Sizzle schreef:Hmm dat vind ik eerlijk gezegd bedenkelijk.
Wat als hij/zij het gedrag overneemt of vererft? Zet je dan 2 paarden als grasmaaier in de wei?
klopt daar heb je gelijk in. maar ik verwacht echt dat dit trauma gedrag is.
in de wei doet ze het namelijk alleen als ze tussendoor wel aan het werk gezet word.
zodra je haar op de wei zet en haar zeg maar wat vergeet dan zie je dat het elke dag een beetje beter word en er elke dag een beetje rust bij komt. tot je haar weer pakt dan is het gelijk weer mis.
maar mocht er een nakomeling komen die het gedrag overneemt dan weet ik dat en zal ik er daarna ook niet meer mee fokken.
sallandval schreef:Als mijn gevoel klopt heb je een goed paard! En je hebt ook de stappen goed gezet, waarvoor respect! Echt top dat je zo serieus bezig bent met het goed opvoeden van je paard!
Voor mij klinkt dit als een heel gevoelig dier (zijn vaak de beste paarden als je het mij vraagt) bij wie één stap het allerbelangrijkste is: desensibilisatie (oftewel sacking out als je wilt googlen). Als ik het zo hoor is die stap niet (uitegbreid genoeg) meegenomen in het leerproces (kun jij niets aan doen dat is in Nederland volkomen normaal).
Ik zou dus terug gaan naar de laatste stap waar ze het goed deed; grondwerk en longeren. Van wat ik zo lees in je verhalen zou ze ook in de hand heel schrikachtig moeten zijn als je snelle bewegingen maakt, geluiden maakt of rondhupst. En al zeker als je haar aanraakt? Klopt dat? Dan is dat de eerste stap; leer haar te ontspannen (dat kan inderdaad makkelijker als ze al een beetje moe is) als je al die dingen doet (dat betekent doorgaan met het gedrag tot ze kalmeert en dan stoppen, zo leert ze als ik paniekerig doe gaat het door, als ik rustig ben stopt het). Leer haar dan dat je haar overal mag aanraken, ook met objecten zoals een touw, bal, deken, zadeldek etc. Kan ze al vaststaan? Ook dat is een goede oefening in optspannen en afwachten. Zo ga je stapje voor stapje verder tot ze kalm blijft onder alle gekke omstandigheden en kun je de desensibiliseren ook onder het zadel op gaan pakken.
mijn rede om dit paard te kopen was inderdaad ook omdat zelke paarden vaak de beste paarden worden. en als je naar haar bewegingen en soepelheid kijkt zou ze zeker ver kunnen komen. maar haar gedrag licht te diep in haar geheugen. haar gedrag is altijd al zo geweest. zelfs nog veel erger. al vanaf de 1e dag dat ik haar ken. in de omgang is ze echt heel veel verbeterd. maar ook hier heb ik het er niet volledig uit kunnen krijgen. het is inderdaad een heel gevoelig dier. in alles. niet alleen in het bijzijn van mensen.
zodra ze op het land staat en niks moet word ze steeds rustiger. het is nu voor 90% een super leuk en lief paard.
hier ben ik te vreden mee. dus voorlopig laten we het zo. een blij paard is een blije baas! ( in mijn ogen)
Geplaatst: 11-05-12 09:30 
is veel subtieler als een osteo maar geeft imo veel meer resultaat.
") uiteindelijk snapte ze het toch en ging ook dit goed. 
