Femke_Tweety schreef:Ik heb al eerder een keer gereageerd. Maar niet inhoudelijk op het bit.
Mijn paardje kan fiks heet zijn. Wel eerlijk overigens. In "normale" situaties rij ik hem tegenwoordig op een leren bitje. Daar loopt hij heel stabiel op. Het ligt vast in de mond, doordat er ook een riempje onder de kin langs gaat. Niet te vergelijken met een kinketting overigens, dit riempje is puur om te zorgen dat het bit op zijn plaats blijft. In theorie kun je enkel met bit en teugels rijden, dus zonder hoofdstel eraan (Ik doe dat zelf niet, ben te bang dat hij het bit toch een keer uittuft...)
Het is een bit dat geen rinkelgeluiden maakt, zoals sommige metalen bitten.
Het kan niet scharen zoals sommige gebroken trensen.
De allereerste keer kan het bit iets stug zijn. Na een aantal keer rijden gaat het bit naar de mond van het paard staan, en ligt het dus perfect voor je paard. (Daarom wordt het ook niet aangeraden om meerdere paarden met hetzelfde bit te rijden)
Voordeel vind ik ook nog dat je zowel wat druk op de lagen krijgt, als op de tong wanneer je het bit aanneemt. Maar heel gelijkelijk verdeeld.
Door het riempje onderlangs kun je dit bit ook nooit te ver uit de paardenmond trekken. (Moet natuurlijk toch niet gebeuren, maar in de praktijk zie ik het toch nogal eens gebeuren)
Geef je "teveel" druk links, dan zal het bit in feite aan de rechterkant tegen de mondhoek gedrukt worden, en duw je het hoofd dus in de bedoelde richting. (Uiteraard liever niet met zoveel druk...) Bij het longeren kan dat soms ook handig zijn.
Het is niet zo dat dit nu een ideaal bit is, zoals iedere optoming heeft het nadelen. Sommige paarden vinden het niet prettig, maar ook dat is met iedere optoming. Kwestie van uitproberen. Nog een nadeel is er voor paarden met erg gevoelige mondhoeken. Het komt bij sommige paarden voor dat ze iets geïrriteerde mondhoeken krijgen. Leer is uiteindelijk iets stroever dan metaal.
Ik moet zeggen dat ik het nog niet gehoord heb bij paarden die ik ken, maar ik weet dat het voorkomt.
In mijn ogen is het een prettig en vriendelijk bit. Maar zoals bij alles in de paardenwereld zijn ook hier de meningen over verdeeld, natuurlijk...
Ik rij dus Tweet standaard op leer. In bijzondere situaties (Met een groep op buitenrit bv) wil ik er wel eens een traditioneel gebroken bustrens inhangen. Hij loopt daar minder ontspannen op, minder stabiel. Maar ik heb net het gevoel dat ik iets meer noodrem in mijn handen heb.
(Ja, er zullen vast wel weer mensen zijn die zeggen dat dit zielig is, dat ik mijn paard op rust moet rijden, en met ontspanning zachter moet laten gaan. Die nodig ik van harte uit om Tweet als achterste paard in een groep uit te proberen in galop. evt. valpartijen en botbreuken zijn dan voor geheel eigen risico. Overigens zal hij zeker niet bokken of steigeren....)
Veiligheid van mijzelf en het overige verkeer buiten gaat me voor op zo'n moment.
Aangespannen loopt hij met diezelfde bustrens. De meeste menners vinden dat dan weer bloedlink. Ach ja, er is altijd wel wat te zeuren...
Ik denk in de basis niet dat het bit jouw probleem op gaat lossen. Maar wie weet helpt het wel iets, en dat is in feite waar je naar vroeg.
Veel succes met je paardje, en ik ben benieuwd waar jullie over een jaartje zijn, en welke oplossingen en methodes je gevonden hebt!
PS, je woont volgens mij niet zo idioot ver bij mij vandaan. Je mag bij wijze van uitproberen wel eens kijken hij jouw paard reageert op mijn bit.
Maar zoals al aangegeven, dat ligt dan naar de mond van mijn paard, dus de eerste keer rijden is het bit nog niet ideaal. Daarvoor zou je een keer of 6 met een bit moeten rijden, en zolang kan ik mijn bit dan weer niet missen. Maar gewoon 1 keer om uit te proberen of het je überhaupt zinnig lijkt om zo'n type bit aan te schaffen kan wel.
Deze bit is inderdaad aan te bevelen. Ik heb dat ook gebruikt voor mijn hete merrie met moeilijke mond. Zij kan geen bit verdragen in mond, behalve die leren bit wel. Ze knabbelen er graag op.
Geplaatst: 01-07-13 13:38 
Heb je mogelijkheden om je paard 's nachts buiten te zetten? 
voorbeeldje;
tuigpaard met een zeer slecht verleden. 
