Bokt.nl

Ashkerlon schreef:

Nogmaals... topic staat bij Discussies, niet bij Praktijkproblemen.
Ik HEB geen problemen bij mijn paard.

Ashkerlon schreef:

Die quotes zijn precies moeilijk te vinden... was trouwens een uitnodiging naar al wie reageerd, niet enkel gericht naar superwoman.

Laat ik de discussie nog wat verbreden... wat als het verschil in rijden niet te vinden is in het bit maar in een hulpteugel? Of het nu martingaal, stootteugel of slof is.
Je krijgt een paard aangeboden om bij te rijden. Paard wordt al jaren met martingaal of slof gereden omdat paardlief graag naar de sterren kijkt. De eigenaar is geen barslechte ruiter maar is toch niet rijtechnisch sterk genoeg om het zonder martingaal of slof op te lossen. Dus hoppa, hulpteugel er bij.
Nu is het jouw beurt. Jij mag paardje rijden. Laat je de hulpteugel aan het paard hangen? Of laat je hem af, wetende dat je hier een zware dobber aan gaat hebben? Voor de eigenaar maakt het niets uit, als paard maar deftig loopt. En niet zichzelf stuk loopt met weggedrukte plankrug en manen in je neus.
Voor het gemak gaan we er van uit dat het paard klinisch in orde is en het zadel past.

Ashkerlon schreef:

Meer de instelling van "waarom moeilijk doen als het makkelijk kan?" Waarom zou je de hoeken van de piste uitrijden als je ze ook kan afsnijden? Das toch korter? Waarom zou je nagefelijk lopen als je zoveel meer kan zien met je hoofd gewoon recht? Vraag haar om te veruimen en te verkorten en ze doet het. stap-draf-galop doet ze meteen als je het vraagt. Echter met het scherpe bit net allemaal ietsje vlotter en gemakkelijker.

Ashkerlon schreef:

Ik ben benieuwd naar jullie mening en denk dat dit best een interessante discussie kan worden.

Stel, je hebt een paard. Je gaat er van uit dat de vriendelijkste en de zachtste trainingsmethodes ook de beste zijn (correct, consequent, met voldoende resultaat). Dus je hangt er een licht, zacht bitje in, dat er om bekend staat van vriendelijk te zijn. Het gevolg is dat het paard als het ware er voor "kiest" om het bit te negeren. Vlug afgeleid, je hulpen negeren, vlugger eens een bok geven omdat ze haar eigen ding wil doen en niet wil werken. Je moet er dus heel wat meer aan werken om je paard goed aan het lopen te krijgen en aan het lopen te houden. Wat dus ook wil zeggen dat je nu en dan wat harder moet inkomen. Eens wat harder been geven, meer druk op de teugel dan je zou willen,...

Daarnaast heb je ook een zwaarder bit. Dit bit heeft niet je voorkeur, want er is helemaal niets zachts en vriendelijks aan en je weet dat je er het paard behoorlijk pijn mee kan doen als je dit zou willen. Echter, als dit bit gebruikt wordt, heb je een oplettend paard, uitstekend aan de hulpen, nagefelijk, dat goed door zijn/haar lijf loopt en dus op de juiste manier spieren en uithouding kan opbouwen. En jij als ruiter hebt er amper werk aan. Je paard is op je pinken te rijden en je hoeft dus eigenlijk amper de harde werking van het bit te benutten.

Welk bit zou jij als ruiter kiezen?
Het harde bit en dus de gemakkelijke weg, of het zachte bitje waar je regelmatig tegen je frustraties aanloopt omdat je weet wat je paard kan, maar het er (nog?) niet uit krijgt op het lichte bit? Wel merk je verbetering op bij het zachte bit, en echt rampzalig is het nu ook niet te noemen. Het kost je gewoon een hele hoop meer moeite.

Zou je puur het zachte of het harde bit nemen? Zou je afwisselen? En waarom?

sigrid1182 schreef:

wat een moraalridders hier weer.....

alles moet op trensje kunnen.....

sommige paarden lopen nou 1maal fijner op een ander bit, wel of niet veroorzaakt door hun africhting.


sommige paarden worden door hun ruiters slimmer gemaakt dan goed voor ze is..

en vaak loop je daar tegen aan als paard van ruiter wisselt...

dat soort dingen zijn niet zo simpel op te lossen als men denkt....

paard heeft helaas geen reset knop .....


ik vind weer wel dat als jezelf paard beleerd/doorrijdt en er komen problemen dat je dat aan jezelf mag wijten....maar paarden die al door voorgaande ruiters verkeerd zijn afgericht, zijn niet altijd op een dubb gebr trensje weer bij te scholen.....

Ashkerlon schreef:

Laat ik de discussie nog wat verbreden... wat als het verschil in rijden niet te vinden is in het bit maar in een hulpteugel? Of het nu martingaal, stootteugel of slof is.
Je krijgt een paard aangeboden om bij te rijden. Paard wordt al jaren met martingaal of slof gereden omdat paardlief graag naar de sterren kijkt. De eigenaar is geen barslechte ruiter maar is toch niet rijtechnisch sterk genoeg om het zonder martingaal of slof op te lossen. Dus hoppa, hulpteugel er bij.
Nu is het jouw beurt. Jij mag paardje rijden. Laat je de hulpteugel aan het paard hangen? Of laat je hem af, wetende dat je hier een zware dobber aan gaat hebben? Voor de eigenaar maakt het niets uit, als paard maar deftig loopt. En niet zichzelf stuk loopt met weggedrukte plankrug en manen in je neus.
Voor het gemak gaan we er van uit dat het paard klinisch in orde is en het zadel past.

modirlief schreef:

logisch dat het paard beter loopt met het andere bit. je houd ze nu eenmaal niet voor de gek! ik zou ook beter m,n best doen als ik weet dat ze me event. mischien pijn zou kunnen doen! mischien kun je een les nemen met het andere vriendelijker bit in.
het lijkt me fijner om een paard te hebben die het leuk vind om met je te werken dan een paard met angst.
groet,

paardengekst schreef:

Als je met een zwaarder bit fijn kunt rijden, en met een ander bit ruk-en plukwerk nodig hebt zou ik voor de eerste gaan. Die werkt als ie stil ligt minder sterk in dan een 'lichter' bit waar aan geprutst wordt

Ashkerlon schreef:

Ik kan je zeker in je post vinden... meer zelf, ik geeft je gelijk! Maaaar:
Wat moet je in tussentijd? Tot die goeie lessen (die ik neem) het juiste effect bereikt hebben? Ik ben geen Anky, ben me daar heel erg goed van bewust. Ga ook nooit een Anky worden en al zeker niet met die karakterknol die ik nu heb. Ik geef grif toe dat ze qua karakter ook gewoon een maatje te groot is voor me. Voor een ander een reden om dan maar een ander paard te kopen wat de ruiter beter ligt. Maar dat zal nooit mijn keuze zijn ik heb andere oplossingen gezocht en gevonden. Ze heeft al minstens 5 verschillende eigenaars gehad, dat lijkt me ondertussen wel genoeg.
Paard heeft plezier tijdens een wandeling en ik ook. Moet ik dan thuisblijven en mijn paard haar pleziertje afpakken omdat er tijdens dat pleziertje naar een sterker bit gegrepen wordt? Een bit dat gewoon aan een lange teugel in de mond hangt? Beiden kunnen ontspannen, omgeving wordt niet in gevaar gebracht, nergens pijn of ongemak. Maar inderdaad, er hangt een bit in dat het potentieel heeft om heel wat pijn te veroorzaken.

Ashkerlon schreef:

In de piste loopt de mijne ook fijn en op een zacht bit de pelham wordt hier niet gebruikt voor pistewerk tenzij er iets spannends te gebeuren staat. Stel dat ik een groepsles zou nemen bij een manege enkele kilometers verderop, dan gebruik ik de pelham. Zo niet, dan gaat vroeg of laat tijdens die les de knop om bij het paard en ben ik haar kwijt, dan gaat ze met haar hoofd in de lucht, ogen op steeltjes en racetempo de bak door en niets dat nog door dringt. Gaat de knop om, en heb ik de pelham in, dan hoef ik slechts 1 keer kort in te werken op de stang en de knop gaat weer uit en ik kan rustig verder rijden op de trensteugel.

Mijn verwijzing naar Anky is meer om duidelijk te maken dat ik fouten maak tijdens het rijden. En ook fouten ga blijven maken. Het gaat me niet om een dressuurhouding op zich.