Bokt.nl

Isabonny schreef:

Ik hoorde laatst ook de tip van iemand (die een Fjord onder het zadel en in de koets heeft lopen) om van het enkel gebroken bit af te stappen en om met (volgens mij) een stang met kettinkje (? ik neem aan dat hij niet een enkel gebroken bit met ketting bedoelde?) te gaan rijden bij een Tinker die zich buiten nogal sterk maakt.

Hij reed al jaren zo met zijn bijna 20-jarige Fjord (die zich ook wel eens sterk kon maken) en vond het veel fijner om ermee te rijden, omdat hij tenminste wist dat hij zo in elke situatie het dier stop kon krijgen als hij dat wilde.
Dit zelfde heb ik ook al vaker van een vrouw met een Haflinger gehoord, die ook onder zadel en koets gaat.
Paard kan op de plek staan springen (bij wijze van spreken), maar staat wel stil.

Ik vroeg of het dier daar niet hard van werd in de mond, maar bij beiden werd dit ontkend. Je hangt natuurlijk niet de hele tijd aan de teugels. Alleen als het echt nodig zou zijn, maak je er gebruik van.

Aangezien wij alleen maar buitenrijden, en dus 1 van de paarden erg sterk is, zou dit dus een optie kunnen zijn voor dit paard. Het dier wil nl. niet stoppen als het eenmaal in een galop zit. En soms moet dat nu eenmaal....als er wandelaars of iets dergelijks aankomt.
Het is heel moeilijk om hiermee te oefenen in het veld, omdat er vaak omheiningen om de velden staan en je niet van de landweg af kunt om een volte te rijden (als hij daar al niet te hard voor gaat).
We proberen alleen rustige galopjes te rijden, achter elkaar of naast elkaar en met zijn 2-en gaat dat ook redelijk, maar zodra er meer mensen meegaan, dan wordt het een wedstrijdje waarbij het dier niet te houden is.
Ook gaan we nooit direct om de hoek van een nieuwe landweg in draf of galop, want ik heb gezien hoe vervelend een paard van een kennis was. Die stond bij elke aanvang van een landweg te springen om er zo vlug mogelijk vandoor te gaan. Wij rijden eigenlijk best rustig (we worden ook al wat ouder ) en voor onze eigen veiligheid (en ons gemoed ), denk ik wel eens dat een ander bit misschien een optie zou zijn, maar schijters als dat we zijn, durven we dat ook weer niet goed in de paardenmond te leggen....en dus rijden we fijn verder met onze enkel gebroken bitjes en moet er dus soms aan de mond gehangen worden om het dier stop te krijgen
(ik weet het....als je paard 100% goed naar je luisterd zou dat dus niet hoeven, maar...sommige zijn erg eigenwijs en drammen door als je niet meer wilt en dan moet je toch wat ).

_AAASCHAAA_ schreef:

Mijn paard heeft een hangend rooster en laat zich daardoor heel moeilijk met bit rijden.
Ik heb nu als laatste redmiddel ( verder weinig bitten geprobeerd ) een happy mouth ongebroken watertrens. Als dit niet werkt kijk ik voor bitloos ( al dan tijdelijk ) totdat haar hangend rooster is weg getrokken. Met dubbelgebroken bitje gaat ze lopen en krijg ik geen reactie meer. Zodra ze maar iets hand voelt gaat ze aan de loop. Hoop dat het zo minder wordt want een extreem hete is mijn paard niet eens echt.

De tandarts komt bij mij ook heel vaak vooral nu in het wisselproces....

Succes

Isabonny schreef:

@MaritAriel: Soms is er geen echte oorzaak, tenminste geen medische, behalve een erg enthousiast paard .

En voor ruiters die geen gelegenheid hebben om van te voren een dier te longeren voordat ze erop stappen, om hem zo al moe te maken, en die toch "veilig(er)" de weg op willen, is dit de gemakkelijkste oplossing.

Ik zeg niet dat ik het zelf zo zou doen, maar ik kan me wel voorstellen dat, met name als je met een koets onderweg bent, toch wat meer zeggenschap over je paard wilt hebben.

En nogmaals: het is ook niet de bedoeling dat je continu aan de teugels hangt met zo'n bit.
Over het algemeen rijden wij altijd met een los teugeltje. En met los bedoel ik ook echt los; ik heb zowat geen teugel meer over
als we door het veld slenteren. Alleen als we een versnelling (of 2) hoger gaan, dan gaan de teugels wat strakker (gewoon op maat), omdat het paard dan ook haar hoofd hoger draagt.
En dan gaat het er dus om als je weer terug naar draf of stap wilt, dat het paard dan niet eigenwijs doordenderd (want ze vindt het maar wat leuk om eens lekker te sjeezen...maar wij niet zo dus ).

Maar goed....we oefenen gewoon lekker verder met ons enkel gebroken bit. Ons zul je echt niet zo gauw aan een stang met ketting krijgen. We hebben in ieder geval al afgesproken dat we alleen nog maar onder ons 2-en gaan rijden, want ik heb zeker 1 week pijn aan mijn knieen gehad van een buitenrit achter een koets aan (kreun, ik word echt oud) .

Isabonny schreef:

Ooo, ik dacht dat je het tegen/over mij had..
Ja, dan ben ik het met je eens.