Geplaatst: 19-11-12 18:48 superpony schreef:minajtje schreef:ik heb het ook wel eens. maar als het paard loopt te klieren om niks dan kan het geen kwaad hem aan te pakken en dan hoef je je dus ook niet schuldig te voelen. ik heb wel een keer gehad dat ik m'n geduld verloor omdat m'n paard gewoon niet in draf wou, en daar heb ik me heel schuldig over gevoeld. en terecht. het was namelijk de eerste keer dat hij moest draven aan de longe, dus hij snapte het gewoon niet. gelukkig is het een paardje dat niet zo snel ondersteboven is van iets (ben dat paardje aan het inrijden.) heb er een nacht wakker van gelegen. maar gelukkig leek het alsof hij alles was vergeten de dag erna, gewoon weer vrolijk aan het werk gegaan
Ten eerste loopt een paard niet te klieren om niks, daar ga je al de mist in.
Ten tweede heeft hem aanpakken geen nut als hij in jouw ogen loopt te klieren
Een paard gaat niet voor niks niet in draf, dus geduld verliezen helpt je niet.
Een paard is niet snel onderste boven misschien in jouw ogen, amar dat kan meerdere redenen hebben. Hij kan ook al zo afgestompt zijn, dat hij ''gewend'' is aan de straffen.
Je zegt dat je aan het inrijden bent en dan gebeurt dit al? Foute boel! Je hebt maar 1 kans om het goed te doen en zo gaat het niet goed.
Een paard lijkt het te zijn vergeten misschien en hopelijk was dat zo, maar als je ook maar een stapje verkeerd doet of overslaat kom je die nog wel tegen. En tegen die tijd verwacht je nog meer en krijg je nog meer frustraties.
Het enige dat helpt is duidelijk zijn en heel consequent.
daar ben ik het niet mee eens. een paard kan echt wel klieren, neem bijvoorbeeld mijn pony. met iemand anders erop die harstikke goed rijdt gaat hij gewoon stil staan en doet niks meer, ga ik erop gallopeerd hij gelijk vrolijk weg. en als een paard echt gewoon verschrikkelijk aan het klieren is kan het echt geen kwaad een schop te geven oid. als ik mijn pony nooit zou aanpakken dan zou hij gewoon denken dat hij de baas is en zou je er simpelweg niet op kunnen rijden. (veel mensen kunnen er niet op rijden, erg lastige pony)
en het paardje dat ik nu aan het inrijden bent die is zeker niet afgestompt, is 4 jaar en heeft geen zweep of iets gezien, en is vier jaar niks mee gedaan. (behalve borstelen)
en ja, ik heb achteraf zeker spijt van gehad dat ik m'n geduld verloor en echt boos op hem ben geworden, maar nu denk ik wel het was wel nodig. bij een ander paard het het helemaal verkeerd kunnen gaan en zou hij geen vertrouwen meer hebben. maar dit paard had het gewoon echt even nodig. hij was gewoon een beetje rond aan het kijken, gras proberen te eten en dan mag hij toch wel even duidelijk weten dat hij op moet letten.
hij let nu veel beter op, gaat harstikke goed met hem en gister voor het eerst naar buiten geweest.
het zijn moment opnames en soms denk je ff niet na en ben je er klaar mee.
gisteren ben ik gewoon gestopt, had er geen zin meer in, vandaag ging het al beter, maar ik weet dat we gewoon veel meer en beter kunnen, maar dacht ga gewoon maar stoppen voor er frustratie de kop op steekt, en heb haar na het rijden losgegooid in de bak, dat vind ze leuk en dan spelen we zo nog een beetje, ik ren achter haar, zij achter mij :p erg grappig eigenlijk :p ze hou me in het oog en loopt met haar staartje in de lucht rond me te showen