Moet je ook op proef neme,voor je hem koop natuurlijk
Moderators: Essie73, Coby, balance, Firelight, Dyonne, NadjaNadja, Neonlight, Sica, C_arola
Prestige___ schreef:je koopt toch ook geen fantastisch springpaard,als je een dressuur ruiter bent![]()
Moet je ook op proef neme,voor je hem koop natuurlijk
Prestige___ schreef:je koopt toch ook geen fantastisch springpaard,als je een dressuur ruiter bent![]()
Moet je ook op proef neme,voor je hem koop natuurlijk

Omdat zowel ik als mijn paard niets van western kunnen, vorderen we maar langzaam, maar nu doen we wel iets dat we allebei graag doen, en dan is elk stapje vooruit op training de moeite waard
Solleke_Noah schreef:Ik ben altijd al een dressuurruiter geweest (zoals in: 9 jaar op een dressuurmanege gehobbeld en maar héél af en toe een klein sprongetje), toen ik mijn eigen paard kreeg ging ik dus ook de dressuurkant uit. Hij vond het ronduit vreselijk, de lessen liepen heel stroef, dus heb ik in overleg met mijn instructeur beslist western te gaan rijden (mijn instructeur is in de eerste plaats een western-lesgeefmens)
Al vanaf les 1 veranderde mijn paard volledig, helemaal ontspannenOmdat zowel ik als mijn paard niets van western kunnen, vorderen we maar langzaam, maar nu doen we wel iets dat we allebei graag doen, en dan is elk stapje vooruit op training de moeite waard
Fijn dat je wat hebt gevonden wat goed bij jou en je paardje past, en dat je verder hebt gekeken dan wat je al kende
) Maar western ligt me toch wel beter 
en nu werk je met je paardje vast naar iets dergelijks toe alleen heet het anders. Maar ja, Engelse "dressuur" is de norm...
juval schreef:ik heb het ook gehad. Veulentje gekocht met het doel om uiteindelijk een leuk rijpaardje te hebben. Het was heel leuk om zelf een veulen op te fokken en op te voeden, en het inrijden ging ook prima. Hij is pas op zijn 4,5de gecastreerd omdat hij zo superbraaf was in de omgang. Helaas is het nooit het leuke rijpaard geworden wat ik had gehoopt, hij bleek toch te veel bloed (AVS) voor mij, en echt leuke ontspannen ritjes heb ik er eigenlijk nooit mee gemaakt. Springen ging niet, en dressuur maar matig. Uiteindelijk heb ik na 10 jaar de knoop doorgehakt en hem verkocht. Daar heb ik ook geen seconde spijt van gehad. Ik heb veel van dit paard geleerd.. oa dat ik nooit meer een jong veulentje wil.
mijn volgende paard was er dus een die al goed doorgereden was en waar ik meteen mee verder kon en wist wat ik er aan heb.
de keus om mijn eerste paard uiteindelijk te verkopen is wel moeilijk geweest, ik heb daar ruim 2 jaar over gedaan. Nog een keer van stal verhuisd en mn zusje heeft goed geholpen door hem te rijden tijdens mijn zwangerschappen, maar de klik was er gewoon niet meer, en ik had er geen plezier meer in.
hestejente schreef:Dat bedoel ik, dat ze dat soort dingen aan een manegeruiter willen gaan uitleggenen nu werk je met je paardje vast naar iets dergelijks toe alleen heet het anders. Maar ja, Engelse "dressuur" is de norm...


En buiten was ze ook niet 100% safe.
. Maar het interesseerd me niet, we gaan lekker naar buiten en dressuren.
. Maar ik zie de 'beperkingen' als uitdagingen in plaats van als beperkingen en ga ermee aan de slag en pas me verder aan. En het is nu eenmaal zo dat als mijn pony het naar haar zin heeft, ik het zelf ook naar mijn zin heb!