Moderators: Firelight, Coby, balance, Dyonne, Sica, C_arola, Neonlight
oji schreef:Paard was 6 weken onder het zadel toen je haar kocht. Bij een handelaar rijden vaak handige ruiters die precies weten hoe ze een groen paard in zo'n korte periode braaf en toonbaar moeten krijgen. Die handigheid gaf je paard zekerheid en vertrouwen.
Nu komt het paard bij jou, wordt vaak eerst overdonderd door de nieuwe omgeving, nieuwe gewoontes, nieuw dagritme etc. Blijven eerste weken nog een beetje in hun schulp. Daarnaast profiteer jij de eerste weken nog van de opleiding die het paard gehad heeft door de handige ruiter bij de handelaar.
Nu is het paard gewend aan het ritme/omgevin en krijgt wat meer lef. Verder is de opleiding die het heeft gekregen nog verre van bevestigd, dus die ebt weg. Als je net iets minder handig bent, net iets minder consequent, dan gaat het paard de grenzen opzoeken. Waarschijnlijk voelt ie zich nu onzeker en een beetje in de steek gelaten omdat het zijn zekerheden kwijt is, waardoor ie gaat vluchten. Ik denk dat dat is wat nu aan de hand is.
Dus aan jou TS om je paard weer de broodnodige zekerheden voor een dergelijk groen paard te bieden. Angst mag nu niet je raadgever zijn, dat maakt je paard alleen maar nog meer onzeker. Neem de controle, wees duidelijk en consequent (niet hard!).
Longeren voor het rijden om de ergste energie en bravour eraf te halen is een goede tip. Maar hou het kort en let wel op, dat je haar niet eerst moe longeert en dan gaan rijden. Ik ben er een erge tegenstander van om jonge paarden moe te maken om te compenseren voor je eigen angst. Jonge paarden moeten leren plezier in het werk te krijgen, niet dat het een uitputtingslag is. Verder is de concentratie boog van een jong paard nog maar heel kort, die wil je niet al "opgebruikt" hebben nog voor je er op stapt...die moet je juist nog hebben als je hem onder het zadel wil opvoeden en aan jouw hulpen krijgen.
Citaat:door mijn ervaringen met mijn vorige paard (die een chronische afwijking bleek te hebben), was ik altijd bang voor kreupelheden! ik ben dus bij elke stap die ze verkeerd zet angstig dat ze pijn heeft. verder ben ik echt gek op haar, vind haar prachtig, ze is aan de hand en op stal superrrrr lief naar alle mensen toe trouwens, heel nieuwsgierig, speels, aanhankelijk, op zoek naar aandacht etc.
wapitie schreef:Ik had dit ook met mijn merrie (nacht merrie werd ze) Ze is ook jong. Ik ben hulp gaan inroepen en weer begonnen van af de grond. Leiderschaps oefeningen en rechtrichten. Bij mijn merrie bleek er ook een tekort te zijn aan magnesium (dikke nek en boven de staart dik)
Ze probeerde letterlijk onder mij vandaan te rennen in een blinde panniek leek het wel. Steeds als ik iets van haar vroeg, vloog ze er van door. Ik werd er ook bang van en dat voeld heel vervelend. Je eigen vertrouwen in ondermeind, zo zal het ook voor het paard voelen denk ik, al die angsten (paard als spiegel)
elin1981 schreef:hoi dreamy, oke, apart verhaal dus ook! hmmmm,...nou ik was sowieso al van plan morgen ff te bellen met de smid, vanuit logische redenatie kan ik me niet voorstellen dat ze zo doet vanwege de ijzers, per slot heeft ze maar 6 weken op ijzers gestaan voor ik dr kreeg, maar de verandering in gedrag is wel echt toen begonnen. sjonge, nou ja, het lijstje gaat vast binnenkort wat vinkjes krijgen
Citaat:Verder viel me op dat je iets schreef over dat je vond dat je nog geen stelling kon vragen en er heel weinig van vraagt. Ook dat lijkt heel vriendelijk en lief, maar is niet handig. Je moet je paard juist leren hoe het jou op de correcte manier kan dragen en hoe ze zo makkelijk mogelijk beweegt. Je hoeft er niet veel mee te doen en al helemaal niets moeilijks, maar je moet er wel aan rijden. Anders gaat de balans van slecht naar beroerd wat angst oplevert en vervolgens...een paniekreactie. Paard moet leren om je binnenbeen heen te lopen, rijd de wendingen met je binnenhand netjes naar binnen (niet naar achteren!) en help haar! Leer haar hoe ze onder je door kan bewegen, hoe ze in balans moet blijven in de wendingen, hoe ze in balans blijft in een overgang. Leg het uit. Leid je paard op.
FriesWytske schreef:Misschien heb ik er overheen gelezen. Maar hoeveel en wat voor krachtvoer krijgt ze precies? Kan zijn dat ze dus veel te veel krijgt een daardoor dit gedrag laat zien. Heb zelf eentje gehad die haar werk het beste deed op maar een handje vol krachtvoer per dag, zelfs op M2 niveau had ze niet meer nodig.
ellenimar schreef:hier nog een oude doos van 57...
heb ook nieuw paard (PRE van 6 jaar...) die met buitenrit er af en toe tussen uit schiet en echt hard gaat dan, niet leuk (heb met vorige paard IC crash gemaakt...)dus ik kan me voorstellen hoe het is in de bak met steeds die hoeken? je hebt hele fijne adviezen gekregen en hoop dat t gauw beter gaat! succes ermee ! ik blijf even meelezen voor wellicht nog leuke tips waar vast anderen ook weer wat aan hebben...?
elin1981 schreef:FriesWytske schreef:Misschien heb ik er overheen gelezen. Maar hoeveel en wat voor krachtvoer krijgt ze precies? Kan zijn dat ze dus veel te veel krijgt een daardoor dit gedrag laat zien. Heb zelf eentje gehad die haar werk het beste deed op maar een handje vol krachtvoer per dag, zelfs op M2 niveau had ze niet meer nodig.
Ze krijgt friezen brok , uiteraarden 3/4 kg per dag, verdeeld over 2 maaltijden. Ik moet wel zeggen dat ze GEEN brok kreeg op de handel(fokker)stal, maar aangezien haar leven nu sowieso anders is (buiten staan, de hele dag dus beweging hebben en daar hele dag op stal) dacht ik, ik geef haar ook wel een beetje brok als ze op stal komt, elk paard heeft brok liggen dus ook zij! ik kan uiteraard terug schroeven!
elin1981 schreef:ellenimar schreef:hier nog een oude doos van 57...
......... even meelezen voor wellicht nog leuke tips waar vast anderen ook weer wat aan hebben...?
Vind het alleen maar leuk dat er nog zoveel mensen zijn op oudere leeftijd die rijden, mijn pa van 68 scheurt ook mee in de bossen, geweldig! ik heb zeker fijne adviezen gekregen en ik hoop dat alles gewoon vanaf nu beter wordt!