sallandval schreef:Volgens mij gaat er nu heel veel aandacht naar een probleem. Alles waar je aandacht aan schenkt groeit. Nu wordt er dus geinvesteerd in het minder leuk maken van paardrijden voor en meisje én de pony.
De teugels nog losser is een goede optie. Natuurlijk zal het meisje ooit de teugels weer op moeten pakken maar dan kun je tot die tijd werken aan andere dingen die goed zijn voor haar zelfvertrouwen en beenwerk.
De pony heeft geleerd dat het ruitertje uit het zadel trekken werkt; hij krijgt zijn zin. Als hij geen teugels heeft om aan te trekken houdt dat alvast op. Het zou best kunnen dat hij ermee stopt als hij merkt dat het geen zin heeft. Anders zal de combinatie qua kracht en overwicht naar elkaar toe moeten groeien, en dat lukt alleen als er dingen goed gaan.
Ik zou tenminste proberen een paar stapjes terug te doen. Laat haar haar benen maar trainen door de pony naar die lange teugels toe te rijden; nóg meer voorwaarts en neerwaarts. Dat is bovendien goed voor de rugspieren aangezien het een jong ponietje is. Zo moet hij zijn rug wel in het zadel drukken en zijn benen eronder zetten. Hij leert vanzelf dat hij dáár niet onderuit kan en dat lang en rond rijden harder werken is dan aanleuning zoeken.
Als mijn bijrijdpaard zo omlaag trekt moet ik van mn instructeur juist de teugels 'loslaten', natuurlijk niet helemaal maar ik moet vooral niet terug trekken.. dit win ik toch niet.
Ik moet zeggen dat het al veel beter gaat, ze doet het nu alleen nog met uitdraven/stappen maar dan heeft ze gauw zoiets van; ik wil schuren.
Mijn tip is dus : als hij trekt, teugels los en flink been erbij zoals je nu al laat doen..
Succes ermee!