Bokt.nl

Sammie schreef:

Zeg meiden we kunnen nu wel allemaal gaan lopen fitten over hoe t fout is gegaan en wat er fout is gegaan. Maar een blik naar de toekomst lijkt mij een stuk prettiger en helderder. Dus als jullie ts écht willen helpen ga dan nu samen kijken naar een oplossing voor dit probleem ipv blijven mopperen over iets dat is gebeurd.

En ts hier gaat tijd in zitten, niet een week niet een maand maar minstens een jaar. Je zal een stap voorwaarts doen en je zelf soms weer een stap terug moeten doen om vervolgens weer voorwaarts te kunnen gaan

Juulxx schreef:

Liesje: echt bedankt voor je tips! alleen ik weet tot de rijinstructrice die ik nu heb ook heel goed is.. en we hebben al een stijgende lijn. Dit betekend totaal niet tot ik esther niet wil hoor daar niet van. alleen gaat het lessen gaat nu ook al heel goed. (vergeleken met een 3 maanden geleden)

Juulxx schreef:

Calanddra schreef:

Staat ze wel samen met anderen zodat ze ook lekker hun energie kwijt kunnen?

Ik merkte bij mij vorige pony dat die daar echt heel veel behoefte aan had (was 3 toen ik m kocht, bijna 8 toen hij werd verkocht).
Bij hem was het eerste jaar ook niet goed gegaan. Ik had geen ervaring met jonge paarden en werd verliefd op zijn uiterlijk en uitstraling. Wel had ik begeleiding, maar niet voldoende als ik later terug keek. Uiteindelijk ging het best goed, maar het eerste jaar was rampzalig. Ik was totaal niet consequent genoeg, buitenrijden was bijna geen optie, helemaal niet in mn eentje. Uiteindelijk ging het samen met n ander paard best goed, maar ook dat ging na 1 akkefietje niet meer en waren we terug bij af. Mijn ervaring is dat paarden niet vergeten... anderen konden vanalles met mijn vorige pony, maar ik niet. Ja op het erf... maar buiten niet. Ondanks dat ik aan het eind zeer consequent was, hij was (voor mijn gevoel) het eerste jaar niet vergeten. Als het erop aan kwam was hij de baas over mij.

Hoe zit jij zelf op je paardje buiten? Hoe reageert ze daarop? En met welk gevoel ga je naar je paardje toe? Heb je nog wel plezier en kun je ontspannen?

Mijn vorige pony was zéér gevoelig. Ook erg nuchter, maar zodra ik er buiten op zat met mijn spanningen kon het een bommetje zijn. Ook hij zette het uiteindelijk op het lopen als hij wilde.

Ik heb er uiteindelijk na 5 jaar voor gekozen om een nieuw huisje voor hem te zoeken. Hij moest sowieso dag en nacht buiten staan (hij was echt ongelukkig als dat niet kon in de winter, zo naar om te zien...), maar vooral omdat ik niet het juiste baasje was voor hem. Hij had een leider nodig, en ik was dat niet. Het was ontzettend moeilijk om dat toe te kunnen geven, maar het was wel de beste beslissing voor hem die ik had kunnen maken.

Nu staat hij bij een geweldig gezin aan huis, dag en nacht buiten met vriendjes. Vanaf moment 1 kon zijn nieuwe baasje al alles met m, zij was de leider die hij nodig had.

En toen kon ik gaan kijken voor een pony die echt bij mij pastte, wat ik nodig had. En dat was Bart een betere aankoop had ik nooit kunnen doen, Bart is op alle vlakken perfect voor mij.

Ik zeg niet dat je het meteen op moet geven, al zou je het zo niet moeten zien mocht je ervoor kiezen om voor haar een ander huisje te zoeken.

Maar ik zou wel voor jezelf alles goed op een rijtje zetten en goed na denken over wat jij wil, wat zij nodig heeft maar ook wat jij nodig hebt. Zoals ik zo lees in het topic zijn er in het verleden vaker problemen geweest, en ik weet heel goed hoe zoiets je leeg kan zuigen qua energie.

Ik was gek op mijn vorige pony zijn karakter, maar betreft rijden was de klik er niet, waren we niet goed voor elkaar. En dat kan heel moeilijk zijn om te beseffen, om aan die gedachte toe te geven.

heyhey, Roos wordt bijna elke dag los gegooid in de voorbak met haar grote vriendin sunshine ( Stonden op mijn vorige stal ook altijd samen.) en van de zomer gaat ze 1-2 maandjes het land op met andere paardjes. Als ik met roos aan het buitenrijden ben (rondje campings) dan zit ik heel ontspannen en roos ook met een los teugeltje echt helemaal niks aan het handje.. Ik ga er nog steeds elke dag met plezier naar toe..
ik moet wel toegeven.. een vriendin van mij zei tegen mij toen ik mijn eerste paard mocht kopen.. neem geen merrie, geen jong paard en geen onbeleerde..
Ben ik vol tegenin gegaan toen ik roos zag...
Ik weet tot ik beter een leer paard had kunnen nemen van een jaar of 15.. of zelfs ouder.. maar ik ben behoorlijk eigenwijs.. *niet altijd ten goede*

Juulxx schreef:

de reden dat ik trouwens alleen ging, dat is omdat mijn paard graag een wedstrijdje ervan maakt met andere paarden.. Met andere woorden dan stormt ze zo lang het andere paard..
Vorig jaar kon ik echt zo met me paard weg rijden.. niks aan de hand..
Daarom snap ik het nu ook niet zo van haar...

het is en blijft me een raadsel..

Juulxx schreef:

Joolien, Ik zie je reacties uiteraard wel hoor! en ik doe er ook zeker wat mee:) Ik zit me nu meer af te vragen wie me vanaf de grond kan helpen.. want ik neem aan tot je bedoelt dat er elke keer iemand soort van bij is die me kan helpen toch?