DendroFleur schreef:Voor mijn gevoel is iets bevestigd als er op dezelfde hulp, dezelfde reactie komt. Als je begint met een paard kan bijv galop bevestigd zijn als het paard reageert door in de juiste galop aan te springen. Ben je echter verder met de training dan ga je hogere eisen stellen en wil je dat het paard ook in balans aanspringt en daarbij in aanleuning blijft. Weer verder in de training, moet het op het achterbeen blijven en wil je ook op een rechte lijn aan kunnen springen.
Voor mij is de term "bevestigd" dus afhankelijk van het nivo dat je rijdt. Eigenlijk is dit dus steeds in ontwikkeling, van reageren op je been tot voorwaarts gaan, tot meer impuls, tot meer verzameling.
Als je spelenderwijs met een jong dier hogere oefeningen mee neemt, lijkt me dat geen probleem. Maar verwacht dan geen perfecte oefening maar alleen een reactie op een aanwijzing. Wees blij als de achterhand iets naar binnenkomt maar verwacht geen travers.
ja precies waar ik heenging ( maar ik kan hier niet zo simpel neerzetten, ik heb daar dan weer een halve pagina voor nodig
)
)
), en zal ik mijn training daar iedere keer op aan moeten passen. Mijn uitgangspunt is in ieder geval dat bij alles wat ik doe ik de basisvoorwaarden probeer te behouden. Dat is in het gewone rijden al moeilijk genoeg. Bijvoorbeeld het rijden van overgangen en tempowisselingen. Zodra ik een overgang van galop naar draf wil, rijd ik mijn paard eerst terug. Dan probeer ik de tact, aanleuning, ontspanning, impuls etc goed te bewaren. Als ik denk dat dat het geval is zet ik de overgang in. Als ik voel dat ik iets verlies dan rijdt ik weer naar voren. Ga ik de boel eerst weer herstellen en dan probeer ik het opnieuw. Ik kan 100 overgangen rijden, maar als ik het niet op die manier doe, dan heeft het weinig nut. Idem voor zijgangen. Iedere keer probeer ik de grens van mijn paard zijn kunnen op te zoeken, zonder hem er echt overheen te pushen.
dat is weer een hele andere kijk erop. 