De grap voor mij is:
Ik heb altijd wel wat uitgekeken naar stang en trens. Het 'heeft' toch wat. Ook kon mijn paard in het verleden wel eens wat drammerig zijn van voor.
Naarmate de Z dichterbij kwam nam dat uitkijken alleen maar af (tot het 0 punt). Ik heb een heerlijk gevoel op mijn trens en kan er alles mee doen wat gevraagd wordt in de Z1/2.
Nu ik dacht dat ding niet meer nodig te hebben (en waarschijnlijk ook nog niet gaan gebruiken) gaf het meteen een heel fijn gevoel toen ik er toch een keer S&T inhing. Ik ben er zelf nog niet helemaal handig mee maar het geeft op dat moment zonder gesodemieter dat beetje extra waardoor alles net weer wat anders aanvoelt.
Ik weet niet helemaal hoe ik het moet omschrijven. het is niet alsof mijn paard er lichter door wordt of iets beter door doet maar het voelt delicater.

dit wordt niets. Fantaseer er zelf maar wat bij.