Waratje schreef:Voor een drachtige merrie is het volstrekt normaal om niet weg te willen van "de kudde", die haar en haar ongeboren kind veiligheid biedt. Ik zou er tijdens de dracht niet al te veel toestanden van maken, je vecht dan niet alleen tegen karakter (onzekerheid) maar ook nog eens tegen hormonen.
Zelfstandiger maken is zeker verstandig om te doen, daar kun je nu op "eigen" terrein wel alvast aan werken. Als je schrik- en obstakeltraining doet, let dan op dat ZIJ omgaat met het probleem en niet achter jou wegduikt. Achter jou aan over een stuk plastic maakt niet moediger, laat haar alleen of voor je uit over dat plastic heenlopen (of langs die parasol, ballonnen of wat je ook maar verzint). Ook bij het wandelen (gebruik een longe of langer touw) kun je een stukje "afzakken" en ter hoogte van haar kont gaan lopen, zodat zij zelf moet omgaan met wat ze tegenkomt.
Schriktraining en grondwerk doen we al! Vertrouwen in mij heeft ze ook zeker! Hier ligt het probleem dus niet (voor de 3e keer).
Sporen vond ik zelf juist fijn, want die KAN ik letterlijk alleen gebruiken als ik dat bewust wil (ben best lang, paard wat klein).
En ja, ze deed het in het begin dus ook toen ze NIET drachtig was!