Bokt.nl

**Geplaatst**: 22-01-13 00:19

Geplaatst: 22-01-13 00:19

Ik heb ook zo'n paard gehad, uit het niks wegrennen, en hard ook.
Ik dacht dat het aan mij lag en dat het op den duur wel over zou gaan, en nam veel les.
Hij deed het ook heel erg onregelmatig, soms 2 keer per week, soms maanden niet.
Tot op een dag hij is weggerend, en hij leek wel blind. Hij liep dwars door een hindernis heen, we zijn daardoor beiden gevallen. Ik had niks ernstigs, maar het paard moest worden ingeslapen.
Nu denk ik, ik ben stom dat ik er zo lang mee door ben gegaan. Het was eigenlijk levensgevaarlijk, er móest wel zoiets gebeuren op een dag.
Ik weet niet of dit ook voor jou geldt. Maar mijn tip is: kijk uit met dit soort paarden. Ga niet als een kip zonder kop door tot je angst een keer realiteit wordt (jouw verhaal klinkt mij namelijk ook als een tikkende bom in de oren).
Paarden kunnen ook een psychische ziekte hebben, misschien zit er toch in het koppie iets niet helemaal lekker. Natuurlijk is je paard daar niet minder lief om! Maar misschien wel minder geschikt om op te rijden.

**Geplaatst**: 22-01-13 11:58

Geplaatst: 22-01-13 11:58

ik heb ook een hafje en ik heb een soortgelijk probleem gehad... die van mij ging ook rennen met het bit tussen der tanden net zolang tot ik eraf lag... ik durfde er ook niet meer op dus heb ik mijn beste vriendin (een hele goeie en consequente ruiter) erop laten gaan zelf ben ik elke keer gaan kijken en zij heeft voor mij het probleem opgelost. ze heeft der echt hard aangepakt maar het werkte wel super! ook door het kijken naar haar op mijn haf kreeg ik meer vertrouwen ik zag namelijk dat mn haf het wel gewoon kon... na een tijdje met hulp van mijn vriendin zelf weer erop gegaan en veel zelfverzekerder gaan rijden. het werkte enorm goed en dit heeft mijn probleem opgelost

... weet niet of je hier wat aan hebt???

**Geplaatst door de TopicStarter** : 22-01-13 18:16

Geplaatst door de TopicStarter : 22-01-13 18:16

@123Sofie.
Ik geef mijn paard ook nergens de schuld van. Het gaat me ook niet om haar gedrag maar mijn angst om weer 'de eerste stap' te zetten om erop te gaan. Met mijn angst ga ik gelukkig ook weer aan de slag maar als ik het laat gebeuren tijdens het rijden dan durf ik niet meer maar als ik het op dat moment aan de kant zet dan is er niks aan de hand zegmaar.

@paintedblack.
Bedankt! Ik vind dit voor mij wel een goede tip!

@44Myrthe44.
Wat erg! Voor dat laatste ben ik juist zo bang. Bedacht je je echt pas achteraf dat het 'stom' was om door te gaan? Of merkte je het al toen je er nog op reed, dat het paard eigenlijk gevaarlijk was?

@littlesannie.
Dat zou voor mij ook wel kunnen werken. Er rijdt nu ook iemand op haar. Hoelang heeft heeft het deduurd voordat je er weer op kon/durfde?

**Geplaatst**: 22-01-13 19:02

Re: Bang. Ik weet het even niet meer...

Geplaatst: 22-01-13 19:02

uhhhmm ik ben er na een week of twee dacht ik weer voor de eerste keer opgegaan ik vond het nog wel een beetje spannend dus ging eerst stappen net zolang totdat het weer wat vertrouwder aanvoelde. toen ik er weer vertrouwen in had ben ik weer gaan draven en galopperen. in de tijd dat ik er zelf ook weer op durfde bleef mijn vriendin er ook nog steeds op rijden tot ik weer het volle vertrouwen had, meestal ging zij eerst even erop om haar een beetje moe te maken en evt te corrigeren, daar voelde ik me fijner bij. na dat mijn vriendin met haar bezig is geweest heeft ze dit nooit meer geprobeerd, ook hebben we er een dubbel gebroken bitje ingedaan zo heb je zowiezo al meer grip en is het voor de pony moeilijker vast te pakken dus als die gaat rennen en het bit pakt kun je makkelijker corrigeren.

**Geplaatst**: 23-01-13 17:53

Geplaatst: 23-01-13 17:53

Ik zeg niet dat je je paard de schuld geeft. Je zet dit topic bij praktijkproblemen. Volgens mij is het eerder iets voor bij mensenwelzijn. Je zegt zelf dat het niet bij paardrijden alleen is. Ik denk niet dat je ver komt met praktijk tips.. Ik denk dat je stuctureel en met professionele hulp aan de slag moet gaan, dan lost de rest zichzelf wel op.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 23-01-13 18:05

Geplaatst door de TopicStarter : 23-01-13 18:05

@littlesannie.
Oh okee. Fijn voor je dat het nu veel beter gaat!

@123Sofie.
Oh, sorry dan. Maar ik vroeg om tips om er weer op te gaan en naturlijk ook wel een beetje wat ik met mijn angst (om er weer op te gaan) moet doen maar vooral het eerste.Over mijn angst in het algemeen vraag ik niks. Daar ga ik idd hulp bij zoeken. Ik heb het erbij gezet zodat het beter te begrijpen is.1

**Geplaatst**: 24-01-13 15:20

Geplaatst: 24-01-13 15:20

Dat lijkt me even schrikken!
Je hebt zo te lezen al les gehad, het is natuurlijk aan jou of je terug les wilt nemen.
Het lijkt mij zelf wel een goed idee, want misschien kom je nog wel achter wat dingen wat je paard eng of moeilijk vind, en kunnen jullie zo geholpen worden.
Succes!

**Geplaatst**: 24-01-13 16:01

Re: Bang. Ik weet het even niet meer...

Geplaatst: 24-01-13 16:01

Zorg dat er deze komende tijd iemand bij is als je gaat rijden. Dat kan ook helpen. Gewoon al pratend aan het werk gaan. Hou het ook kort, zodat je met een goed gevoel verder kan. En afwisselen. Hou voor jezelf een dagboekje bij met wat je allemaal gedaan hebt met je paard. Is altijd leuk om terug te kijken en dan zie je ook sneller dat het beter gaat. Je schrijft op de 16e dat je bent gaan rijden nadat je hebt gelongeerd, en dat dat heel goed ging. En dat je opstapt nadat er iemand anders even gereden heeft. Dat zijn dan de goede dingen om te doen.

Vertrouwen is ook iets dat moet groeien, dat komt niet van de ene op de andere dag uit de lucht vallen. Ga lekker de dingen doen die je vertrouwen geven, ook al is dat af en toe grondwerk.

**Geplaatst**: 24-01-13 16:05

Geplaatst: 24-01-13 16:05

Heeft je paardje niet gewoon ´last´ van het winterweer?

Die van mij is nu met sneeuw ook erg fris en ik hobbel ook zo af en toe ineens Zoef door de bak.

Heb je iets veranderd als: minder de weide in? ander voer? Misschien zit er teveel energierijke producten in?

Longeren voor je gaat rijden dan dat het 'frisse' er even af is. Doe ik met jonge paarden ook nog wel eens...

Veel succes en blijf genieten van je paardje..

Les nemen vind ik een goed advies...

**Geplaatst**: 25-01-13 10:29

Geplaatst: 25-01-13 10:29

Sky_Britt schreef:
Hohoho die medicijnen daar wil je echt niet aan beginnen dat is niet de oplossing, dat is alleen voor mensen met zware stoornissen die anders niet kunnen functioneren en heeft een hele hoop nare bijwerkingen dus daar hoef je ook echt niet over na te denken. Ik snap ook niet dat mensen hier meteen over beginnen, tenzij je ook daadwerkelijk weet waar je het over hebt (@oretta, zo simpel zit het niet hoor). Bovendien de angst die jij beschrijft lijkt me niet zo zeer voor te komen uit je angststoornis, misschien heb je inderdaad sneller angst maar een stoornis omvat irrationele angst, jij hebt hele logische rationele angst. Want van een paard af vallen kan ook echt schadelijk voor je zijn en is het dus heel natuurlijk om hier bang van te worden. Ik weet niet wat voor angststoornis je hebt en of dit ook ooit is vastgesteld maar deze angst kun je hier gewoon los van zien want het is zelfbeschermende angst die eigelijk niets als gezond is.
Het belangrijkste is dus gewoon dat je hier op je eigen tempo aan gaat werken op de manier die jij het prettigst vind dus met hulp die bij jou past, dat kan niemand hier voor je beslissen. Een paard kan altijd schrikken en wegrennen dus je moet aan je angst daarvoor werken het heeft er niets mee te maken of je nu wel heel goed kan rijden of niet want zelfs de best afgerichte rustige paarden verschieten wel eens. Het is natuurlijk altijd verstandig om prive lessen te nemen maar kies dan voor een instructice die ervaring heeft met angstige ruiters en niet eentje die je zo snel mogelijk zo goed mogelijk wil laten rijden want dat is hier het probleem niet.

Ben het volledig eens met sky Britt
Medicijnen is een laatste redmiddel. Antidepressiva hebben een hoop nare bijwerkingen en huisartsen schrijven ze vaak veel te snel voor. Ook beinvloeden deze medicijnen je reactievermogen waardoor je paard nog meer de kans krijgt om er plotseling van door te gaan. En kalmeringspillen zoals oxazepam e.d zijn ook nog eens zwaar verslavend. Mij lijkt het verstandigste om in therapie te gaan voor je angsten en idd een deskundige instructrice te zoeken die ervaring heeft met angstige ruiters. En heel dapper van je dat je hier over durft te praten. Dat getuigt van lef!!!! $_/-\o_$

**Geplaatst**: 25-01-13 10:53

Re: Bang. Ik weet het even niet meer...

Geplaatst: 25-01-13 10:53

Hoi TS, met dit weer zijn alle paarden een stuk frisser. Zodra het niet meer vriest zal je merken dat je paard ook rustiger wordt. Het wegrennen kan verschillende Redenen hebben; fris door het weer, jou uitproberen, schrikachtig, verveling, geen gevoel van rust van de ruiter (vertrouwen), slecht zittend harnachement. Als ik jou verhaal lees, krijg ik het gevoel dat je paardje doorheeft dat je er niet met veel vertrouwen op zit en daar een beetje misbruik van maakt in combi met fris weer waarbij veel paarden graag de benen willen strekken om het warm te krijgen.

Mijn tips:

- Laat je paard niet wegrennen, zodra dit gebeurt op de volte zetten, aan het werk zetten en controle nemen (niet boos worden, rustig blijven en de controle weer overnemen);
- Zet je paard gelijk aan het werk en zorg dat de aandacht op jou gevestigd is en niet op de omgeving. Zodra je merkt dat je paard is afgeleid zorg dan dat de aandacht weer bij jou komt te liggen door bv stelling te vragen, tempo wisselingen of een gebroken lijn te rijden;
- Kijk goed naar het voerschema, staat je paard de rest van de tijd op stal? Haflingers hebben nauwelijks krachtvoer nodig. Er is speciaal voer op de markt voor sobere rassen zodat ze alle vitamines en mineralen binnen krijgen.
- Voer veel hooi, voorkomt verveling en een beetje vet maakt ook dat paarden minder fris reageren.
- Longeer van te voren zodat de energiepiek eruit is.
- Voorkom verveling zowel op stal als in het rijden, wissel regelmatig af tussen dressuren, balkjes lopen, buitenritten of wandelen.

Vind het heel dapper van je dat je aan je angst wil werken, als je geen vertrouwen hebt is het ook niet verstandig om te rijden. Wacht in ieder geval even tot de vrieskou voorbij is. Hulp van een tweede persoon, desnoods rijden aan de longe kan je als ruiter veel vertrouwen geven.

Succes!

**Geplaatst door de TopicStarter** : 26-01-13 10:23

Geplaatst door de TopicStarter : 26-01-13 10:23

@xCandyy.
Ik ga sowieso weer lessen als ik er weer een keer opgereden heb.
Dankje!

@zoutenootjes.
Dat is wel een leuk idee! Ik had het vertrouwen ook maar dat is nu een stukje weg. Wat niet door haar komt maar helaas door mijn angsten maar daar ga ik zeker weer aan werken.

@moonshine88.
Daar zit ik ook aan te denken. Het is begonnen toen het kouder was. Ze staat wel meer binnen maar ik heb het gevoel dat dat niet de hoofdoorzaak is. En ze krijgt nog steeds het zelfde voer.

@thembi.
Medicijnen zijn ook echt mijn laatste optie. Ik los liever zelf met hulp van iemand anders mijn probleem op dan met medicijnen. Hihi, dankje!

@Weidebloem.
Door het weer kan het idd komen. Het uitproberen kan ook goed. Ik had de oude eigenaar nog gemaild en die zei dat ook al. Maar normaal laat ik haar niet zomaar iets doen zegmaar. Niet haar eigen tempo laten lopen maar die ik wil enzo. Ze is wel erg schrikachtig en kijkerig maar normaal als ze dan wegrent zie ik het aankomen dus is ze binnen 5 stappen/sprongen weer rustig. Dat vertrouwens was er eerst wel, ik ben natuurlijk wel sneller bang maar toen ze nog 24/7 op de wei stond hobbelde/reed ik gewoon wat rond buiten zonder zadel en met halster. En zadel heb ik pas een maand en heb een zadelpasservice laten komen dus daar ligt het (hopelijk) niet aan.
Op de volte zetten zal ik zeker gaan doen en gelijk nog meer aan het werk zetten. Afwissel probeer ik wel maar ik kan wel vaker gaan springen, als ik haar weer goed onder controle heb!
Ze krijgt alleen veel hooi en soms een handje biks en bijna elke dag een zoort van koekje voor vitamines.
Ik zal ook wel meer hulp vragen.
Bedankt voor de tips!

**Geplaatst**: 26-01-13 10:28

Geplaatst: 26-01-13 10:28

Ik zou privéles nemen! Gaat je zelfvertrouwen alleen maar ten goede komen, en met iemand bij je die je steunt ga je veel minder angstig zijn!

Nou ja, zo ging het bij bij toch

Succes!

**Geplaatst door de TopicStarter** : 27-01-13 22:31

Geplaatst door de TopicStarter : 27-01-13 22:31

@JunkDeLuxe.

Ik zal het gaan proberen. Dankje, ik hoop dat het bij mij ook zo over gaat.

**Geplaatst**: 27-01-13 23:46

Geplaatst: 27-01-13 23:46

Superhaf schreef:
Hallo bokkers,

Ik heb er lang over nagedacht of ik dit wel moet plaatsen omdat ik weet dat mijn angst van een angststoornis komt en ik het daar liever niet over heb.

Ik heb sinds een paar maanden een eigen paardje. Het is een haflinger van 11 jaar. Alles ging eigenlijk goed. In het begin heb ik heel veel buiten gewandeld en toen ik meer aan haar gewend was en zij aan mij en het voor mij 'goed' voelde ben ik erop gegaan.
Ik rijd ongeveer twee maanden bijna elke dag op haar.
Ongeveer een maand geleden is het 'probleem' begonnen. Ik was aan het rijden in een binnenbak en opeens, echt uit het niks rent ze weg. Na ongeveer een half rondje stond ze stil en ben ik weer verder gaan rijden. Ze heeft wel al vaker gehad dat als ze ergens bang voor was ze wegrende maar dan zag ik het aankomen en was het niet zo 'erg' als die keren die ik benoem. Ongeveer 1,5 week geleden reed ik zonder zadel op haar, gewoon een beetje rijden niks bijzonders. En alweer uit het niks rent ze keihard weg omdat ik het totaal niet zag aankomen viel ik er dus af en hard ook. Ik heb toen bijna een week niet gereden omdat ik nog last had van de val. Ik heb iemand anders wel laten rijden en zelf heb ik gewoon buiten gewandeld. afgelopen vrijdag ben ik er weer voor de eerste keer opgegaan. In het begin was ik wel vrij gespannen maar dat was eigenlijk na een kwartier over. Ik reed haar goed voorwaarts (ik bepaalde het tempo) en veel wendingen en alles ging gewoon goed. Totdat er een ander paard aan de longeerlijn (in de bak ernaast) een beetje raar deed. Hij gaf een kleine bok of een raar sprongetje en opeens rende ze weg. Weer de halve bak doorgerend maar stond toen wel weer stil.
Sinds dien wil ik er eigenlijk niet meer op en ben ik eigenlijk het vertrouwen een beetje in haar kwijt gerijkt. Zoals ik al gezegd heb, heb ik een lichte angststoornis als je het zo kan noemen. Ik ben bang om dood te gaan. Ik ben bang om van een paard te vallen omdat ik dan kan dood gaan. Het is nogal ver gezocht, weet ik.
Ik weet dus niet hoe ik de stap moet zetten om er weer op te gaan, hoe ik dat moet aanpakken. Bijvoorbeeld eerst alleen stappen en dan langzaam opbouwen of in een les gaan rijden (groepsles)? Normaal zou ik er zo weer opgaan maar omdat het altijd zo onverwacht komt, weet ik het niet meer.
Ik vind het echt moeilijk om dit hier neer te zetten omdat ik de angst normaal zo veel mogelijk wil negeren en ik hoop dat jullie me advies geven.
Sorry voor het lange verhaal.

Ik verzorg sinds kort op een haflinger van 4.5 jaar, en heb na de derde keer dat ik erop zat precies hetzelfde probleem.
hij bokte en begon heel hard te galloperen kon niet meer sturen, dus heb ik hem op een volte proberen te zetten.
dat lukte en toen was hij gelijk weer rustig.. paar minuten later weer hetzelfde probleem uit het niets weer heel hard onder me uit galloperen deze keer nog harder als de eerste keer. ik schrok er zelf heel erg van. maar weet dat aan de teugels trekken op dat moment geen zin heeft.
Ik heb mezelf aangeleerd door heel vaak tege mezelf te zeggen als ie er tussenuit gaat op een volte trekken, dat doe ik door de buitenteugel los te laten en aan een teugel te trekken. (binnenteugel) of ik laat hem als ie zelf weer stil gaat staan na dat ie er tussenuit is gepeerd, aan galloperen want hij wil rennen en dan mag ie dat ook doen. Bij deze haflinger is het een kwestie van uitproberen. zelf vond ik het ook eng om er opnieuw op te stappen. vooral omdat je je eigen machteloos voelt als ie er tussenuit gaat en je niks kunt doen.
dus mijn mening is proberen op een volte te krijgen!!
hoop dat je er iets aan hebt.

**Geplaatst**: 27-01-13 23:59

Geplaatst: 27-01-13 23:59

Superhaf schreef:
@44Myrthe44.
Wat erg! Voor dat laatste ben ik juist zo bang. Bedacht je je echt pas achteraf dat het 'stom' was om door te gaan? Of merkte je het al toen je er nog op reed, dat het paard eigenlijk gevaarlijk was?

Nee, ik bedacht het me echt pas achteraf. Al die tijd had ik nog hoop dat het goed zou komen, elke keer als hij het een poos niet had gedaan dacht ik dat het over was en begon ik hem weer iets meer te vertrouwen.
Ik vond het natuurlijk wel gevaarlijk als het weer een keer was gebeurt, dan dacht ik ''phew, goed vanaf gekomen vandaag''. Maar dan kreeg ik weer wat tips van mijn instructeur (o.a. op de volte zetten, noodrem gebruiken, etc.), en dan dacht ik echt dat ik dat de volgende keer zou doen en dan zou ik hem wél kunnen stoppen, dus de volgende dag stapte ik dan weer vol vertrouwen op.
Maar het was ook geen normaal paard hoor, achteraf weet ik gewoon dat er iets verkeerd zat in het hoofd. Die tips die hier worden gegeven, op de volte zetten door aan binnenteugel te trekken. NO WAY dat dat lukte, hij leek echt blind en gevoelloos voor de hulpen. Het was gewoon afwachten tot ie uit zichzelf een keer stopte, soms duurde dat echt een paar minuten, en die minuten waren echt overleven. Ik wist niet welke kant ie op zou gaan als ie weer eens op de rand afrende, en hij ging gewoon zó hard! Ik heb zelfs geprobeerd om als ie ging, mijn handen eerst naar voren te doen, en dan met al mijn kracht een keiharde ruk te geven aan het bit. Wat ik ook heb geprobeerd is grof zagen, dus echt links rechts links rechts zo hard als je kan, en met je volle gewicht aan de teugels hangen. Nou, zijn mondhoeken bloedden er goed van, maar stoppen deed ie niet (ja het is zielig, maar minder zielig dan dat ie niet stopt en we krijgen een ongeluk, dacht ik. maar omdat het niet hielp kregen we alsnog een ongeluk). En dat terwijl hij met normaal rijden toch een aardig fijne mond had, hij reageerde heel goed op kleine teugelhulpen. Maar op zo'n moment gingen alle hulpen aan hem voorbij..

En nogmaals, dit zal niet voor alle paarden gelden en voor veel paarden zal het ook gewoon op te lossen zijn. Ik wil je er alleen voor waarschuwen, want het kan dus ook slecht aflopen. En ik ben er nog heel goed vanaf gekomen, voor hetzelfde geld was ik nu een kasplantje geweest..

**Geplaatst**: 28-01-13 00:08

Geplaatst: 28-01-13 00:08

Het is misschien wel handig dat iemand haar longeert als je erop rijd, en ik weet niet of het helpt maar als je haar nou voor de tijd longeert zodat ze wat energie kwijt is?

**Geplaatst door de TopicStarter** : 28-01-13 19:17

Geplaatst door de TopicStarter : 28-01-13 19:17

@miesjelle013.
Jaa, bedankt. Doet hij het nu nog steeds?
Mijn eerste reactie is niet op de volte maar terug 'trekken' tot ze stilstaat.

@44Myrthe44.
Wat erg! Bij mij is het (nog) niet zo erg. Ze is wel terug te krijgen. Ik hoop dat dat zo blijft.

@LisanneElena.
Erop zitten en longeren zie ik mezelf niet zo snel doen maar van te voren longeren hebben al meer mensen gezegd dus dat ga ik ook zeker doen.

**Geplaatst**: 28-01-13 19:58

Re: Bang. Ik weet het even niet meer...

Geplaatst: 28-01-13 19:58

Ik heb even de OP nog eens doorgelezen. Je rijdt eigenlijk nog maar twee maanden met je haf? Dan kan het ook zijn dat je nog moet opbouwen. Gewoon les nemen, meerijden in een groepsles, en lekker dat vertrouwen opbouwen.

Mijn eerste paard was een kruising haflinger arabier van (toen) tien jaar oud. Ik kan je vertellen dat het ook een tijd (echt maanden) geduurd heeft voordat ik snapte hoe het werkte bij hem (was een ruin).

Soms kun je beter wat meer tijd er voor uittrekken om elkaar goed te leren kennen. Dus ook bij het rijden. Uiteindelijk kon ik echt heel veel met hem, maar dat is door de jaren heen gekomen. Hij is 29 jaar geworden bij me. We hebben dus aardig wat jaren met elkaar doorgebracht.

**Geplaatst**: 28-01-13 23:39

Re: Bang. Ik weet het even niet meer...

Geplaatst: 28-01-13 23:39

Je ziet het niet zitten zeg je dat iemand anders het paard zou longeren en dat jij er dus zou opzitten ????
Wel ik denk dat dit echt een super idéé zou zijn, jij dus passief op het paard en onder begeleiding een reeks oefeningen gaan doen.
Dit is een zeer belangrijke faze in het leren of herleren hoe op een paard te zitten en te rijden.
Ik weet dat je al kan rijden, en dat je angst heel andere oorzaken heeft , en toch blijf ik erbij dat dit de enige goede oplossing zou kunnen zijn, en dit maakt het ook veel veiliger voor iedereen.
IK denk ook dat je jezelf een beetje overschat, en das bij paardrijden gewoon het einde van het verhaal.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 29-01-13 00:10

Geplaatst door de TopicStarter : 29-01-13 00:10

@zoutenootjes.
Ongeveer wel ja. Ik ga idd weer lessen nemen. Dat voelt toch veiliger. Ik konn eigenlijk nog best wel veel met haar. Gewoon de leuke dingen. Zomaar tijdens het wandelen buiten erop. Ik ging voor dat ik gevallen was ook met haar springen daarna ook nog zonder zadel omdat ik dat met springen altijd al eens wilde doen (penny-momentje

). Maar ik moet haar zeker nog beter leren kennen. Het stelt me ook wel een beetje gerust dat het bij jou ook niet zo snel ging (dan ben ik zeker niet de enige).

Gelukkig heb ik geduld en tijd genoeg om haar beter te leren kennen dus dat komt (hopelijk) vast wel goed. Wel echt leuk dat je paard zo oud is geworden. Ik hoop dat die van mij ook zo lang bij me mag blijven!

@aeolusnr1.
De laatste keer dat ik er weer even opging liep er iemand mee en hield haar in het begin vast. Dus ook wel veilig. Mijn probleem is meestal juist dat ik mezelf onderschat. Mijn angsten en dat ik onzeker wordt, hebben bij mij een beetje met elkaar te maken. Ik doe eigenlijk alles wel (gewoon de standaard dingen) omdat ik het wel kan en dat zegt ook iedereen tegen mij. Bij sommige dingen moet ik dan even het vertrouwen/ de geruststelling vinden en dan gaat alles goed. Ik weet heus wel dat ik niet zo goed rijd als mensen met zz-niveau, in de verste verte niet maar ik rijd ook niet slecht. En soms lijkt het net alsof je dat zegt en probeer ik alles goed uit te leggen.

**Geplaatst**: 29-01-13 17:39

Geplaatst: 29-01-13 17:39

Je zou misschien met bodyprotector kunnen gaan rijden? Ik weet niet of het voor jou zou gaan helpen, maar ik had er ook een tijdje last van, toen had ik gehoord dat iemand was gevallen en verlamd was geraakt. Dus toen heb ik een bodyprotector gekocht. Je voelt je een stuk veiliger en steviger, dus misschien een optie?

**Geplaatst door de TopicStarter** : 31-01-13 10:40

Re: Bang. Ik weet het even niet meer...

Geplaatst door de TopicStarter : 31-01-13 10:40

@Lysanneex.
Ik zat daar wel aan te denken maar het lijkt me echt verschrikkelij

k zitte met rijden.

**Geplaatst**: 31-01-13 11:39

Geplaatst: 31-01-13 11:39

Je hebt tegenwoordig van die body protectors die zich vormen naar jouw lichaam. Er is meer keuze dan vroeger. Gewoon even kijken in de winkel en passen. Ik heb er pas ook een geprobeerd en die zat best lekker. Er staan ook topics op bokt over ervaringen met die dingen en dan kun je voor jezelf ook kijken wat je denkt dat goed zal bevallen.

En verder, gewoon genieten van je paardje. Heb ik ook altijd gedaan. Ondanks dat het niet altijd even goed ging. Er is altijd weer een nieuwe dag. Al die topruiters hebben het ook niet in een maand of zo voor elkaar gekregen. Daar gaan ook jaren van trainen aan voor af.

**Geplaatst**: 31-01-13 11:42

Geplaatst: 31-01-13 11:42

Het paard longeren door iemand anders terwijl je er zelf opzit is niet altijd veilig, moet ik zeggen. Ik rij verschillende paarden voor verschillende eigenaren. Een daarvan is zeer temperamentvol dus de eerste keer dat ik haar ging rijden, heeft de eigenaar haar eerst gelongeerd en daarna wilde ze haar longeren terwijl ik erop zat. Hebben we 1 gedaan en NOOIT meer. Ze heeft alleen maar gesteigerd, gebokt eigenlijk alles gedaan behalve op de grond liggen. Dus ik raad dat niet aan. Bij jonge paarden die je in aan t rijden bent is het wat anders maar ik had het idee dat het juist verwarrend was voor dit paard en dat ze daarom zo te keer is gegaan. En heb van meerdere mensen slechte ervaringen gehoord die dit ook geprobeerd hebben met hun paarden. Ik zou je aanraden om met een bokriempje te rijden. Gebruik ik altijd bij dit paard en heeft me dus ook de 1ste keer "gered" toen ik haar reed. Het geeft je een gevoel van veiligheid omdat je jezelf in het zadel kan vasttrekken.