. Ik had het eerste jaar vooral last van de onbekendheid met de hindernissen. Omkeren als hij hindernisrechters zag (ja, die zitten er nu eenmaal), aarzelen op boomstronken, gewoon omdat hij het type hindernissen niet kende.
Kan me zo voorstellen dat jouw shetlander daar ook last van heeft. De hoogte van de hindernissen is niet zozeer het punt als meer de aard van de hindernissen en de andere omgeving.
Dit jaar wist hij al wat de bedoeling was en ging het 100% soepeler.
. 