Bokt.nl

bolovesfuego schreef:

Ik ben ok van plan bitloos tegaan. Met bit of zonder bit maakt echt niet uit! Je kan rijden of je kan het niet..

Pluttersput schreef:

Nou had ik graag wel dat de mensen die reageren, dit ook echt even lezen, en niet meteen roepen: ja hoor, met ieder paard kan je bitloos rijden. Want dat vraag ik mij dus af.

Ik zou met mijn bijrijdpaard (kwpn-er van 1.70) best bitloos willen rijden. Dit omdat ik toch altijd het idee heb dat het net iets vriendelijker is. Maarrr.. Herman is een paard met een gebruiksaanwijzing. Ze kan zomaar van dingen vreselijk schrikken. Bushokjes, staande fietsen, paraplu's, stokken, kinderwagens, honden, noem het maar op. Meestal gaat het wel goed, en kan ik haar goed bij me houden. Ik moet dan duidelijk van tevoren al laten weten dat ze hem niet mag en kan peren, door iets meer contact op de teugels te nemen, goed de benen bij houden, en in sommige gevallen haar begrenzen met de zweep. Dan gaat het meestal redelijk goed.
Maar. Er zijn ook momenten dat Herman dan in volle gallop ertussenuit peert. Best heel hard, maar ze blijft goed bezitbaar. Ze bokt bijvoorbeeld niet, komt niet omhoog, rent alleen maar heel hard. Dat is tot nu toe 1 keer gebeurt, of misschien 2, maar dan kan ik het me niet meer herinneren. Voor de wagen doet ze dit veel meer, maar onder het zadel laat ze zich nog goed begeleiden.
Ze kan ook buiten soms ineens 'vergeten' dat ik degene was met de rem. Als we dan bijvoorbeeld een drafje aan het doen zijn, vindt ze het zo leuk, dat ze zich niet terug laat pakken. Dan moet ik echt even streng zijn wil ik dat ze terug komt in stap. Op zich geen probleem, ook hier houdt ze zich goed, en laat zich uiteindelijk terugpakken. Het is nog niet zo geweest dat de situatie echt gevaarlijk is geweest, maar dat is misschien ook omdat ik die situaties tot nu toe niet ben tegengekomen.

Al met al heb ik dus regelmatig het bit nodig om net even duidelijk te maken dat ze bij mij moet blijven, en op mij moet letten. Verder is het een fijn paard hoor, maar een echte merrie, een echte schrikkert op sommige momenten. Nou ben ik laatst met haar naar buiten geweest. We hadden gemend, en ik heb het halster gepakt, zadel opgelegd, en we zijn even naar buiten geweest. Dat ging redelijk goed, maar ook hier vergat ze mijn stuur. Terugpakken ging wel netjes, maar ze had dan ook wel net al 2 uur gemend.

Hoe zouden jullie dat in deze situatie doen? Gewoon niet bitloos? Oefenen tot er geen schrikreactie meer inzit (lijkt me met Herman eigenlijk niet kunnen)? Ik dacht er zelf over om bijvoorbeeld een touwhalster onder of over het hoofdstel erbij te pakken, met een touw. Dan kan ik daarop rijden als het goed gaat, en met het bit als het fout dreigt te gaan. Nadeel is dat je dan weer met een dubbele teugel zit, en dus goed moet opletten dat ze allebei niet over de hals heen glijden.

Ik ben benieuwd.