Bokt.nl

**Geplaatst door de TopicStarter** : 15-07-14 14:40

Re: Paard "wil niks meer" na winterpauze... Wat is dit?

Geplaatst door de TopicStarter : 15-07-14 14:40

Vanochtend weer Jaopie bij de bonte kladden gepakt, hij loopt ieg niet meer weg in de wei, maar dat kan komen doordat z'n merrievriendin al bijna een week weg is naar elders, de belering in, ik verbeeld me dus maar niks.
Een half uur dressuur in de rijbak, dat ging redelijk, daarna maar een stukje buiten, langs de weg en door het bosje. dat ging goed, maar goeie, wat een geladen kanon is dat buiten ook. Kan hem allemaal niet snel genoeg ook, een stukje stappen is meteen de vierdaagse willen winnen, een stukje draf lijkt op een harddraverscompetitie. Het leek wel een versnelde opname, ik weet echter dat het zijn onzekerheid is. Rustig aan, vent! Maar aan tegenhouderij heb ik een hekel en Jaopie heeft daaraan een broertje dood, dat komt dus neer op bezig houden, figuren, en afleiding bieden.

We hebben dus vrijwel alles gestapt, zodat hij de boel weer eens in zich op kon nemen, want meestal wil hij aan alles voorbij gaan. Zodra in hoger tempo willen, zette ik hem op een cirkel of helemaal stil. Een kriebel op de schoft en een rustig woord erbij brachten de boodschap wel over.

Dat bleek een goede tactiek, het hoofd begon te zakken, en ten lange leste kon ik weer met een lossig teugeltje met hem langs de dreven "sjokken".
Pfft.. effe de benen uit de beugels en de teugels in 1 hand... hee, zijn we er nu weer vent?
Nee, dus, want daar vloog mamma eend met haar 5 kinderen in paniek uit de sloot op. En vloog Jaopie ook even op, maar niet uit de hand. Rustig jongen, no tigers here.

Om de "wolven" te tarten even een handgalopje dan maar....nee, nee, geen racebaan Jaopie, HANDgalopje, zei ik. Holahoo...rrrrustig. Okee, nou zijn we er weer Big Boy. Hier is je ruimte (teugels vieren).

Het "kanon" had de vaart nog wel in het lijf zitten, maar niet meer in het hoofd. Rustig aan "achtervolgden" wij de panische moedereend met haar kinderen, die verderop waren neergestreken en dezelfde weg ter sloot volgden als wij te voet.

Afgespoten met koel water, Metazoa vitaminekorrels gegeven, en samen het hele eind naar de weide gelopen. Het gaat weer de goede kant op,op onderdelen waren we weer wat we ooit waren samen.

.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 25-07-14 15:19

Geplaatst door de TopicStarter : 25-07-14 15:19

We zijn weer aardig op de goede weg, na de ziektestop heb ik er nu 11 keer (om de dag) weer opgezeten.
Ik loop nu alleen tegen hetzelfde "euvel" aan als toen we net begonnen, meer dan een jaar geleden: hij HUPST mij bij linksom draven steeds op het andere been. Het lijkt daarbij alsof hij kreupel loopt, wat niet het geval is, maak ik enige actieve vaart of rijd ik voltes dan doet zich dit niet voor.
Met buitenrijden en daarbij lichtrijden op rechtsvoor gebeurt dit ook niet.
Uitsluitend in de rijbaan, uitsluitend als ik linksom rijd. Probeer ik op rechts licht te rijden maakt-ie vaak een hupserige beweging waardoor hij me van het juiste been af mikt. Ik zit dan even door en ga gewoon weer op 't juiste been lichtrijden, maar het is natuurlijk wel "raar".

Dit is in mijn optiek een rijtechnische kwestie, daar ik dit eerder met hem heb meegemaakt, daar had ik indertijd ook nog een topic op geopend, helaas kreeg ik daar geen behulpzame tips. Behalve zadel,
Hoe dat toen dan "overging"?
Doorrrijden, het werd toen steeds minder, geleidelijk aan, tot het weg was.
Nu loop ik er weer tegenaan, nu we weer net begonnen zijn.

Iemand enig idee. Want ook vorige keer heb ik nooit een clou gehad over wat het kon zijn.

Paard is z'n hele leven al bij mij, is niet intensief of veel gereden, pas op latere leeftijd echt actief om de dag, staat 24/7 buiten, is nu net 10 jaar.

O ja, hij is inmiddels geheel nagekeken en behandeld, behalve een wat stugge linker halsknobbel (even (simpel gezegd, die moest worden losgemaakt) was er niets op 'm aan te merken.
Uiteraard is hij ook geregeld door een tandarts behandeld.

**Geplaatst**: 25-07-14 16:14

Re: Paard "wil niks meer" na winterpauze... Wat is dit?

Geplaatst: 25-07-14 16:14

Waarschijnlijk zit zijn natuurlijke scheefheid hem in de weg. Ik denk dat hij als voorkeur naar rechts gebogen is. Zodra hij door het rijden weer rechter is geworden zal dit wel verdwijnen zo verwacht ik want dan zijn beiden kanten vrijwel weer even comfortabel voor hem en heeft hij minder voorkeurskant.
Gewoon dus door rijden en recht richten denk ik.

**Geplaatst**: 25-07-14 16:25

Geplaatst: 25-07-14 16:25

risky schreef:
Het kan ook zijn dat hij de energie die jij op het moment uitstraalt niet prettig vind, dat doe je natuurlijk niet bewust maar je paard kan daar heel goed op reageren.

Ik heb een pony die echt super braaf was en echt nergens naar keek met buiten rijden maar sinds mijn man in maart is overleden is ze zo kijkerig geworden met buiten rijden, blaadjes aan de bomen, een stukje donkere aarde en ga zo maar door maar een vrachtwagen die passeerd kijkt ze dan weer totaal niet naar.
Mijn energie die ik uitstraal is natuurlijk veranderd omdat je toch hier mee bezig bent en daar reageert ze zo heftig op. Ik hoop dat als de tijd weer verder is, dat ze weer mijn "oude" bomproof pony word.

Hier dacht ik zelf ook aan. Zit je zelf wel al helemaal goed in je vel? Heb nog nog steeds last van enorme vermoeidheid? Het kan best zijn dat je paard en jij zo'n band met elkaar hebben dat hij nu niet met jouw energie kan omgaan en daarom dit gedrag vertoont.

Dat hupsen is vaak een balans probleem. Als je meer rijdt en de balans beter en achterhand sterker wordt, gaat dit vanzelf over.

**Geplaatst**: 26-07-14 13:42

Re: Paard "wil niks meer" na winterpauze... Wat is dit?

Geplaatst: 26-07-14 13:42

Wellicht een beetje last van een losse knie achter? Dat verklaard ook waarom hij moeizamer loopt nadat hij een tijd uit training is geweest. Weet je of hij daar wat last van heeft? A;s dat het geval is zou ik hem nu even vooral rechtuit trainen totdat hij weer een beetje sterker is geworden

**Geplaatst door de TopicStarter** : 27-07-14 12:46

Geplaatst door de TopicStarter : 27-07-14 12:46

Jaopie heeft totaal geen last van een losse knie o.i.g. maar eerder va 'losbolligheid". Zoals vandaag weer.

Half uurtje dressureluren in de buitenrijbak, zo lang ik 'm goed bezig hou met veel voltes, spiralen en 8-jes, en precies op het juiste moment bij het naar voren zetten van een achterbeen flink aandrijf, blijkt het gehups zich ook niet voor te doen.

Hij is inderdaad flink scheef, dat merk in galop ook, hij neemt graag buitenstelling daarin.
Maar het gaat allengs beter, en hij doet ijverig z'n best.

Dat had een langere buitenrit naar een verderop gelegen bos verdiend! Na het halve uur dus op naar een verder gelegen bos, het was vanmorgen 9.00 uur, dus weinig tot geen verkeer... dacht ik.
Had even de Drentse Vierdaagse Fietserij over het hoofd gezien....

Toch ging het nog heel behoorlijk, maar hoe verder weg van huis we kwamen, hoe meer ik merkte dat-ie spanning begon op te bouwen. Dat heeft-ie wel vaker(help, waar gaan we helemaal naar toe) moet-ie gewoon doorheen, dus lossig teugeltje en welgemoed voorwaarts.
Ik had die super-hinderlijke dressuur-kniewrongen van mijn Wintec zadel afgehaald en zat meteen een stuk vrijer, weg met die dwing-en dwangdingen.
Mijn benen zakten lekker een stukje comfortabeler naar beneden en ik zat ook veel meer om het paardenlijf heen gevouwen. dat hou ik voorlopig zo, ook mijn positie in het zadel was wat minder naar voren gedwongen.

Tot we bijna bij het grote bos waren, en Jaopie reeds vanuit de verte de zwartwitte koeien ontwaarde, die precies tegenover de ingang van dat bos in een enorme weide stonden... en bewogen!
Toen had-ie er genoeg van en ik voelde hem afremmen, terwijl een machtige bonte nek voor me omhoog kwam... het leek wel of hij ter plekke de Sint Vitus Dans te pakken had, stapje voor, stapje achter, hupjes links, draaitje rechts.... Toen had ik er ook wel genoeg van en, na drie keer om de eigen as gedraaid te hebben petste ik maar weer eens (net als eerder in dit topic ) de sporen er kort in.
Hierdoor leek hij even tot "bezinning" te komen en stapte hij er met hoge passen (jaja, de Hogeschool is er niks bij!) griezelend langs.
Nu draaide ik hem het brede pad langs de dennenbomen op, en zei: Braaf Jaopie, goed ged....." de rest van mijn woorden ging verloren in een gigantische sprong voorwaarts, gevolgd door een suizende wind in m'n oren , veroorzaakt door de dolle rengaop waarin Jaopie uitbarstte. Dat ging een partij hard dat ik echt dacht dat we nog ten val zouden komen. Links een hele diepe brede sloot, rechts dichte dennenbossen, ik kon dus niet de one rein stop toepassen, was geen ruimte voor.
Remmen had geen zin, tegenzitten ook niet, kon hem alleen maar laten "uitrazen". waarbij ik zelf maar in de verlichte zit ging. Aan het einde van dat ellenlange schouwpad stond een sloot dwars er op, en gelukkig zag hij dat en minderde toen vaart.
Door zijn aarzeling en de meerdere ruimte kon ik hem toen gauw terugnemen en op een kleine cirkel zetten met 1 teugel.
Toen was 't wel meteen klaar ook en hebben we nog stapvoets door dat bos gestruind. Dit zo ongeveer letterlijk, want alle voorheen aanwezige paadjes in het bos waren verdwenen, aan onderhoud doen ze daar dus kennelijk ook al niet meer, brandnetels tot boven m'n knieeen en onoverzichtelijke ondergroei.
We moesten echter toch wel terug naar de weg, dus dan maar dwars er doorheen.
Dat is natuurlijk wel gevaarlijk, want je kon niks zien van wat er op de grond lag. Daar vertrouw ik Jaopie dan wel weer, dus liet ik hem zo'n beetje zelf z'n weg zoeken. Zo "ploegden" wij dwars door het voonamelijk met onkruid en kreupelhout dichtbegroeide bos heen. Opeens ontdekte ik vlak voor ons een dikke omgevallen boomstronk, en aangezien Jaopie geen springer is wilde ik er omheen sturen, maar dat zag Jaopie toch anders. Met het grootste gemak alsof hij het dageljks deed zweefde hij over het obstakel heen. een meter daarachter lag een overgroeide drooggevallen greppel, maar dat had-ie ook al gezien en met groot zelfvertrouwen sloeg hij een haakse bocht naar links, en "tankte" zich met flukse pas door het kreueplhout naar het licht, waar de weg weer was. De ree die uit het struikgewas in stomme verbazing naar dit bonte gevaar kwam kjken maakte op hem geen enkele induk.
Om de weg op te komen moesten we een smal betonnen bruggetje over een sloot nemen... met aan de overkant weer de weide vol koeien. Ook dit was geen enkel probleem. Dat bruggetje dan...
Het probleem begon pas weer NA het bruggetje, toen hij parallel aan de koeien de weg op moest lopen, terug naar huis. Ik voelde het meteen: die maakte zich op voor een nieuwe "run'.
Na enkele pogingen om hem tot rust te manen begon meneer aan enkele Spaanse Rijschool achtige capriolen, de Hogeschool was er weer niks bij, en vervolgens vertrok hij... voor een halve minuut, want dit keer had ik WEL de ruimte om de enkelvoudige teugelstop toe te passen.

Hiermee was het pleit beslecht, de rest van de weg naar huis netjes stapvoets afgelegd. Jaopie was wel zo bezweet als wat, maar de spanning vloeide er al gauw uit, en z'n hals begon na een paar minuten al weer te zakken, en ik gaf teugel mee, zodat de ontspanning weer terug kon keren.

Een colonne Drentse Fietsvierdagers (die schreeuwen ook zo leuk in het voorbijgaan) zorgde nog wel even voor een soort tapdance-act van Jaopie, maar een minuut later was hij al weer kalm.

In totaal waren we anderhalf uur onderweg geweest.

Ach, je kunt toch zo lekker relaxed met hem een buitenritje maken, he.... :Y)

, wahahaha.

Toch blijven we dergelijke dingen de komende tijd flink oefenen, want als over een poosje mijn in de belering staande merrie Khavanna weer terugkomt, moet hij wel buiten het goede voorbeeld geven.....

Laatst bijgewerkt door terpentijn op 27-07-14 13:12, in het totaal 1 keer bewerkt

**Geplaatst**: 27-07-14 12:51

Re: Paard "wil niks meer" na winterpauze... Wat is dit?

Geplaatst: 27-07-14 12:51

Lekker ritje geweest zo te lezen, je had je handen vol. Die van mij kan dat ook zo goed: rustig beginnen, vervolgens spanning opbouwen en dan een rengalopje moeten doen om de adrenaline af te laten vloeien. Gelukkig blijft die van mij, net als Jaopie, wel op de omgeving letten. Het moet er alleen even uit...

**Geplaatst**: 27-07-14 13:10

Geplaatst: 27-07-14 13:10

Wat een enge klachten om geen diagnose van te krijgen! Een goede vriendin van mij heeft bijna hetzelfde gehad en daar ook geen precieze medische oorzaak van gevonden en dat vond ik al zo eng, komt het blijkbaar toch vaker voor dat zo iets gebeurt…. Fijn dat het nu in ieder geval wel wat beter gaat met jou!

Wat betreft je paardje, ik heb niet echt een tip behalve zelf heel enthousiast en zeker blijven. Het is nogal demotiverend voor een paard als hij stijf is, of het in elk onderdeel moeilijker gaat. Dan moet je echt bij elk klein succesje uitgebreid belonen om het gevoel te geven dat er iets bereikt is en hij dus gemotiveerd blijft om ook naar dat volgende punt te komen.

Aangezien jullie allebei op moeten bouwen is dat best wel zwaar en (mentaal) belastend voor jou en je paardje

**Geplaatst**: 27-07-14 13:23

Re: Paard "wil niks meer" na winterpauze... Wat is dit?

Geplaatst: 27-07-14 13:23

Allereerst heel veel sterkte en beterschap. Je zegt dat Jaopie flink is aangekomen en geen conditie meer heeft. Heb je al eens naar je zadel laten kijken? Kan maar zo zijn dat het zadel niet helemaal lekker meer ligt en dat hij daarom zo dwars is. Ik heb dit zelf ervaren met mijn paard, die was ineens overal "bang" voor, vluchtte constant weg en wilde totaal geen stelling aannemen. Op het moment dat jij met het halster aan komt lopen denk je paard waarschijnlijk: ojee, ik moet werken en werken doet pijn.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 27-07-14 13:26

Geplaatst door de TopicStarter : 27-07-14 13:26

@Maflinger: Dit gedrag is in z'n algemeenheid toch wel typisch Jaopie hoor, alleen minder typisch is die rengalop, dat komt eigenlijk nooit voor, meestal voel ik 't aankomen of heb ik de ruimte om hem om te zetten. Nu niet dus. Tsja, dan maar even laten gaan, want ga ik dan hem uit balans brengen door zinloos geruk en getrek, juist dan lopen we de kans dat-ie ECHT uit balans raakt en we ten val komen. Jaopie is op ruig, ondoordringbaar of moeilijk terrein wel altijd heel zelfverzekerd ter been, eigenlijk ot in het extreme toe, hij buffelt er gewoon doorheen, ziet alles, en weet precies wat hij doet.
Geen spoortje aarzeling daar!
Is een van de redenen waarom ik vorig jaar met hem voor de TREC wilde trainen.... tot ik die rare ziekteklachten kreeg, toen lag dat plan in de vuilnisbak... en ik ernaast, hahaha.

Maar zo zelfverzekerd als-ie in die opzichten is, zo ontzettend lastig en onzeker is hij weer in andere opzichten, hij is absoluut niet "buitenrit"-vast, al jaren niet. 't Is een rare pief, enerzijds gek op zo'n onmogelijk avonturenbos, anderzijds de paniek van een paar koeien. 'T blijft altijd opletten met hem, je moet er niet op gaan zitten slapen, zeg maar...

Ach, hij heeft zo z'n eigenaardigheden, zullen we maar zeggen....(van wie zou die dat nu hebben...?)

**Geplaatst**: 27-07-14 19:03

Re: Paard "wil niks meer" na winterpauze... Wat is dit?

Geplaatst: 27-07-14 19:03

Nou dat was me wel het ritje, ik zie het helemaal voor me. Ik vind je wel een dappere Terpetijn, want je weet het leuk en beeldend te vertellen maar een mens zou om minder "in zijn broek doen". Weer erg gelachen om je verhaal, tjonge jonge...Succes met die jaopie van je!!

**Geplaatst door de TopicStarter** : 28-07-14 09:28

Re: Paard "wil niks meer" na winterpauze... Wat is dit?

Geplaatst door de TopicStarter : 28-07-14 09:28

Naah, Pien, ik zou mezelf niet zo "dapper" willen noemen, maar het is wel zo dat ik te paard niet erg bang ben uitgevallen, ik hou ook wel van een experiment en ook wel van dingen "buiten de gebaande paden". Ik denk ook niet heel traditioneel of conventioneel. Ook ben ik niet erg bang om van een paard af te vallen, dat is me in mijn (paarden) leven zeer zelden overkomen, waarvan dan ook nog 2 x doordat ik niet goed had nagesingeld, waardoor ik met zadel en al ter aarde zakte.... van Jaopie ben ik nog nooit afgevalen, ook niet bijna. Ik kan onzin over het algemeen vrij goed uitzitten, is meestal een kwestie van meezitten ipv tegenwerken.
En ik vertrouw Jaopie ook wel, ondanks zijn verkeers-onvaste fratsen. Ik ga natuurlijk niet gezellig met hem langs een drukke verkeersweg met bijv. landbouwverkeer rijden. Of op spitsuren of oogst-tijdstippen. Nog steeds heb ik wel goede hoop dat hij er mettertijd steeds gemoedelijker onder wordt, is ook wel een kwestie van geregeld een hoop kilometers maken, en een beetje wat rustiger tijden en trajecten uitkiezen. Intussen leer ik er maar mee omgaan, anders kun je helemaal niet meer buitenrijden, wat voor Jaopie niet goed zou zijn.
Hoe het komt weet ik niet, hij is sowieso wel een type dat zich snel druk kan maken, en druk is dan ook meteen HEEL druk.

Dat er van door racen is eigenlijk nieuw, waarschijnlijk was ik (mogelijk no door de naweeeen van die ziekte-verschijnselen) NET te traag van reacievermogen om de "spurt" te voelen aankomen.

Het linke is natuurlijk wel, dat hij de spurt heeft kunnen nemen, dus nu moet ik uitkijken dat hiermee geen precedent is geschapen :de kans dat hij dit nogmaals zal proberen is niet denkbeeldig. Dat gebeurt maar al te vaak, verneem ik met enige regelmaat op Bokt. En dan gaat 't van kwaad tot erger. Dus de volgende keer neem ik dit traject weer, maar dan omgekeerd: ik ga dan langs de koeien en over het bruggetje het bos in, er door heen, en over dat lange schouwpad STAPPEND richting weg/koeien weer terug.
Eens zien wat zijn reactie dan is.Hij moet dat pad niet aan racerij gaan linken natuurlijk.
Als dat normaal gaat dan draai ik de rijrichting weer om, want een paard beleeft een traject de ene kant om anders dan de andere kant.

**Geplaatst**: 28-07-14 11:54

Geplaatst: 28-07-14 11:54

Ja fijn is dat als je niet bang bent aangelegd. Ik ben dan weliswaar een "goede" ruiter (volgens mijn omgeving

) maar ik ben wel een angstig aangelegde ruiter en naarmate ik ouder wordt komt die angst toch weer wat meer aan de oppervlakte. Ik heb gelukkig brave paarden tot op zekere hoogte dan want het blijven altijd dieren waar je nooit 100% de meetlat naast kunt leggen. Ben onlangs nog van ons heet sensibel en zeer snel paardje afgevallen die zich van uit de verruiming uit het niets omdraaide .

Ik ging gewoon rechtdoor maar had me niet pijn gedaan gelukkig.
Je oplossing om de route andersom in stap te gaan doen en weer terug om gelijk dat harde "sjasserige" te doorbreken vind ik een goede oplossing. Komt wel weer goed met jullie. Ik vind dat jullie goed bezig zijn samen en Jaopie past duidelijk bij je.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 29-07-14 13:29

Re: Paard "wil niks meer" na winterpauze... Wat is dit?

Geplaatst door de TopicStarter : 29-07-14 13:29

Past bij me? Ja, in onze gekkigheden zeker, whahaha...hordes mensen zouden juist zeggen dat je met dit soort gedoe helemaal niet een goede combi met je paard bent.Mensen die ons beiden persoonlijk kennen vinden ons juist weer helemaal bij elkaar horen. Allebei een beetje "apart" zeg maar, met wel wat gekke streken, als we daar zin in hebben.

Maar ik vind ook wel dat we -wel na al die jaren - aardig aan mekaar gewaagd zijn, Jaopie is een paard dat je gewoon NET te snel/slim af moet zijn... mijn reactievermogen en energielevel zijn nog niet helemaal je dat na die ziektegeschiedenis. Dat zal me ook nog wel wat parten spelen. En ik geef het ook niet snel op, waar Jaopie z'n koppigheid kan hebben weet ik wel van doorzetten. Gelukkig heb ik -ofschoon de artsen dus nog steeds na alle onderzoeken, bloedtesten, etc. etc. geen CLOU hebben wat er nou aan de hand was/is - al een tijdje geen enge verschijnselen meer. Te paard denk ik er ook helemaal nooit aan. Als ik me ga zitten bedenken wat er allemaal zou kunnen gebeuren stap ik nooit meer op, daar heb ik dus geen zin in. het is ook zinloos, want die verschijnselen kwamen plotseling out of nowhere opzetten. Ik hoop dat ze nu wegblijven, althans minstens een hele tijd...

De rit vanmorgen ging als een tierelier: half uur dressuur met achtjes in galop(dus ook contragalop), spiraalvoltes in galop-draf-galop-stap-galop-stap, geen probleem. Wijken ging goed (naar rechts beter dan naar links, is altijd wel zo), keertwending, achterwaarts e meteen voorwaarts in galop wegrjden.... Ik had niets te klagen, en een keurige lichte aanleuning met correcte afbuiging werd me ook nog diverse keren aangeboden.
Daarna nog even een stukje in het buitengebied gegaloppeerd en uitgestapt... werkelijk als een treintje.

Gehups om me in linksom-draf op het andere been te gooien heeft zich alleen een paar keer voorgedaan in de eerste 10 minuten, daarna deed het zich niet meer voor.

Wat een verschil met de vorige keer! We komen weer langzaam richting onze oude vorm terug, tijdens dit soort sessies. Hoera!

**Geplaatst**: 29-07-14 13:58

Re: Paard "wil niks meer" na winterpauze... Wat is dit?

Geplaatst: 29-07-14 13:58

Gaaf! Klinkt alsof jullie elkaar weer helemaal als vanouds weten te vinden.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 01-08-14 12:55

Geplaatst door de TopicStarter : 01-08-14 12:55

Ja, Maflinger_S, dat blijkt, en eigenlijk kan dit topic dan ook wel gaan "slapen" verder, want gisteren ging het rijden weer echt vertrouwd, en de vraag uit de openingspost is eigenlijk niet meer van toepassing.

Velen hadden in hun reacties gelijk: uiteraard is het mede een kwestie geweest van "out of shape", "conditie" en 'te dik geworden".Jaopie is geleidelijk aan het afvallen, de singel kan weer steeds iets verder, en zijn verontrustende harkerigheid verdwijnt nu als sneeuw voor de zon.

Zijn reacties zijn ook weer als vanouds, we moeten gewoon verder kilometers maken en verder finetunen.

Ik wil op 4 oktober ook (buiten telling) meedoen met de Tinkerrit 2014, dus een mooi doel om heen te trainen!

Thanks, aan alle meedenkers, meelevers en tipgevers!

We're back on track!

**Geplaatst**: 01-08-14 14:40

Re: Paard "wil niks meer" na winterpauze... Wat is dit?

Geplaatst: 01-08-14 14:40

Fijn Terpetijn! Heb je snel weer voor elkaar gekregen. Complimenten.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 01-08-14 14:45

Re: Paard "wil niks meer" na winterpauze... Wat is dit?

Geplaatst door de TopicStarter : 01-08-14 14:45

Ja, maar Jaopie en ik zijn ook niet van gisteren, he?