Heb haar toen meegenomen naar mn vakantiebaantje en daar les gehad. Instructice deed de neusriem behoorlijk strak, sperriem normaal en bitje zat kwa hoogte goed. In de les heb ik het verschil gevoeld tussen het kauwen/slikken van het bit en het kauwen naar nagevelijkheid op het bit. En dat laatste was wel degelijk stukken rustiger en ontspannender. Aansnoeren doe ik overigeens nooit meer, maar vond dat ik het wel eens kon proberen.
Op buitenrit doet ze het overigeens helemaal niet, lekker om zich heen kijken. Wanneer ik echt bezig ga in de bak is ze ook rustig in haar mond. Oftewel, bij afleiding slikt ze niet zo veel. Met longeren doet ze het nog steeds.
Ik ben begonnen haar eens bitloos te rijden. Eerst aan de hand oefenen en toen de vuurdoop, buitenrit van 1,5 uur met een betrouwbaar paard. Perfect. Geen enkel moment denkt ze eraan om iets anders te doen dan wat ik wel, en kauwen heb ik niets van gemerkt. Heb haar nu zo'n 4 maanden bitloos gereden en laatst weer een bitje geprobeerd. En ze slikte nog wel steeds, maar lang niet zo veel.
Ik zou dus aanraden om bitloos te rijden. Je zult versteld staan hoeveel contact je blijft houden, hoe stuk ontspannener ze zijn en hoe goed die jonge beestjes dat oppakken. Tenminste totdat er duidelijkheid is over de tanden. Longeren doe je in feite ook bitloos, nu is de volgende stap niet zo ver.
Overigeens was ik laatst bij Jumping Amsterdag waar ik het paard van Piet Raijmakers precies hetzelfde zag doen. Ik maak me dus al stukken minder zorgen