Hey, ik heb een 7 jarige merrie die het nog wel eens waagt om weg te lopen of zelfs omhoog te komen bij het opstijgen. (ook ander zadel geprobeerd, lag allebei goed btw)
Deed ze eerst een stuk meer dan nu, moet ik er wel bij zeggen. Ik dacht in het begin dat ze het eng vond. Liet ik mensen haar vasthouden, liep ze er gewoon doorheen. Hangen hielp niet, opsluiten maakte het erger. Juist als ik het alleen probeerde was ze ietsjes rustiger dan anders. Ze bleef niet eens stil staan om de beugels naar beneden te doen. Dus ik haar overal aaien tot ze dat toeliet en bleef staan.
Dan rustig de beugels, weer aaien....uiteindeijk zou ik dus ook een half uur bezig zijn voor ik eens zat.
Elke dag kwam ik met de hoop dat ze een goede dag had, (dan bleef ze keurig netjes wachten). Wat betreft mijn houding of gedachten ten opzicht van haar, ik blijf altijd rustig en geduldig...al was ik gaan mediteren...(blijkt achteraf
)
Als ik trouwens na het poetsen met het zadel aankwam werd ze al hyper. Zo van: ik wil lopen ik wil lopen ik wil lopen ik wil lopen!!! Ze had ook totaal geen geduld om te wachten tot ik zat. Wilde meteen gaan draven e.d.
Uiteindelijk had ik een (ouder en meer ervaren) stalgenote gevraagd of ze wilde komen kijken hoe mijn Noor zich gedroeg. Dus, zij aan de bakrand staan...ze was ervan overtuigd dat Noor me aan het uitproberen was en dat het dus geen angst was.
Ik moest strenger optreden, de buitenteugel aannemen (als ze dan toch ging lopen, liep ze naar mij toe, geen nut dus) en gewoon opstijgen. Sindsdien heb ik bijna geen problemen meer met haar. Ik ben overigens ook met een bit met een rubberen coating gaan rijden. Dit is een bit dat wordt gebruikt voor jonge paardjes...eh...happy mouth ofzoiets? Hier is ze tijdens het rijden ook totaal rustig van geworden.
Ik hoop dat jij je oplossing ook vindt