Bokt.nl

**Geplaatst**: 16-05-12 08:19

Geplaatst: 16-05-12 08:19

Dat angst en onzekerheid verhaal is natuurlijk altijd zo. Paard heeft niet het gevoel dat jij hem veilig kan leiden. Is het dan zielig om hem te slaan? Enerzijds, ja, het is wat oneerlijk, daarom moet je ook beginnen met grondwerk en in de bak alles voor elkaar hebben. Anderzijds, als dat allemaal goed is en het is toch al een dominant paard (ik ga even uit van wat TS zegt) dan kan een tik op het juiste moment ook juist het vertrouwen géven aan het paard. Zo van: "we doe wat ik wil, geen ruimte voor jou om te twijfelen of bang te zijn, volg mij". In deze context is er met een paar tikken dus niks mis imo!

Als je echt een bang paard hebt dan moet je het anders aanpakken maar mijn ervaring is dat de meeste paarden niet echt bang zijn maar dat het leiderschapsissues zijn. Daarnaast ga ik er van uit dat een ieder die een paard verzorgt en denkt ervaren geoeg te zijn om naar buiten te gaan, kan inschatten of iets angst is of wat anders! Als je dat allemaal niet snapt dan zou ik zeggen, blijf lekker in de bak en begin met grondwerk, loswerken etc.

**Geplaatst**: 16-05-12 08:22

Geplaatst: 16-05-12 08:22

superlise schreef:
Uhh ik denk dat het toch een stuk minder belastend is dan wanneer jij in het prikkeldraad hangt, in de sloot ligt of een botsing met een auto krijgt. Dan maar de volgende dag wat spierpijn, gaan ze echt niet dood van hoor.

Overigens ben ik het ook met Gypsy eens, maarja aangezien mensen het hier hebben over een ''tikje met zweep'' denk ik dat achterwaarts dan beter is voor die personen want met een tikje kom je sowieso niks verder. Als je écht flink de zweep erover haalt lopen ze wel hoor maarja dat is sieluuuugggg.

\

Nee. Er zijn betere manieren dan een paard achterwaarts door laten gaan. Het is belastend voor gewrichten en pezen en niet slechts "een dagje spierpijn". Daarnaast vind ik het gevaarlijk op de openbare weg.
Dat jij dan zegt: "ja maar prikkeldraad is erger". Ja, dat zal best maar dat maakt achterwaarts doorrijden nog niet ineens goed!!
Rijdt het beest gewoon naar voren en als je dat niet lukt heb je niets te zoeken buiten op een paard. Dus ik ben het met het laatste wat je schrijft eens.

**Geplaatst**: 16-05-12 09:23

Geplaatst: 16-05-12 09:23

Gypsy schreef:
Tja je moet wat.... Met aai aai lief paardje kom je er helaas niet als ze dit soort geintjes kennen.
Ponylief waarbij ik af moest leren, heeft het van begin af aan zonder tekenen van angst gedaan, kende haar pas net, geen idee wat er daarvoor mee gedaan is. Gewoon in the middle of nowhere, goh heb niet zo'n zin meer, hop achteruit die dijk af, recht op prikkeldraad af.
Ze doet het inmiddels nooit meer, ook als ze echt bang is, weet ze dat ze beter steun bij mij kan zoeken.

Aai aai is weer over dreven maar slaan ook, je zegt het al zelf het paard zoekt steun bij jou en gaat dan wel, maar dat is het probleem van de meeste ruiters die dit probleem hebben het paard kan geen steun vinden bij die ruiter, dus ja dan uit onmacht en angst maar gewoon slaan , ja waarom ook niet he, Slaan is onmacht en helaas is het paard daar vaak de dupe van , zelfs als een ruiter alles fout doet dan nog krijgt het paard op zijn flikker en geloof me 9 van de 10 x ligt het aan de ruiter, arme paarden en nee ik sla nooit ik los het net even iets anders op, met geduld , duurt idd langer maar daar heb je ook langer plezier van en je paard ook.

**Geplaatst**: 16-05-12 09:28

Re: Dominante merrie gaat op buitenrit achterwaarts de gracht in

Geplaatst: 16-05-12 09:28

Als een paard weigert of achteruit gaat ivm angst is afstappen wellicht een optie (alhoewel ik daar dan alsnog geen voorstander van ben), maar je hebt ook paarden die gewoon koppig en stronteigenwijs zijn en even kijken wat je grenzen zijn.
Zo een had ik er. En zoals ik al eerder zei, dier heeft 1 keer een flinke klap gehad en het was meteen duidelijk dat ik die ongein niet pik. Paard heeft het nooit meer gedaan, dus paard gelukkig en ik gelukkig.

Dat eeuwige afstappen en pamperen bevestigt alleen maar de angst en hetgedrag van je paard. Dat moet je juist doorbreken.

**Geplaatst**: 16-05-12 09:36

Geplaatst: 16-05-12 09:36

Mijn merrie heeft het soms ook, vooral als ze hengstig is. Dat heeft dan niets met onzekerheid te maken, want ze kent het rondje dat we elke keer maken van binnen en van buiten. Enige dat echt werkt is ze met stem en beenhulpen (niet echt subtiele) aansporen ("Vooooorrrrruuit Mara, hup!") en duidelijk maken dat we niet terug naar huis keren als ze in achteruit gaat. Toen ik ze net had was ik erg onzeker en als zij geen zin had werkte het voor haar perfect om in achteruit te gaan, want dan werd ik bang en keerden we terug naar huis, net zoals zij wilde. Dat werkt nu al een jaar niet meer en ze gaat ook steeds minder in achteruit, maar sóms probeert ze het toch nog eens en dan blijft het spannend als ze de gracht met prikkeldraad nadert. Hier komt ook een tik met de zweep bij als mevrouw echt niet meer vooruit wil en ik het al op voorhand voel aankomen (ze gaat eerst altijd heel erg vertragen en nog amper voorwaarts, op die moment reageer ik al).

Als ze wel onzeker is gaat ze ook in achteruit, maar dan merk je aan haar gedrag ook duidelijk dat het puur angst is. Dan motiveer ik met mijn stem en beenhulpen en beloon uitvoerig als ze wel vooruit gaat, zo leert ze ook dat vooruit de beste weg is

. Ik stap ook nooit meer af, toen ik onzeker was deed ik het wel, maar dat werkt echt averechts.

Verder is ze voor een onzekere ruiter als ik het beste paard dat ik me kan voorstellen, ze is bijna nergens echt bang voor (behalve heeeel groot verkeer, maar dat heeft ze nooit geleerd toen ze jonger was) en geeft mij een veilig gevoel buiten. Dus als je leert omgaan met haar grapjes en manier van onzekerheid, heb je er zeker een ideaal buitenrijpaard aan. Ik hoop dus ook dat de eigenaresse van het paard van TS er ook mee leert omgaan

**Geplaatst**: 16-05-12 09:36

Geplaatst: 16-05-12 09:36

@Midgie: Je snapt me niet.... Het is een cirkeltje.

Angst = Achteruit lopen richting sloot.
Ruiter beloont dit perongeluk = gewoonte.

Het zou in principe de allereerste keer bij de angst al opgelost moeten worden. Gebeurt dat niet, dan komt de angst er vaak los van te staan, en is het een kwestie van de ondeugd doorbreken.

Dan gaat het erom om te voorkomen dat het probleem opnieuw bij het begin van de cirkel (angst) de kop opsteekt, dus zorg ervoor dat je paard op jou kan bouwen. Dat bedoel ik.

**Geplaatst**: 16-05-12 09:44

Geplaatst: 16-05-12 09:44

Ik heb precies het zelfde gehad met mijn haf, en destijds ook een topic over geopend. De oplossing was voor mij gewoon de zweep erover.
Ze vond dingen die er al jaren stonden ineens eng en daar ging ze onder geen enkele voorwaarde meer langs. Ik heb het eerst ook verkeerd opgelost, met het gebruikelijke 'toe maar', 'rustig' en 'ho ho'. Gevolg was dat echt alles, maar dan ook alles eng werd en ik het maar opgaf en telkens afstapte. Daardoor kon ik er per buitenrit ongeveer 7x af stappen. En paardlief had haar zin!

Na wat tips van bokt (zweep erover) heb ik dat gedaan. Ik ben één keer zo boos geworden dat ik sindsdien nergens meer problemen mee heb gehad. Vraag desnoods iemand mee als je paard echt de sloot in loopt met een zweepje. Hiermee bedoel ik niet, ram je paard in elkaar en ik ga er ook vanuit dat mensen dat niet doen, maar een tik op het juiste moment, kan net dat zetje zijn wat je paard nodig heeft en jij maakt er mee duidelijk dat jij nú vooruit wil en dat jij de baas bent.

Stopt ze op veel dezelfde plekken? Zo ja, zet dan alvast een stevige draf in en goed voorwaarts houden. Voel je dat ze ook maar een klein beetje inhoud? Direct been erbij, eventueel een duidelijke 'Kom op!' of 'Ga door!' De eerste keer heb je misschien nog hulp nodig van een stalgenoot met een zweepje of van je eigen zweep, maar hoe vaker je er streng langs rijdt, hoe beter het gaat en op den duur kan je er weer langs stappen.

Zorg wel dat je zeker weet dat het geen angst is, want dan ben je nog verder van huis.
Bij mijn paard wist ik zeker dat het niet echte angst was, haar reactie was dan heel anders. Als ze echt voor iets bang is mag ze ook zeker even snurken en kijken, als we maar weer rustig verder kunnen daarna. Dan word ik ook echt niet boos. Dat gedrag dat ze eerder had was gewoon uitproberen en een spelletje spelen wie er gelijk kreeg en hoe snel we weer naar huis gingen, zodat ze lekker verder kon eten.

**Geplaatst**: 16-05-12 09:48

Re: Dominante merrie gaat op buitenrit achterwaarts de gracht in

Geplaatst: 16-05-12 09:48

Mijn merrie is ook een haflinger :')

. En zoooo'n herkenbaar verhaal, Mette!

**Geplaatst**: 16-05-12 09:58

Geplaatst: 16-05-12 09:58

Gypsy schreef:
@Midgie: Je snapt me niet.... Het is een cirkeltje.

Angst = Achteruit lopen richting sloot.
Ruiter beloont dit perongeluk = gewoonte.

Het zou in principe de allereerste keer bij de angst al opgelost moeten worden. Gebeurt dat niet, dan komt de angst er vaak los van te staan, en is het een kwestie van de ondeugd doorbreken.

Dan gaat het erom om te voorkomen dat het probleem opnieuw bij het begin van de cirkel (angst) de kop opsteekt, dus zorg ervoor dat je paard op jou kan bouwen. Dat bedoel ik.

Maar de ruiter heeft de angst om in de sloot terecht te komen en gaat zijn paard zitten meppen, hoe normaal is dat?
En vergeet niet dat heel veel ruiter enorm gespannen zijn op buiten rit, denk meer dan jij en ik denken, daar gaat het al fout en ik snap je heel goed , als het in een keer streng zijn is opgelost en het paard gelooft de ruiter ok , dan heb ik met even duidelijk een grote hulp geven geen probleem , maar als de ruiter gaat zitten meppen en schoppen omdat ze bang is om in de sloot te recht te komen hoe eerlijk ben je dan bezig ook tegenover jezelf , geef dan toe dat je bang ben om in de sloot terecht tekomen en stap dan af, volgens mij ziet het paard dat niet als beloning maar raak zijn spanning kwijt en zijn adrenaline pijl kan weer omlaag en hij kan weer helder denken een paard dnkt niet van zo die is er af nu heb ik gewonnen , nee die gaat mee in wat de ruiter hem verteld, de ruiter zegt naar voren , het paard heeft angst voor naar voren te gaan omdat hij ja wat spoken ziet ?De ruiter gaat zitten meppen en geeft geen duidelijke signalen meer af maar bevestigt alleen met geschop en wat je dan ook vaak nog hoort geschreeuw , als je in alle rust het op kan lossen zal het paard je naar mijn idee de volgende keer in een vreemde situatie eerder geloven dan al dat kabaal, geen enkel paard maakt zoveel kabaal onder mekaar als een mens op een paard , daar word ik af en toe nog wel bang van als ik ze bezig hoor en zie , dus ja wat moet een vluchtdier daar nu van denken dan?

Laatst bijgewerkt door midgie op 16-05-12 10:01, in het totaal 1 keer bewerkt

**Geplaatst**: 16-05-12 09:59

Geplaatst: 16-05-12 09:59

Heb er precies zo een. De kunst is dat je ze voorwaarts moet houden, liefst over het eigen tempo. Dan geef je hem de kans niet om er teveel over 'na te denken'. Bij de mijne helpt het om het er even uit te galoperen als we eenmaal het bos in zijn. (ontspannend voor ruiter en paard).

Nou weet ik heel goed dat dat soms makkelijker gezegd is dan gedaan. In situaties dat het toch voorkomt is het bij mij gewoon een pets waar je U tegen zegt en anders in zijn achteruit richting het bos.
Het aller belangrijkste is dat je zelf zeker bent van je zaak, anders lukt het niet, welke methode je ook gebruikt.

**Geplaatst**: 16-05-12 10:03

Geplaatst: 16-05-12 10:03

Pentax schreef:
Heb er precies zo een. De kunst is dat je ze voorwaarts moet houden, liefst over het eigen tempo. Dan geef je hem de kans niet om er teveel over 'na te denken'. Bij de mijne helpt het om het er even uit te galoperen als we eenmaal het bos in zijn. (ontspannend voor ruiter en paard).

Nou weet ik heel goed dat dat soms makkelijker gezegd is dan gedaan. In situaties dat het toch voorkomt is het bij mij gewoon een pets waar je U tegen zegt en anders in zijn achteruit richting het bos.
Het aller belangrijkste is dat je zelf zeker bent van je zaak, anders lukt het niet, welke methode je ook gebruikt.

Ja wat je zegt zeker van je zaak zijn, maar slaan in onmacht toch, dus waarom dan wel een pets waar je u tegen zegt als je zeker van je zaak ben??
Als je zeker van je zaak ben dan zal het paard ook beter in jou geloven toch?

**Geplaatst**: 16-05-12 10:12

Geplaatst: 16-05-12 10:12

KBTP schreef:
Ik vind 't een zeer interessant onderwerp en heb 't wel eens vaker paarden zien doen maar nooit daadwerkelijk zelf meegemaakt...

Echter kan ik maar niet begrijpen waar dit gedrag vandaan komt, waarom doen paarden dit? Is het een natuurlijk gedrag, of juist iets wat je een paard (onbewust) aanleert?

Dit is ontzettend natuurlijk gedrag

Een paard voelt zich veilig bij de kudde en zal daarom altijd moeite hebben om bij de kudde weg te gaan.
Over het algemeen is dit angst. Een paard dat zich echt onveilig voelt om weg te gaan.

Wat je vaak ziet, is dat zelfverzekerde "dominantere" paarden nooit een probleem met onzekerheid hebben. Zeker als het om een redelijk braaf dier gaat, heeft de eigenaar weinig leiderschap nodig in de dagelijkse omgang en zal hier dan ook niet erg op focussen.
Juist bij dit soort dieren zie je dat als ze in zo'n situatie onzeker worden (zelfs een zelfverzekerd paard kan in zo'n situatie (alleen, vreemde omgeving, zonder leider) onzeker worden), dat ze dan niet meer luisteren en gewoon hun eigen pad trekken.
Waar een paard dat gewend is om bang te zijn, snel steun zal zoeken, doet een meer zelfverzekerd paard dit vaak niet.

Oplossing is dus simpel: je paard is niet (genoeg) aan je hulpen. Ja, onder omstandigheden zonder afleiding of uitdaging wel. Je zal dus opnieuw je paard moeten helpen om jou hulpen beter te begrijpen, ook onder andere omstandigheden.
Meestal is het niet verstandig om dit uit te vechten op de plek waar dit tot uiting komt. Als je de kleine signalen weet op te pikken, zie je dat je paard eigenlijk op veel meer momenten niet goed aan de hulpen staat, op die plekken moet je het eerst oplossen.

Bedenk ook eens wat je paard er eigenlijk aan heeft om dit gedrag te vertonen. Hij doet het niet om jou lekker even dwars te zitten. Hij zal zelf een hele goede reden hebben om dit gedrag te vertonen. Als hij een buitenrit fantastisch zou vinden, zou hij wel meewerken

Bedenk bij jezelf of het wel leuk is om te rijden met een paard die zich onveilig voelt of er geen donder aan vind.

**Geplaatst**: 16-05-12 10:32

Geplaatst: 16-05-12 10:32

KBTP schreef:
Ik vind 't een zeer interessant onderwerp en heb 't wel eens vaker paarden zien doen maar nooit daadwerkelijk zelf meegemaakt...

Echter kan ik maar niet begrijpen waar dit gedrag vandaan komt, waarom doen paarden dit? Is het een natuurlijk gedrag, of juist iets wat je een paard (onbewust) aanleert?

Bij mij is het onbewust aangeleerd. Ik denk dat het gekomen is doordat ik in die tijd (was geloof ik zomer) erg veel naar het bos ging, en als mijn paard iets nodig heeft dan is het wel afwisseling. Waarschijnlijk was zij er wel klaar mee, met die eeuwige bosritten en is ze een keer gaan staken. Ik heb dat op dat moment niet goed opgelost, want ik snapte niet goed waar het vandaan kwam. Beter gezegd, ik was overdonderd, want mijn altijd brave pony stopte er ineens mee! En ging zelfs achteruit, richting prikkeldraad of slootjes. Ik ben een tijd lief geweest en heb daarbij vaak dus onbewust beloont voor het gedrag wat zij toonde (het niet meer luisteren naar mijn hulpen). Toen het echt niet meer kon, ben ik zelfs af gaan stappen en stukken ernaast gaan lopen. Tja, toen was het helemaal gedaan en kwamen we nergens meer langs. Het was ook eigenlijk altijd op hetzelfde stuk, dus ik ben daar (toen ik erachter kwam dat het mijn fout was) veel duidelijker gaan rijden, een goed voorwaarts tempo in draf en elke keer als ik haar ook maar een klein beetje voelde remmen meteen been erbij en mocht dat niet goed werken, een tik met de zweep.

Er wordt hier gezegd, los het op in de bak. Ik vind dat deels terecht (paard moet immers naar jou luisteren en jij bent de baas, dat is de basis), maar aan de andere kant, dit gedrag is buiten ontstaan (mede door de ruiter zelf ) en dus vind ik ook dat je het buiten moet oplossen. Daarmee bedoel ik dus voorwaarts houden en hele heisa in de achteruit voor zijn. Je moet je paard ook niet gaan slaan als hij eenmaal in de achteruit zit, dan ben je veel te laat! Voor een dominant paard moet je een duidelijke leider zijn en daarbij kan je best als dat jou helpt gebruik maken van stemhulpen en dus op een duidelijke manier 'kom op!' of 'toe maar' zeggen. Al zeg je 'pindakaas!' als het maar duidelijk en bemoedigend klinkt voor je paard, dan maakt dat niks uit. Zorg ervoor dat jij erop zit met het idee: vandaag gaan we niet achteruit. Als dat zo voelt, dan straal je dat uit, ook naar je paard en zal dat een stuk duidelijker voor hem zijn.

**Geplaatst**: 17-05-12 21:04

Geplaatst: 17-05-12 21:04

Midgie ik geloof dat jij een beetje iemand bent die denkt dat alles maar met suikerklontjes op te lossen valt. Ik ben een heel kalm en zeker persoon en geef paarden de ruimte om te ontspannen. Maar maken ze misbruik van die ruimte door om te draaien of gevaarlijke situaties op te roepen, dan ben ik heel kort en krachtig. Niet elk paard is gelukkig een brave tinker. En gaten in de bewoording van iemand zoeken betekend niet dat de methode dan niet meer klopt, hooguit dat jouw paarden geen misbruik maken van jouw goedheid.

Als iets niet lukt, dan zijn je stappen te groot.

**Geplaatst**: 18-05-12 10:35

Geplaatst: 18-05-12 10:35

Pentax schreef:
Midgie ik geloof dat jij een beetje iemand bent die denkt dat alles maar met suikerklontjes op te lossen valt. Ik ben een heel kalm en zeker persoon en geef paarden de ruimte om te ontspannen. Maar maken ze misbruik van die ruimte door om te draaien of gevaarlijke situaties op te roepen, dan ben ik heel kort en krachtig. Niet elk paard is gelukkig een brave tinker. En gaten in de bewoording van iemand zoeken betekend niet dat de methode dan niet meer klopt, hooguit dat jouw paarden geen misbruik maken van jouw goedheid.

Als iets niet lukt, dan zijn je stappen te groot.

Hoe kom je op het idee dat een tinker altijd braaf is, kom eens kennis met ze maken zou ik zeggen denk dat mening kwpner braver is hoor.
Maar voor je denkt dat ik me alleen met tinkers bezig houd dat is niet zo hoor, werk met alle rassen samen.
Elk paard is braaf totdat er fout mee om gegaan word, ik zeg ook niet dat ik nooit fouten maak , ik maak er genoeg elke dag weer , maar ik leer van mijn fouten en ik los ze idd niet op met slaan, maar ook zeker niet met een suikerklontje.
Je zegt zelf al dat je kort en krachtig de dingen oplost dus je ben een zeker persoon, ik heb het over de personen die angst hebben en de oplossing zoeken in het straffen,dus flink meppen met de zweep als het paard ergens angst voor heeft, als je het met zekerheid op kan lossen sta ik helemaal achter je , maar als je het op lost telkens weer met meppen omdat je bang ben dat hij de sloot in loopt dan ben je verkeert bezig denk ik.

**Geplaatst**: 18-05-12 16:36

Geplaatst: 18-05-12 16:36

Oh dit komt mij zo bekent voor. :')

Die van mij deed het ook altijd en vooral door mijn rechterbeen heen denderen bij sloten als hij niet meer wou.

Grondwerken super, in de bak alles prima :roll:

maar dan dacht ik ff lekker blokje om stappen en dan begon het gekloot. Ik heb ze liever bang en onzeker daar valt makkelijker mee te werken, want als het vertrouwen er dan is , is er soms nog een kleine aarzeling maar bij geruststelling is het dan vaak over

. Die van mij is gewoonweg mega eigenwijs. Heb het wel gehad dan we bijna bij stal waren (ja we waren op de terugweg) totdat hij 10 meter voor het hek stil ging staan en zijn vrienden het erf al opliepen en hij deed geen pas links, rechts, achteruit of vooruit meer.

Het in de achteruit naar de sloot gaan heb ik opgelost door hem sterk in te buigen naar 1 kant , dat hielp heel even en dan had hij het door en probeerde hij omhoog te komen waardoor ik gewoon 1 kant strak hield waardoor hij niet meer in de lucht kwam, en heb hem 2 keer niet zo vriendelijk aangetrokken en nu is het helemaal over

. Ik ben normaal iemand die echt engelen geduld heeft, zo weinig mogelijk in de mond wil komen, en handje voor houd maar ik was der ff helemaal klaar mee :')

.

Het strak houden op 1 kant moet je niet zomaar doen, het is heel belangrijk dat je weet wanneer je ze aan moet nemen en los moet laten want probeer je hem domweg aan te trekken als hij al van de grond komt dan is de kans groot dat je hem omtrekt.

Merrie's en veel gedragsverandering ivm hengstigheid daar gebruikte ik Brons Cure voor van volgens mij VSM. Werk super en is homeopathisch en niet positief

.

**Geplaatst**: 22-05-12 08:45

Re: Dominante merrie gaat op buitenrit achterwaarts de gracht in

Geplaatst: 22-05-12 08:45

Ik lees hier vaak, dat je paard niet voorwaarts is.
Dit is niet altijd het geval, ik zou willen dat ik er eentje had
Die alleen achteruit ging.
Of ik nou in volle galop zit. Of rustig stap. Ze staat net zo snel weer de andere kant op.
Waarna ze in volle galop het liefste ketsen tussendoor de andere kant op gaat.
Daarvandaan in zijn achteruit als je toch die kant op wil.
En ik ben serieus geen bange ruiter, en kan toch aardig rijden. Maar dit voel je niet aankomen.
Nooit dezelfde plekken. Met een ander paard niets aan de hand. Maar heb de luxe niet om elke keer samen te gaan.
Ik moet over de straat, voordat ik in het park ben.
Lieve woorden, meppen, iemand erachter met de zweep. Helpt niet.
Afstappen no way. Dat staat niet in me woordenboek. Aan de hand is er niets aan de hand. Dus los ik het zo ook niet op. Wie heeft hiervoor de ideale tip. Voor de duidelijkheid deze merrie weet heel duidelijk ondanks dat ze heel dominant kan zijn wat haar plaats is bij mij. En ik ga naar buiten omdat ze daar weer van oplaad. En er meestal plezier in heeft. Ondanks zulke momenten. Ik ben benieuwd.