Bokt.nl

Sizzle schreef:

Ehm, oneens

Die link tussen uitbreken en geen eten gaat hij echt niet snappen. Verstandig is het echter wel gezien koliek of bevangenheid, maar als correctie levert het niets op. Eerder het omgekeerde. Hij krijgt geen eten, vind dat hij honger heeft, dus breekt weer uit.

pmarena schreef:

Sizzle schreef:

Ehm, oneens

Die link tussen uitbreken en geen eten gaat hij echt niet snappen. Verstandig is het echter wel gezien koliek of bevangenheid, maar als correctie levert het niets op. Eerder het omgekeerde. Hij krijgt geen eten, vind dat hij honger heeft, dus breekt weer uit.

Hoezo oneens ? Wat zeg jij anders dan wat ik zeg dan

liljebo schreef:

Ik vind het het toedichten van menselijke eigenschappen aan een paard Hoofdschudden heeft altijd een reden; niet zelden de hand van de ruiter, maar ook ander ongemak, Hoesten kan voortkomen door de buiging hals. Bij de buiging van de hals, zeker als te diep wordt gebogen, komt druk op de luchtpijp (zie anatomie en een eerder wetenschappelijk artikel wat ik daarover heb geplaatst). Het hoesten en hals willen strekken is een logische reactie bij het onprettig vinden van die druk.
Wellicht je eigen rol in dit gedrag bekijken?

*edit* wat voor [naam] bedoeld

pmarena schreef:

Maar jij denk dan blijkbaar dat ik dat wel denk

pmarena schreef:

Je geeft zelf een bepaalde lading aan een woord , maar dat wil nog niet zeggen dat een ander dat ook doet.

Zipporah schreef:

Met knot doet hij het niet? Hij gaat duidelijk ineens als het moeilijk word en ik zie dat hij het niet snapt zich irriteren aan zijn voorpluk in zijn oren. Het dan maar beginnen een keer te hoesten zodat mijn teugels uit mijn handen getrokken worden is ook om onder het werk uit te komen. Is ook logisch soms is het ook even zwaarder dan anders en heeft hij er geen zin meer in. Dan begint hij in mijn ogen te klieren.

liljebo schreef:

[naam] schreef:

Met knot doet hij het niet? Hij gaat duidelijk ineens als het moeilijk word en ik zie dat hij het niet snapt zich irriteren aan zijn voorpluk in zijn oren. Het dan maar beginnen een keer te hoesten zodat mijn teugels uit mijn handen getrokken worden is ook om onder het werk uit te komen. Is ook logisch soms is het ook even zwaarder dan anders en heeft hij er geen zin meer in. Dan begint hij in mijn ogen te klieren.

[naam]... wie zegt dat de pluk op het voorhoofd hem tijdens het werk niet irriteert? Misschien is dat wel zo, als hij zich wil concentreren. Prima toch, als je dat met een knot kunt oplossen.
En hoesten om onder het werk uit te komen? Sorry, kan er bij mij niet in.

Anoniem schreef:

Zo knap dat mensen andermans paard ongezien beter kennen dan de eigenaar zelf

Benfan schreef:

@Langcara, precies!

Het is ook maar net hoe je als eigenaar er mee omgaat. Zoals wij onze 'offday' hebben kunnen dieren dat ook hebben. Ik merk het bv aan mijn honden, helemaal als we bij de dierenarts vandaan komen. Maar merk het ook aan de paarden die ik heb gereden, en het paard dat ik nu rij. Ik ben zelf iemand die er niet voor kiest een gevecht aan te gaan. Als het paard kliert omdat het iets lastig vind of totaal niet wil dan kies ik voor de middenweg. Pietje het paard dat ik nu rij vind altijd alles wel leuk om te doen, maar soms als we de bak ingaan merk ik direct dat hij 'de kop' erop zet en absoluut niet wil. Ik vraag dan een kwartiertje gehoorzaamheid en rij hem los en ga dan lekker het bos in. Het heeft dan namelijk bij voorbaat al geen zin om echt te gaan trainen. Waarom zou je dan jezelf de frustratie op de hals halen en het bij het paard als je in de eerste 10 minuten al weet dat het niks gaat worden? In plaats daarvan zoeken we cross weggetjes op, heuveltjes om op en af te klauteren en wie weet staat de ijsco man bij het begin van het bos.

Met die insteek heb ik ook altijd dieren ingereden. Soms laten winnen -merkte ik- maakte mentaal sterke dieren. Inferno was een paard dat toen die zadelmak werd gemaakt iemand zo genadeloos tegen de bakrand had gegooit dat ze wat botten had gebroken. Hetgeen wat mij werd verteld nadat ik was afgestapt na de eerste keer rijden. Het dier was erg gevoelig met een enorm sterk karakter en daar moest je afspraken mee maken. Mee overleggen en vooral NIET grof zijn. Zij was op de pinken te rijden en met de meest zachte aanrakingen van het been kon je haar sturen. Toen ik merkte dat ze rechtsom draaien lastig vond door steeds maar linksom te willen en daarbij zelfs ernstig te drammen liet ik haar maar een keer. Om vervolgens de rechtse afwendingen grooot te maken ipv op de normale manier af te wenden waarbij ze die draai moest maken. Klieren = voor mij een paard dat je verteld dat hem wat niet lukt, een manier van cominuseren en wij als ruiters hebben de verandwoording er naar te luisteren. Aan het einde van de les altijd vervelend? stop dan gewoon wat eerder. Voorkomen is beter dan genezen.

En even een side note. Paarden hebben wel degelijk Humor Gisteren werd ik aardig voor banketstaaf gezet door Pietje na een buitenrit. Wou een doek pakken 2 meter van ons vandaan en liet hem los. Toen ik omdraaide zag ik hem al met 'pretoogjes' en hij rende er snel vandoor de bak in OM daar vervolgens heel trots te staan loeren naast zijn vriendje Frapant die in de wei ernaast staat. Ik moet daar altijd ontzettend om lachen om dat soort dingen en liep naar hem toe. Toen ik er bijna was vloog hij er weer vandoor! staart in de lucht en zo macho achtig als hij kon rende hij naar de andere kant van de bak. Daar bleef hij staan totdat ik hem had, de tranen liepen over mijn wangen van het lachen. Straffen? Waarom!? Ik gaf hem een klopje, een knuffel en zadel hem lekker af. Paarden mogen soms best van je winnen Is goed voor hun ego, en ze komen uiteindelijk toch weer bij je. Of hij nou weg rent in de wei.. mooi moment voor foto's maken! En het duurt hoogstens 5 minuten.. who cares?

Langcara schreef:

Ik vind dat wanneer je het gedrag bij dieren interpreteert te snel wordt beschuldigt van antropomorfisme. "je moet niet vermenselijken" zegt men dan.

Maar we zijn allemaal dieren en er zijn nog altijd meer overeenkomsten dan verschillen met andere diersoorten.

liljebo schreef:

Zipporah schreef:

Met knot doet hij het niet? Hij gaat duidelijk ineens als het moeilijk word en ik zie dat hij het niet snapt zich irriteren aan zijn voorpluk in zijn oren. Het dan maar beginnen een keer te hoesten zodat mijn teugels uit mijn handen getrokken worden is ook om onder het werk uit te komen. Is ook logisch soms is het ook even zwaarder dan anders en heeft hij er geen zin meer in. Dan begint hij in mijn ogen te klieren.

Omdat hij weet, als hij hoest - verbinding weg.

En tuurlijk kan het hem tijdens het werk ineens gaan irriteren! En dat uit zich in het klieren, haren uit ze oren willen die er al de hele priveles hangen.

Ik vind het klieren, maar dat betekend niet dat ik hem daarvoor straf? Dat is weer iets heel anders, straffen voor klieren, grenzen verleggen, whatever. Een andere vraag! Het gaat mij om dat ik dat klieren vind, en het oplossen daarvan zal zich bij iedereen anders uiten.

Dan moest de vraag zijn; Wat doe jij bij een paard dat kliert?

randalinpony schreef:

Overigens vind ik mijn paarden ook wel eens etterbakken als ik weer een gesloopte draad kan repareren hoor, maar ik ga er vooralsnog niet vanuit dat een paard die draad sloopt OM te klieren.

randalinpony schreef:

Ja, maar wat wil je daarmee zeggen?