Maar de pony's waar ik bij keek was iets mis mee, het klikte niet, of waren boven het budget. Toen kwam ik met een Arabische volbloed ruin van 5 jaar thuis, waar weinig mee was gedaan na het inrijden. beestje was erg schrikkerig en vlug, en kon stappen en draven, galopperen deed hij ALTIJD overkruist, vreselijk dat ik dat niet gemerkt had met proefrijden, maar ja, ik was 13 en het was mijn eerste paardje, en moeder had het niet gezien
(Nu ik veel contact met de fokker heb, blijkt ook dat hij dat al van kleins af aan doet, en hier hoogstwaarschijnlijk nooit aandacht aan is besteed met inrijden) binnen een jaar had ik reflexen zoals ik me nooit had voorgesteld! Overal op voorbereid, want hij schrok OVERAL van. Nu heb ik hem al terug, nog voordat hij weggesprongen is, en na 3 jaar nadat ik hem gekocht had, begon de galop te verbeteren, nu na 6 jaar kan hij normaal galopperen met mij er op, met lichte dwang met mijn zit. Ik vind het heerlijk zo'n paardje met wat pit en een ietsje onvoorspelbaar, waar ook nog veel aan gewerkt kan worden, dat maakt het voor mij een uitdaging. Ik denk niet dat ik blij zou zijn met een leermeester, voor een aantal keer is het natuurlijk prachtig, maar als een paard alles al kan, is voor mij de lol er gauw af ben ik bang. Ik ben ook niet echt het type dat internationaal wilt rijden, ik doe graag een wedstrijdje maar rijd ook graag door het bos, en vrijheidsdressuur is het helemaal voor Noah en mij. Als er een nieuw paardje zou komen, zou het weer een groen paardje zijn, of eentje van een jaar of 3-4 die nog niet ingereden is.
Na zeveneneenhalfjaar nog steeds verliefd en heb zo ongeveer mijn ideale paard.

heb bijv nu een net 4 jarige van boven de 1.80 best een boefje af en toe maar qua opvoeding zo mak als een lammetje, loopt los achter me aan waar ik ook heen ga, loopt niet over me heen, is niet lomp etc.