Bokt.nl

Emerald schreef:

Of je een paard nou een handje muesli, brok, snoepje of klontje geeft maakt niet uit. Het gaat om de intentie. Op zich ben ik geen tegenstander van een paard 'over de streep trekken' met een voer beloning. Als het goed getimed is en alleen voor het echte begin, kan dat geen kwaad volgens mij. Sommige paarden doen echt alles voor eten, dus daar kan je gebruik van maken. (GEbruik dus, geen MISbruik..)

Als ik het zo lees vraag je (lichamelijk) nog niet teveel van je paard en moet je het dus echt in de hoek 'vertrouwen' zoeken. Geestelijk is het waarschijnlijk toch allemaal een beetje te snel gegaan voor haar.

Zolang je zelf niet goed kunt opstappen, zou ik lekker met haar aan de gang gaan met zadelen, beugels wapperen, ernaast lopen en spelen met de beugels. Negatief gedrag zo mogelijk negeren en gewenst gedrag belonen. Als je dan zelf weer goed ter been bent (letterlijk ), in alle rust weer proberen op te stappen. Zo nodig eerst via een opstapje. Als dat goed gaat, kun je verder gaan. Maar blijf ten alle tijde rustig en als het niet goed gaat, neem je een stapje terug. Soms ga je een stap vooruit en twee stappen terug, maar dat moet je voor lief nemen met een jong dier. Je zult er later alleen maar de vruchten van plukken en een paard hebben dat jou vertrouwd. Dus ook in een nieuwe of enge situatie, omdat ze geleerd heeft dat je nooit iets vraagt wat ze niet (aan)kan.

Je komt er zeker wel!!
Succes!

Niicole__ schreef:

Ik heb ook 2 paarden gereden die ook geen mensen lieten opstappen.
Alles ging altijd goed, zoals opzadelen, longeren, ook als de beugels naar beneden hingen, maar zodra je op wou stappen sprongen ze op zijn of begonnen te steigeren.

Ik heb erg veel geduld gehad met beide paarden.
Elke keer gerust stellen, er naast gaan staan en belonen. Dat heb ik een aantal keren herhaald (1,5 a 2 weken).
Toen ze daarbij gerust waren, deed ik mijn voet richting de stijgbeugel, en bleef gerust stellen.

Als het mogelijk was deed ik mijn voet in de stijgbeugel, als het niet lukte, begon ik weer bij het begin.
Als ik dan eenmaal mijn voet in de stijgbeugel deed, opsteeg en in het zadel zat was het goed..

Het heeft toen ongeveer 1,5 week geduurd, en toen kon ik bij beide paarden zo opstappen en wegrijden.

Een paard wist ik wat ermee gebeurd was, de persoon die hem verzorgde heeft met opstappen veel in zijn buikgeprikt met de rijlaarzen, en als ze erop zat was ze heel erg ruig (trekken in de mond, ontzettend veel been geven etc.), de andere heb ik nooit geweten helaas.

Een paard had ik toen een maand rustig met opsteigen, en toen dachten ze dat hij wel in de manege les kon, en toen was het dus weer opnieuw beginnen..

kleinvosje schreef:

Heel goed dat je een stap terug gedaan hebt. Ik mag alleen hopen dat er wel iemand bij was toen je bovenstaande ging doen? Een paard dat vaststaat, en jij erop hangt, ik wil niet aan de gevolgen denken als het mis gaat...