Bokt.nl

daffodil schreef:

Wat ik in de regel zie, is dat ruiters S&T toch vooral ook gebruiken om een niet fijne aanleuning er toch mooi even doorheen te drukken.....

fresco schreef:

Dat vind ik dus een foute opmerking.
Waarom zou je wisselen van bitten elke keer?
Als je netjes rijd, moet het paard net zo reageren op het trensje als op het S&T.
Ik ben van mening dat je niet constant moet wisselen, een paard moet weten waar ie aan toe is.

FaberSmid schreef:

Rij met verschillende bitten, waaronder ook stang en trens. Maar ook bitloos, welk bit ook of bitloos het zijn de "ruiterhanden" die de schade aanrichten.

lailapri schreef:

ik vind de info allemaal erg interessant. zelf geen ervaring ermee. Vandaag wel een trekpaard die ik al eens op trens had gereden en na hard werken eindelijk zacht op de hand werd gereden en vond hem vandaag toch wel erg licht in de hand, bleek die zijn stang in te hebben (oeps niet goed gekeken). Opzich reed het best fijn, kon toe met kleine hulpen en moest nu juist veel been gebruiken want in zijn hals reageerde hij nu meteen, maar volgende keer toch maar weer lekker op trens.

liljebo schreef:

Ik rij bitloos en bij mijn paarden komt er geen ijzer meer in de mond. Dat is een eigen keuze

Een discussie hierover wil ik dan ook niet aangaan. Ik wil alleen een constatering melden.
Het probleem met in feite alle optomingen, scherpe optomingen en bitten in het bijzonder en zeer zeker de S&T worden in grote getalen misbruikt.
Ik denk dat je (ff overdreven) tien kilo ijzer in de mond van het paard kan hangen, zonder schade toe te brengen als je er met je tengels vanaf blijft (ff afgezien van het feit dat het paard zo'n volle mond wellicht wat minder aangenaam vindt)
Het zijn inderdaad de handen van de ruiter die de schade toebrengt.
Als ik dan alle reacties op bokt lees, zou je denken dat iedereen op bokt met scherpe optoming soepele zachte handjes heeft.
Ik heb er moeite mee dat te geloven. Een blik om mij heen in paardenland verteld mij iets heel anders.
En dan heb ik het echt niet alleen over recreatieruiters, maar ook over ruiters op zeer hoog niveau en alles daartussen in.

Vergeet niet dat een scherpe optoming een enorm machtig wapen kan zijn bij de minste toegepaste druk. Neem bv een bit met hefboomwerking.... Kijk voor de aardigheid een westernwedstrijd en zie hoeveel paarden de mond open doen ondanks een ogenschijnlijk los hangend teugeltje. Schijn bedriegt echter. Een beweging van een pink kan aardig wat kilo's op de lagen veroorzaken. En dan kan een westernpaard nog de mond open doen onder protest. Bij de dressuuroptomingen voorkomt de aangespannen neusriem dat.
Is het daarom bij hen minder zwaar/bezwaarlijk? Nee dus.

En hoeveel ruiters houden hun handen in toom als het paard wegschiet, een bokkesprong maakt, de kolder in de kop krijgt?
Ik denk verdraaid weinig. En dan kan een kleine ruk met de handen behoorlijk pijn veroorzaken in de mond van het paard.

Om die reden denk ik dat maar weinig, zeeeeeeeeer weinig, mensen werkelijk geschikt zijn om met een dergelijke optoming als S&T te rijden. Eigenlijk alleen als je een paard onder alle omstandigheden ook zonder optoming kunt rijden en de optoming dus niet nodig hebt voor controle.
Als mensen dan verfijning willen, kunnen ze zich eraan wagen en idd... deze mensen brengen met S&T minder schade toe dan het grote gros met gewoon bit.
Maar het woord verfijning wordt te pas en te onpas gebruikt. Als ik hier op bokt lees over problemen met een shet die het bit niet in wil en dan als reactie op de tip om het eens zonder bit te doen (vanwege wisseling tanden bv) zegt dat dat niet kan omdat verfijning mogelijk moet zijn, dan stel ik mij serieus vragen in hoeverre mensen ook maar enig benul hebben van de inhoud van verfijning.




De beweegredenen om s&t te gebruiken heeft veelal te maken met uiterlijk en het willen oplossen van rijtechnische problemen dmv deze optoming.
Het gevolg daarvan zie je op duizenden fotos.
Wandel door de wereld van internet, bekijk foto's en filmpjes tot en met GP niveau en let eens speciaal op de monden van de paarden en de werking van het bit. (en de ogen van de paarden)
Hou er rekening mee dat de paarden veelal de mond niet open kunnen doen doordat het vastgesnoerd zit en kijk dus kritisch. Kijk ook op de concoursen om je heen.
Ik denk dat menigeen die serieus geinteresseerd is in de effecten van bit en mn bit als S&T schrikt.

Ik heb respect voor de mensen die aangeven dat zij (en/of paard) niet rustig genoeg zijn met de hand/niet toe zijn aan een dergelijke optoming. Dat zijn mensen die erover nadenken en reeel zijn.

Die mensen waardeer ik heel wat meer dan de mensen die zichzelf schromelijk overschatten in dit opzicht. Daaronder vallen ook mensen in de top van de dressuur.

Eerlijk gezegd denk ik dat slechts een handvol mensen die met S&T rijden dat doen zonder dat ze het paard ongemak of pijn bezorgen en die werkelijk slechts met vederlichte aanwijzingen werken.

FaberSmid schreef:

fresco schreef:

of doordat mensen hun paard de tijd niet gunnen om na te geven,
ik zie veel mensen zo rijden: eerste dat hoofd naar beneden dan komt de rest daarna.
Pfff... daar kan ik kromme tenen van krijgen.

Komt dat omdat het paard geen tijd krijgt na te geven of omdat de ruiter niet op tijd na geeft?

e_horse schreef:

lailapri schreef:

ik vind de info allemaal erg interessant. zelf geen ervaring ermee. Vandaag wel een trekpaard die ik al eens op trens had gereden en na hard werken eindelijk zacht op de hand werd gereden en vond hem vandaag toch wel erg licht in de hand, bleek die zijn stang in te hebben (oeps niet goed gekeken). Opzich reed het best fijn, kon toe met kleine hulpen en moest nu juist veel been gebruiken want in zijn hals reageerde hij nu meteen, maar volgende keer toch maar weer lekker op trens.

Kortom, jouw voorbeeld geeft heel duidelijk aan dat de 'verfijning' van een stangbit alleen geldt voor de ruiter; die voelt minder in zijn handen. Voor het paard is het alleen maar een versterking van de hulp.