Ik vind het heel goed van je dat je zo open staat voor kritiek! Er zijn maar weinig mensen die dat kunnen.
Ik had laatst een mailtje gestuurd naar Marijke de Jong, van de website
http://www.paardenbegrijpen.nl, met dezelfde vraag als jij eigenlijk als probleem hebt met je paardje: het te hard gaan. Wat zij tegen mij zij was echt een eye-opener. Dit kan namelijk komen door onbalans. Stel je paard loopt op de voorhand en jij hebt korte teugels. Dan houd je haar eigenlijk van voren tegen en lijkt het tempo gecontroleerd. Zodra jij dan ruimte geeft is in een keer dat steuntje weg en moet ze zorgen dat ze niet voorover valt door sneller te gaan. Dat weet je misschien zelf ook wel, wanneer je bijna valt ga je sneller om je evenwicht te vinden. Wij hebben dat evenwicht snel teruggevonden, maar voor paarden is dat moeilijker omdat er ook nog een ruiter op zit, die het nog veel moeilijker maakt om het evenwicht terug te vinden. Daarom ga je dus proberen om het paard te leren op zijn eigen benen te lopen met zijn achterhand er mooi onder. Zo lang jij van voren je prachtige fjord tegenhoudt, kan ze nooit haar eigen balans vinden en zal ze iedere keer wanneer jij haar weer ruimte geeft te snel gaan. Dus door haar lekker met een wat langere teugel haar balans te laten vinden en zelf zorgen dat je haar niet in de weg zit, kan je ervoor zorgen dat je het tempo netjes gecontroleerd kan houden zelfs met een langere teugel. Dan kan je gaan werken aan buiging en stelling en de nageeflijkheid komt dan vanzelf als je haar netjes om he binnenbeen heen buigt.
Ik weet precies hoe moeilijk dit is, want soms raak je gefrustreerd en wil je gewoon dat alles goed gaat. Hier heb ik helaas vaak zelf ook nog last van... Maarja zolang we bereid zijn om te leren en te luisteren, is dat geen probleem toch? En we mogen allemaal fouten maken.
Dit is alleen niet iets wat je binnen een uurtje rijden oplost. Hier gaat tijd overheen, maar ik weet zeker dat dat wel goed komt, omdat jij zo goed naar de kritieken luistert.