact.

Liep ze perfect? Nee vast niet maar dat krijg ik ook niet klaar op een half uur als ie maanden op pelhalm gereden wordt. Maar ze liep in aanleuning en reageerde op mijn hulpen.

Ik geloof nog steeds dat op een uitzondering na (en nee, niet heel bokt heeft uitzonderingen.) elk paard zacht gereden kan worden.
Probleem is dat voor "sterke paarden" vaak "sterke ruiters" gezocht worden...

**Geplaatst**: 04-07-14 12:23

Re: Fijne mond aangeboren of ingereden?

Geplaatst: 04-07-14 12:23

Dat elk paard zacht gereden kan worden geloof ik ook zeer zeker. Maar in aanleg zal het bij de een eenvoudiger zijn dan bij de ander. Dat versta ik onder aangeboren of niet, het talent en souplesse dat een paard van nature heeft.
Een paard dat hard wordt of hard blijft is altijd een ruiter fout.

**Geplaatst**: 04-07-14 12:25

Re: Fijne mond aangeboren of ingereden?

Geplaatst: 04-07-14 12:25

Inderdaad. ben het ook geheel met jou eens Sizzle.

"sterke" paarden worden ook vaak naar "sterkere" ruiters gebracht want ja... hij is sterk.

Maar daarmee houd je het probleem in de basis in stand.

Als ik zie hoe sommige ruiters aan die paarden hangen.. DAn snap ik ook wel dat er meer en meer sterke paarden zijn.

Dat ligt niet aan de fokkerij....

**Geplaatst**: 04-07-14 12:27

Geplaatst: 04-07-14 12:27

Ik kende een ruiter met maar één arm.
Zijn beroep was het "sterke" paarden te corrigeren.

**Geplaatst**: 04-07-14 12:28

Re: Fijne mond aangeboren of ingereden?

Geplaatst: 04-07-14 12:28

bij ons rijdt er nu ook een man met 1 arm. heeft echt niet de simpelste karakters onder zich en hij rijdt ze allemaal even fijn door de baan.

**Geplaatst**: 04-07-14 12:38

Geplaatst: 04-07-14 12:38

Kijk [pien_2010], ik zei het hierboven al: ik rijd met te zachte hand.
Voor mijn eigen veiligheid of voor te stoppen moet ik wel ophoudingen gaan maken= blaren met hem.
Wat bied jij dan aan om te doen met een paard die liefst van al heel het weiland rond gallopeert ? Van de teugels blijven en paard laten in sneltempo heel het weiland rondcrossen en of uitglijden ? Want dit is wat er gebeurt als je hem loslaat. Mijn weidegenoot heeft een hersenschudding aan hem overgehouden en mijn bijrijdster haar arm gebroken, beide lagen er onderuit. Het is geen pony van 1m50 hé waar ik het over heb. Concreet wat stel je in zo een geval voor om blaren te vermijden ?
Wat ik doe: ruk en terug loslaten. Ik probeer te vermijden dat ik continu gewicht heb, maar ik kan hem nog niet volledig loslaten, dan wordt het gewoon gevaarlijk omdat hij lekker op de voorhand in galop springt (hij heeft een zalige galop) en overal doorheen dendert. Galop is dus kennelijk zijn voorkeur, maar die gallopeert wel tot die er bij neervalt. Dus je moet wel ophoudingen gaan maken. Ik probeer veel te schakelen, veel voltes en bogen en achtjes en wijken en co met hem te doen zodat hij moet gaan dragen, op zo een momenten kan ik hem gewoon gaan loslaten, maar voor de gewrichten kun je ook niet continu korte bochten gaan nemen. Op een lange zijde moet ik dus minstens 3x een ophouding gaan maken. Idem als het glad ligt op de weide, dan kun je je moeilijk gaan veroorloven om paard in sneltempo in bochten te gaan wringen.
Ik weet heel goed waar ik mee bezig ben, dit is niet de eerste en niet de laatste die ik opleid. Mijn merrie kan ik met losse teugel van galop naar stilstand brengen en heb is ook zelf afgericht en heb met haar echt nooit een blaar gehad...hoezo sterke hand >;)

Dit is gewoon een phase waar we door moeten, eentje waarin hij moet leren van op zijn eigen benen te lopen met zo min mogelijk contact en als ik dan contact leg liever 1X kort en krachtig als 10 min aan de teugels te gaan hangen, maar na 30-40 min ophoudingen, overgangen en een lager tempo trachten te bekomen ja dan heb ik blaren ja. Gisteren was voor ons een hoogtepunt, ik kon hem eindelijk eens met los teugeltje in een normaal drafje houden zonder dat hij naar galop wou gaan of ging hangen. Ging hij hangen deden we even een overgang en terug naar dezelfde draf. Ik was gisteren heel erg blij, want dat was toch wel bijzonder goed als je ziet hoe het er eerst aan toe ging. Ik kan gerust zeggen dat het aan hem ligt en niet aan mijn contact want ik ben niet verlegen om andere en betere ruiters op hem te laten rijden die meestal gebroken afstappen. Rijd zelf ook al 19j waaronder op stallen gewerkt en handelspaarden gereden en ik kan best wel mijn fouten herkennen maar geloof me sterke hand hoort daar niet bij. Dit paard is gewoon zo. Ik heb hem door deze phase al door gereden waarin we met een veel lichter contact konden rijden, maar zet hem enkele weken stil en je mag herbeginnen.

Maar eerlijk, het is wel een heel extreem geval, daarom dat ik jullie stelling ook wel volg dat het bij merenteel van de paarden puur er in gereden is.
[pien_2010] vraag eens of je lesgeefster ook niet een paardje heeft die zich graag eens sterk maakt. wedden dat ze u daar ook het een of ander over kan vertellen.

**Geplaatst**: 04-07-14 13:47

Geplaatst: 04-07-14 13:47

betadine schreef:
.
pien_2010 vraag eens of je lesgeefster ook niet een paardje heeft die zich graag eens sterk maakt. wedden dat ze u daar ook het een of ander over kan vertellen.

Heb toen ik in NL was drie weken een groot paard gereden in de les onder begeleiding. Pffffffff paard was zeer hoog niveau, erg groot , rug was zo hard als een plank, hij keek sterren en had zwaar aangezette nek met foute bespiering en mond erg onprettig. Dus fout gereden.
Onder haar begeleiding hadden we in paar weken tijd een paard wat mooi rug gebruik liet zien, schuimmondje had en rug werd zachter en zachter. Toen moest ik weer terug naar Frankrijk.

Zal altijd zeer dankbaar zijn voor die leerzame ervaring want was moeilijk en had ik nooit alleen voor elkaar gekregen want daar rijd ik niet goed genoeg voor.

Dus ik begrijp je echt wel Betadien. Mijn advies is haal er een klassieke goed instructrice bij en ga je probleem oplossen. Ik kan je niet helpen van achter de computer. Maar de oplossing ligt bij jou want iets doe je dus niet goed.

Ik (en anderen) knalde ook met dit paard de eerste keer door de bak of hij dreigde omhoog te komen en dat is niet grappig, zeker niet op mijn leeftijd waar angst om te vallen vlak om het hoekje ligt. Met hulp van mijn instructrice kregen we het opgelost door paard heel rustig los te werken als ware we zijn fysiotherapeut, stapje voor stapje waardoor hij zich steeds prettiger ging voelen en zijn ruiter meer en meer ging vertrouwen.

Mijn instructrice vroeg me om haar te vertrouwen en precies te doen wat ze me opdroeg. "Ze reed als het ware door me heen", en dat moet ook met zo'n paard als je als leerling dat niveau niet hebt om het op te lossen. Want voordat er normaal gereden kon worden moest er eerst gecorrigeerd worden.

Dus haal goede hulp. Is geen schande om te erkennen dat het niet goed gaat zo. Ik zou dat paard nooit zijn gaan rijden als mijn instructrice niet beloofd had om elke keer mij les te geven en dit project dus te begeleiden.

**Geplaatst**: 04-07-14 14:36

Geplaatst: 04-07-14 14:36

Ik heb nooit gezegd dat ik dit niet kan oplossen. Als je leest hoe het gisteren verliep was dit best wel positief. Zoals ik al zei het valt allemaal wel op te lossen. Ik heb zelf met deze ruin geen problemen buiten dan dat deze tijd nodig heeft om zich te ontplooien. Ik heb vorig jaar met hem een periode gereden en toen was dit een stuk beter. Heeft tijdje stilgestaan en je kunt weer van 0 beginnen. Dit bedoel ik dus met genetische aanleg. Tuurlijk is het de bedoeling van met een licht contact te rijden, maar je maakt mij niet wijs dat je daarmee hetzelfde mondje gaat krijgen als bvb mijn merrietje die zeer sensibel is. Je kunt nog zo veel paarden gaan hebben, ze hebben allemaal hun sterke en zwakke kanten. Als je je in fokken verdiept hoor je al snel dat die en die hengst in het algemeen moeilijke monden doorgeeft. Dan kun je sleutelen en kom je heus momenten tegen waar hij naar jou gevoel heel fijn en gevoelig gaat lopen, maar kan die zich als hij wilt zich net zo goed voor deze fijne hulpen gaan afsluiten tot als je terug een fijn contact kunt leggen. Een fijn contact kun je niet forceren, daar moet je naartoe werken, maar het ene paard is het andere niet hoe goed de ruiter ook is. Ga maar eens op proffesionele stallen kijken waar alle paarden op dezelfde manier worden ingereden. Sommige zijn een stuk zwaarder als andere, of had de ruiter dan volgens jou een slechte dag ? Die kennis komt niet alleen door mijn eigen ervaring, daar heb ik al meerdere fokkers over horen spreken en ook ruiters die echt wel een stuk beter kunnen rijden als jij en ik.

Laatst bijgewerkt door betadine op 04-07-14 14:39, in het totaal 1 keer bewerkt

**Geplaatst**: 04-07-14 14:39

Geplaatst: 04-07-14 14:39

Fijn Betadine dat je het zelf kunt oplossen, en dat meen ik oprecht.
Ik ga er hier geen welles of nietes spelletje van maken, dus laat het hierbij. Mijn standpunt is duidelijk.

**Geplaatst**: 04-07-14 15:20

Re: Fijne mond aangeboren of ingereden?

Geplaatst: 04-07-14 15:20

Jij lijkt mij hier te beoordelen, ik doe iets kennelijks volgens jou niet goed, ik heb het duidelijk proberen uit te leggen hoe ik het aanpak en reken daar nog bij dat ik dit jaar welgeteld 5x op deze ruin heb opgezeten waaronder enkel 4x de laatste 2 weken... Vertel mij dan hoe een paard sterk wordt als er maanden niet mee wordt gereden ? Paard in kwestie heeft zelf nooit echt doorgereden gestaan, die is gewoon zo uit zichzelf en die vraagt meer tijd als een ander paard en zal ook nooit helemaal hetzelfde aanvoelen wat niet wegneemt dat je daar ook een degelijk niveau mee kunt halen en hem lichter kunt maken aan de hulpen.
Deze winter heeft een dressuur ruiter hem wat doorgereden wat goed ging, maar zet hem paar weken stil en je mag weer van 0 beginnen. Mijn merrie heeft een jaar stil gestaan en was na 1 jaar weer net zo fijn te rijden als ervoor. Moest wel terug rechtgericht worden en conditie en spieren trainen, zij is gewoon veel compacter gebouwd waardoor ze gemakkelijker haar gewicht kan verdelen, maar volgens jou ligt het aan mij en doe ik kennelijk iets niet goed, ik deel enkel mijn eigen ervaringen en die van fokkers en andere ruiters die ik meekreeg. Heb nergens gezegd dat je jouw eigen mening niet mag hebben of dat je iets verkeerd doet. Wel ben ik er zeker van dat als je enkele maanden op een trainings stal zou werken je je mening zou herzien omdat er je dan gewoon meer kans hebt om net die moeilijkere gevalletjes tegen te komen en dat het dan makkelijk gezegd is dat het aan de ruiter ligt. Vooral van een paard die bijna nooit bereden is geweest. Dat is niet vergelijkbaar met een stug gereden manege paard.

**Geplaatst**: 04-07-14 15:39

Re: Fijne mond aangeboren of ingereden?

Geplaatst: 04-07-14 15:39

Nu oordeel jij evenzeer dat [pien_2010] geen "moeilijkere gevalletjes" tegen gekomen is...
Ik begrijp niet goed waar je je druk in maakt.

Als je er van overtuigd bent dat jij het bij het rechte eind hebt en [pien_2010] fout zit is er toch geen reden om je zo aangesproken te voelen?

**Geplaatst**: 04-07-14 17:40

Re: Fijne mond aangeboren of ingereden?

Geplaatst: 04-07-14 17:40

Ik zeg dit omdat ik net hetzelfde dacht tot 4 jaar geleden zo ongeveer. Toen kreeg ik helaas vaker dit soort gevallen om terug door te rijden. En ja ik voelde me een beetje aangesproken omdat ze me zij dat ik met strenge hand rijd terwijl dit net niet zo is. Daarom geloof ik ook dat ik mijn ruin gevoelig kan maken aan de hulpen, maar toch blijf ik erbij dat die nooit even gevoelig zal zijn als mijn vorige paarden. Daarin mag je dan natuurlijk van mening verschillen maar hoor ik nie tgraag dat dit mijn eigen fout is.

**Geplaatst**: 04-07-14 17:55

Re: Fijne mond aangeboren of ingereden?

Geplaatst: 04-07-14 17:55

Ik denk vooral dat jullie berichten een beetje "langs elkaar door gegaan" zijn.

Dat daar een miscommunicatie ontstaan is.

**Geplaatst**: 04-07-14 19:10

Geplaatst: 04-07-14 19:10

Ayasha schreef:
Ik denk vooral dat jullie berichten een beetje "langs elkaar door gegaan" zijn. Dat daar een miscommunicatie ontstaan is.

Dat zie je goed Ayasha. Betadine voelt zich zelf teveel persoonlijk aangesproken.

Het is mijn basishouding in het rijden van en omgaan met mijn paarden. Alles wat niet naar zin gaat ligt aan mij. Dat geeft heel veel ruimte want daardoor kan ik oplossen wat niet naar zin gaat. Door de "fout" bij het paard te leggen ben ik in mijn beleving niet goed bezig.
Kijk mijn paard is overbouwd. Met dat gegeven hou ik wel degelijk rekening. Duurt het toch wat langer voordat we echt verzameld door de baan zullen gaan. Vraagt wat meer aandacht en oefening. Maar dat rechtvaardigt niet dat ze in haar jonge jaren boorde en teveel op mijn hand leunde. Dat was mijn fout, ik reed niet goed.
Door zo te denken en naar het probleem te kijken heb ik het dus ook op kunnen lossen. Ben gewisseld van instructrice en methodiek van rijden.

Paard is gewoon paard en vraagt niet aan mij om te rijden. Ik wil dat graag want ik vind dat fijn. Nu dan moet ik er ook voor zorgen dat het voor Paard ook fijn is, zodat we samen werken en "dansend" door de baan gaan. En zolang dat niet gebeurt ligt dat dus aan mij. Nooit aan paard. Door zo te denken kan ik ons samenzijn in het rijden verbeteren.

Dus als paard met Betadine door de wei scheurt, dan doet ZIJ iets fout.
Als BEtadine na het rijden blaren heeft dan doet ze dus iets niet goed. Het maakt niet uit of paard groot is of sterk of zwakke achterhand. Vind ik dus flauwekul. Is geen argument. Ik denk door naar jezelf te kijken op momenten dat het fout gaat, je probleem oplossend bezig bent. Paard van Betadine is ook gewoon paard en vind het wel best als ze hem laat staan of in de wei zet.

**Geplaatst**: 05-07-14 13:42

Re: Fijne mond aangeboren of ingereden?

Geplaatst: 05-07-14 13:42

Ja daarin volg ik jou ook pien_2010, maar zoals je zelf aangeeft het ene paard heeft zijn bouw wat meer mee als de andere. Een paard dat van nature meer op de voorhand loopt zal eerder gaan hangen op het bit.
Ik kan daar nu alle ruiters opzetten van de wereld die gaan niet zonder een beetje druk kunnen rijden met dat paard. De bedoeling is wel om dit af te bouwen naar 0, maar een paard die zo veel gewicht zet en versnelt kun je niet op 1-2-3 zonder contact gaan rijden, je moet toch wel een beetje gaan inwerken om te vertragen of een overgang te maken. Hem doorgalloperen tot hij erbij neervalt si nu denk ik niet meteen paardvriendelijker als eens kort en krachtig het paard terug te nemen.
Het feit dat ik blaren heb is juist het teken dat ik niet standaard met zware hand rijd, anders zou ik gewoon handschoenen aandoen en geen blaren hebben, maar eelt. Voor mij is dit ook niet normaal hé, maar kon toen gewoon even niet anders. Eergisteren was dit ook een stuk beter en zocht hij al veel minder steun op het bit.
Ik reed hem niet door tijdsgebrek en heb de laatste jaren vooral met mijn merrie gewerkt. Zij is voor mij een beetje het etalage paardje, zo fijn aan de hulpen als ik maar kon wensen en daar steeds naartoe blijven werken. Iedere ruiter dat daar opstapt komt er met een glimlach af. De ruin scheurt door de wei door gebrek aan spieren en gaat dus versnellen omdat de gedragenheid er nog niet is (stuwen ipv dragen), krijg je niet in stilstand door enkel maar achterover te gaan zitten en ho te zeggen. Als jij een paard op 5 sessies volledig voor elkaar hebt moet je wel een natuurtalent zijn, want dit lukt mij helaas nog niet, wel is het de bedoeling dat er iedere sessie positief afgesloten wordt en dat ik elke keer zo veel mogelijk van de teugels afblijf, dit begint nu te lukken, maar toch ben ik volgens jou verkeerd bezig.
Ik begrijp je gedachtengang, het is altijd de ruiter zijn fout, maar een paard van 1m83 met 0,0 ervaring die gaat hangen daar zou ik er wel graag eens zien hoe jij dit per direct oplost ? Dit paard was 8 jaar als ik hem heb gekocht en daar had maar 3 of 4 keer iemand opgezeten. Kan je verzekeren dat zo een paard inrijden geen makkie is... maar op bokt mag je eigenlijk alleen het resultaat laten zien. Tussen inrijden en paard op niveau zit thans een heel leerzaam traject.

**Geplaatst**: 05-07-14 17:36

Geplaatst: 05-07-14 17:36

Voordat we OP een paard MOGEN gaan zitten moet deze geleerd hebben op stemhulpen onverbiddelijk halt te houden, in stap, draf en galop aan te gaan, en het tempo te vertragen.
Aan een halster lopend moet het ACHTER ons blijven.
Dit is de basisafrichting van de longeerperiode en het grondwerk.
Is dit niet volledig geinstalleerd dan lopen we hier zonder enige twijfel in de verdere africhting tegen op.

Dat is nu het geval bij TS.