Bokt.nl

**Geplaatst**: 17-02-20 18:46

Re: hoge spanning bij draf

Geplaatst: 17-02-20 18:46

Les nemen van iemand die het je kan leren voelen.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 17-02-20 18:47

Geplaatst door de TopicStarter : 17-02-20 18:47

Sizzle schreef:
Les nemen van iemand die het je kan leren voelen.

wat bedoel je met voelen?

**Geplaatst**: 17-02-20 18:50

Geplaatst: 17-02-20 18:50

teamshetjes schreef:
nergens heb ik het toch gehad over het 'in stelling trekken' van mijn paard? druk en trekken is iets anders. je stelt een vraag aan je paard door je hand te openen, en lichte druk te geven. en nee, die druk hou ik niet vast.
maar hoe krijg je je paard dan zonder teugelcontact nagefelijk? of stelling?

Ik schreef ook 'bij wijze van spreken'.
Daarbij gaan hand openen én druk geven nooit samen.

Ik heb ook niet gezegd dat je geen teugelcontact kan hebben. Het is alleen wel zo dat een paard eerst vertrouwen in de hand moet hebben en deze moet opzoeken...
Misverstand is ook dat nageeflijkheid in de mond zit, dat zit namelijk in het hele lijf. Pas als het hele lijf ontspannen is kan er vertrouwen in de mond komen en daarmee in de hand. En daarmee geeft een paard zich als het ware over aan jouw verzoeken. En dan heb je bijzonder weinig meer nodig om een fijne houding te vinden. En dan kan je met jouw eigen houding en bewegingen heel veel verzoeken aan je paard.

Kijk maar eens naar Alizée Froment.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 17-02-20 18:53

Re: hoge spanning bij draf

Geplaatst door de TopicStarter : 17-02-20 18:53

jongens, weet je, stop maar. op dit punt is er zoveel gedoe over druk, geen druk, al het andere waar ik niet om heb gevraagd.
ik heb 2 prima trainers, die goed weten wat ze doen en waar ik vertrouwen in heb dat ze me kunnen helpen. ik stelde de vraag alleen om te weten of hier nog mensen me eventueel tips konden geven. bedankt voor degene die dat hebben geprobeerd.

**Geplaatst**: 17-02-20 18:55

Geplaatst: 17-02-20 18:55

Voelen hoe het voelt als een paard van achter naar voren nageeflijk is en op je gewichtshulpen reageerd.
Ik weet mijn aha erlebnis nog precies: Een bloedheet ZZ springpaard dat knoerthart ging als je hem in de mond kwam. Na maanden jankend thuis gekomen te zijn dat ik het nooit ging leren ging hij er op een dag op een stoppelveld ‚vandoor‘. Op dat moment deed ik ineens alles goed: zitten, been eraan, lang maken en uitademen, hand eraf!
En bom...hij stond stil. Ik was toen 14 of zo, dat gevoel blijft je altijd bij.
Idem met een paard dat hysterisch met de kop ging klapperen en ging rennen als je je been af stak. Dan kun je doen met de hand wat je wilt, maar het werkt niet.
Zo kun je een paard dat de berg afloopt ook net remmen met de hand, die rem je met je bekken.

**Geplaatst**: 17-02-20 19:16

Geplaatst: 17-02-20 19:16

teamshetjes schreef:
jongens, weet je, stop maar. op dit punt is er zoveel gedoe over druk, geen druk, al het andere waar ik niet om heb gevraagd.
ik heb 2 prima trainers, die goed weten wat ze doen en waar ik vertrouwen in heb dat ze me kunnen helpen. ik stelde de vraag alleen om te weten of hier nog mensen me eventueel tips konden geven. bedankt voor degene die dat hebben geprobeerd.

Jammer, ik hoop dat je met een jaar of 5 terugkijkt en denkt: Ach, eigenlijk is het allemaal niet zo moeilijk...

Je was zo lekker op weg door kritisch vragen te stellen, mensen proberen ze hier te beantwoorden omdat we je allemaal veel rijplezier gunnen. Dat valt op deze manier niet mee, het levert frustratie op (getuige ook deze laatste reactie, je geeft het alweer op hier). Frustratie zorgt daarbij voor krampachtig rijden, wat geen gunstig effect heeft op je paard.

Blijf kritisch, ook op je trainers... Een paard leert zichzelf geen vluchttrucjes aan in de wei. In mijn ogen is dat een manier van het wegwuiven van een gebrek aan kennis. Vluchtgedrag heeft een oorzaak, die oorzaak verdient aandacht. Of dat nu een bit is, een moeilijke rug, een niet prettig zadel, een kopstuk dat in de zenuwen prikt of een bloedbeeld dat zorgt voor extreme spanning. En ook karakter verdient aandacht, want stel dat het slechts in het karakter zit, dan kan je nog steeds heel erg goed het paard aanleren wat de prettigste reactie op spanning is voor je paard. Zie bijvoorbeeld Tristan Tucker.

En wie weet krijg jij ook je aha erlebnis, zoals Sizzle dat zo mooi beschrijft.

Voor mij was er door mezelf veel te hoog gelegde lat nodig om in te zien dat ik niet op de goede weg was. Ik reed geforceerd, zat zelf vol spanning wat ik ook overbracht op mijn paard. Raar, als je tot en met het M1 altijd rond de 200 scoort... Mijn paard reageerde heel anders op die spanning.
Maar ik heb een ommeslag gemaakt met trainers en andere managementzaken (en ook mezelf aangepakt), maar wat ben ik daar nog elke dag blij mee...

Daarover gesproken, ik ga het weer eens beleven :evaw:

**Geplaatst**: 17-02-20 19:22

Geplaatst: 17-02-20 19:22

Ik heb een beetje met jou te doen, TS.

Je hoopte op een paar eenvoudige trucs en je wordt hier bedolven onder massa's moeilijke adviezen van fantastische ruiters waar het allemaal lukt.

Zoals eerder aangegeven, volg je instructeurs, zij zien je paard, de situatie en wat jij momenteel aankunt ( lukt het niet, zoek dan andere instructeurs).
De weg kan lang zijn, maar met jonge paarden moet je zeker een positieve instelling houden. Het komt wel goed, bij het alleen rijden train je best de dingen die wel goed gaan, geniet er samen van. Voor de problemen, wacht je tot je instructeurs er zijn.
(Die fantastische ruiters hebben ook jarenlang tegen hun grenzen aan gelopen, voor ze het eindelijk begonnen te begrijpen. En als ze eerlijk zijn, zullen ze toegeven dat het ook niet altijd volgens het boekje gaat.

)

**Geplaatst door de TopicStarter** : 17-02-20 19:25

Geplaatst door de TopicStarter : 17-02-20 19:25

Janine1990 schreef:
teamshetjes schreef:
jongens, weet je, stop maar. op dit punt is er zoveel gedoe over druk, geen druk, al het andere waar ik niet om heb gevraagd.
ik heb 2 prima trainers, die goed weten wat ze doen en waar ik vertrouwen in heb dat ze me kunnen helpen. ik stelde de vraag alleen om te weten of hier nog mensen me eventueel tips konden geven. bedankt voor degene die dat hebben geprobeerd.

Jammer, ik hoop dat je met een jaar of 5 terugkijkt en denkt: Ach, eigenlijk is het allemaal niet zo moeilijk...

Je was zo lekker op weg door kritisch vragen te stellen, mensen proberen ze hier te beantwoorden omdat we je allemaal veel rijplezier gunnen. Dat valt op deze manier niet mee, het levert frustratie op (getuige ook deze laatste reactie, je geeft het alweer op hier). Frustratie zorgt daarbij voor krampachtig rijden, wat geen gunstig effect heeft op je paard.

Blijf kritisch, ook op je trainers... Een paard leert zichzelf geen vluchttrucjes aan in de wei. In mijn ogen is dat een manier van het wegwuiven van een gebrek aan kennis. Vluchtgedrag heeft een oorzaak, die oorzaak verdient aandacht. Of dat nu een bit is, een moeilijke rug, een niet prettig zadel, een kopstuk dat in de zenuwen prikt of een bloedbeeld dat zorgt voor extreme spanning. En ook karakter verdient aandacht, want stel dat het slechts in het karakter zit, dan kan je nog steeds heel erg goed het paard aanleren wat de prettigste reactie op spanning is voor je paard. Zie bijvoorbeeld Tristan Tucker.

En wie weet krijg jij ook je aha erlebnis, zoals Sizzle dat zo mooi beschrijft.

Voor mij was er door mezelf veel te hoog gelegde lat nodig om in te zien dat ik niet op de goede weg was. Ik reed geforceerd, zat zelf vol spanning wat ik ook overbracht op mijn paard. Raar, als je tot en met het M1 altijd rond de 200 scoort... Mijn paard reageerde heel anders op die spanning.
Maar ik heb een ommeslag gemaakt met trainers en andere managementzaken (en ook mezelf aangepakt), maar wat ben ik daar nog elke dag blij mee...

Daarover gesproken, ik ga het weer eens beleven

Ik geef het niet perse op, ik besluit alleen voor mezelf dat ik op deze manier geen hulp hoef. Ik kan ook aan anderen mensen in mijn buurt nog extra om hulp vragen, zonder dat ik daar meteen om wordt aangevallen.
Ook doe ik altijd mijn uiterste best om relaxed op mijn paard te zitten, als ik merk dat ik gefrustreerd raak, is het diep uitademen, ogen even dicht, en weer ontspannen.

Ik vond het prima als mensen hun hulp aanbieden, maar bied dan ook alleen de hulp aan, geef me een tip over hoe ik het beter kan doen, en wijs me niet alleen op wat in fout doe.

**Geplaatst**: 17-02-20 19:51

Re: hoge spanning bij draf

Geplaatst: 17-02-20 19:51

Er heeft niemand iets gezegd over wat je fout zou doen want niemand weet waar het mis gaat. Er worden enkel voorbeelden gegeven wat er potentieel mis zou kunnen gaan. Tevens beweerd niemand hier perfect te zijn, dus dat is ook flauw van Koend om dat te beweren.
Ik weet alleen dat ik geleerd heb met jonge paarden om te gaan door iedere dag weer tegen mijn limieten op te lopen en het enorme geluk had hierbij 25 jaar geleden dagelijks intensief begeleid te worden door een prof jonge paarden amazone.
Daarom sta ik nog steeds achter mijn eerste reactie: zoek hulp.

Hoe dan ook, met 2 instructeurs en een 3e springinstructeur erbij binnenkort lijkt me dat je genoeg tips krijgt.

**Geplaatst**: 17-02-20 19:54

Geplaatst: 17-02-20 19:54

Je hebt twee goede instructeurs zeg je maar helaas leggen ze niet uit wat ze bedoelen met bepaalde opmerkingen, daar moet je dus naar raden. En zoals gezegd , maak een video, laat je eens filmen tijdens een les. Ook dan zal je misschien heel veel over je heen krijgen maar wanneer je echt wil leren kun je de goede zaken er uit filteren . Het feit dat jij vraagt wat voelen is betekend A dat je nog heel veel kunt leren ( niet vervelend bedoelt, kunnen we allemaal) en B je instructeurs zouden je dit moeten leren maar heel veel instructeurs kunnen het zelf al niet voelen dus laat staan dat ze het aan je uit kunnen leggen. En dat hangt niet af van hun diploma, eigen rijniveau maar van een persoon zijn die zelf kan voelen hoe een paard zich onder hem/haar gedraagt en dat kan verwoorden op een begrijpende manier naar zijn leerlingen toe.

**Geplaatst**: 17-02-20 20:15

Geplaatst: 17-02-20 20:15

teamshetjes schreef:
manubres schreef:
Loslaten.

en dan? dat heb ik geprobeerd, het enige dat gebeurt is dat ze door de bak gaat racen. dit is is gewoon niet veilig voor mij en eventuele andere ruiters in de bak. en natuurlijk ook niet fijn voor haar.

Het lijkt een simpele oplossing, maar vaak is loslaten de meest eenvoudige oplossing.

Heb je echt gedurfd om langer los te laten? Geen kuit, stil zitten en teugels lang? Langer dan een paar rondjes? Wat is daar niet veilig aan? Gaat je paard bokken? Natuurlijk is het wel handig om dit te doen als je alleen in de bak bent of met een enkele andere ruiter. Meestal gaat een paard namelijk rennen, omdat het zijn bovenlijn aanspant. Door het rennen ga je de teugels kort nemen en verstrakt de bovenlijn nog meer. Als een paard de bovenlijn kan ontspannen, dan komt het paard meestal terug in tempo. Als het rechtuit te hard gaat kan je ook op een volte sturen, zodat je paard wel iets moet afremmen. Het ontspannen van de bovenlijn kan je ook goed oefenen aan de longe. Ook grondwerk en werk aan de hand is een superfijne aanvulling/voorbereiding op het rijden. Als dit paard geen gebreken heeft, geen pijn en een passend zadel...dan moet het goed komen als het zijn bovenlijn mag verlengen.

**Geplaatst**: 17-02-20 20:17

Geplaatst: 17-02-20 20:17

bigone schreef:
( niet vervelend bedoelt, kunnen we allemaal).

Ik weet dat ik waarschijnlijk nooit zo goed zal rijden als degene waar ik het van geleerd heb vroeger. Die heeft zoveel 100en uren meer ruiterervaring op kneitergoede top niveau presterende paarden; die ervaring zal ik nooit hebben.
Je leert echter waar je grenzen zijn. Wat kun je zelf, waar heb je hulp nodig. Ik zal nooit GP rijden, maar ik durf wel te beweren dat ik weet hoe ik paarden kan leren de hand te volgen zodat ze daarna goed na te rijden zijn door anderen. Maar daar zit letterlijk een hoop bloed zweet en tranen in.

**Geplaatst**: 17-02-20 21:18

Geplaatst: 17-02-20 21:18

Sizzle schreef:
Tevens beweerd niemand hier perfect te zijn, dus dat is ook flauw van Koend om dat te beweren.

Sorry als dit verkeerd overkwam. Maar ts was ontmoedigd en ik wilde haar een hart onder de riem steken. Ik zou het jammer vinden als ts er totaal gefrustreerd van zou geraken of er de brui aan geven. Iedereen moet het leren.

Ikzelf heb er trouwens nog maar een stuk of 8 doorgereden van al dan niet zadelmak tot hun 7 a 9 jaar. Toegegeven een beperkte ervaring. Een ding heb ik alvast geleerd: "Er zijn vele theorieën die kloppen tot je een paard tegenkomt waarmee het plots NIET lukt" En dan moet je als ruiter weer uit je comfortzone.

**Geplaatst**: 17-02-20 21:23

Re: hoge spanning bij draf

Geplaatst: 17-02-20 21:23

Vooral dat laatste inderdaad.
Zo zeg ik altijd: ik heb nog nooit in mijn leven problemen gehad met laden van jonge paarden, dus ik heb nog niet genoeg paarden gezien

**Geplaatst**: 17-02-20 21:46

Geplaatst: 17-02-20 21:46

Er zijn hier al best veel goede tips gegeven!

Het is niet eenvoudig TS, mensen doen er heel veel jaren over om echt correct te leren rijden,
laat staat inderdaad met jonge paarden, want zoals hier gezegd, dat is nog iets helemaal anders!

Ik wil even inpikken op iets dat gezegd werd over dat zonder teugels sturen en een cirkel/binnenstelling aannemen met je binnenhand. In principe, als je correct rijdt, zou je binnenteugel volledig los moeten kunnen zijn en je paard perfect op je cirkel kunnen blijven. Dat is natuurlijk véél makkelijker gezegd dan gedaan, maar dat is wel waar je naartoe moet proberen werken. Wi dat zeggen dat je helemaal nooit even aan die binnenteugel mag komen, natuurlijk niet! En dat is ook wat anderen hier proberen te zeggen met dat "leren voelen", wanneer even vragen, wanneer los? Dat is een kwestie van voeling krijgen, dat is op elk paard weer verschillend en het is bijzonder moeilijk om te leren, omdat niemand het je zwart op wit kan vertellen, je moet het voelen.

Dat gezegd zijnde, ik denk dat je inderdaad het meeste gaat hebben aan goede instructie, wij kunnen het wel proberen vertellen vanachter een toetsenbord, maar het is zo'n complex geheel van evenwicht, druk, los, heup, hand, ... dat kan je iemand nooit beschrijven in tekst. Durf inderdaad wel kritisch zijn naar je instructie toe! Ik heb in mijn leven al best veel lesgevers gehad en ze waren echt niet allemaal even goed, of toch niet voor mij. Soms begrijp je ze niet, soms zitten ze te veel vast op 1 methode die voor hen werkt, maar niet persé voor jou.

Het is een kwestie van zoeken, trial & error, stappen vooruit en achteruit, maar je komt er wel, rustig blijven verder zoeken!