Lotte1990 schreef:Als je je binnenbeen naar achter legt heb je veel sneller dat de achterhand voor gaat tijdens het wijken. Ik leg dus ook mn benen aan alsof ik buiging vraag (binnenbeen op de singel en buitenbeen heel iets naar achter om uitzwaaien van de achterhand te voorkomen) en met mn gewicht geef ik de zijwaartse beweging aan. Dus het gewicht maakt het onderscheid tussen buiging zoals op een volte en het wijken. Voor je appuyement wil je je stelling en buiging de andere kant op. Dus voor een appuyement naar rechts ligt je rechterbeen op de singel en je linkerbeen er achter. Bij het wijken heb je minder buiging dan bij je appuyement dus ligt je buitenbeen ook minder ver naar achter bij het wijken.
Hier heb ik altijd in geloofd
Het zal ook best wel anders kunnen, maar naar mijn idee is dit de makkelijkste manier om geen problemen in het aanleren van de hogere oefeningen te krijgen.
Nou, ik vind dat je helemaal geen problemen in de hogere oefeningen HOEFT te krijgen als je het 'verkeerd' doet bij het wijken. Als je gewoon voor de rest de goeie hulpen geeft, en je paard is goed voor de hulpen, moet hij elke hulp zelfstandig aannemen om het zo maar even te zeggen. En het dus gewoon uit elkaar houden. Een paard wat hierop goed getraind is, zal hiervan vast geen echte problemen krijgen.. Het kan natuurlijk altijd, maar dit is gewoon mijn mening, en een stukje ervaring. (ik wijk namelijk ook 'verkeerd' en heb hier geen problemen mee, ook niet bij andere paarden, ookal zitten alle knopjes er nog niet op. Zolang de ruiter de hulp goed aangeeft, en het paard zoals het hoort gewoon goed voor de hulpen is, moet een paard de basis van veel oefeningen gewoon kunnen zonder het echt te leren (ik kan even de juiste woorden niet vinden, dit is niet echt heel goed wat ik bedoel) , dus kunnen er ook niet zoveel problemen aan vast zitten)