Citaat:
Op 2001-06-29 00:43, schreef Zep:
Bij een paard dat juist terug komt op het been moet je vooral niet gaan zitten knijpen, je kunt beter een paar korte prikken achter elkaar geven en je been steeds los laten afhangen verder.
Mijn paard heeft het soms nog wel eens in het aangalopperen, als ik niet snel genoeg ben met mijn hulp dan plakt hij aan mijn kuit als het ware, en dat mag hij dus niet, hij moet op eigen benen lopen.
Klopt, zo heb ik het later ook aangepakt (ook voor wat betreft het sturen, want daar was hij net zo in, grinnik!), maar in eerste instantie was het in je eentje onmogelijk om het paard aan het lopen te krijgen, tenzij je afstapte en hem aan de hand leidde
)
Later is het heel erg goed gegaan met dat paard en een feit is dat ik van hem heel erg veel geleerd heb! Ik heb wel een 3 kwartier in de hoek van de bak gestaan, vastberaden vooruit te komen. Iedere boze actie van mij werd beloont met een bok of een steiger, verder niets! haha je leert danm wel je geduld te bewaren want je bereikt duidelijk helemaal niets!
Hem hebben we (helaas) met een longeerzweep vanaf de grond vooruit moeten slaan. Ik zeg helaas omdat ik hoop zoiets nooit weer te hoeven meemaken, maar nogmaals, uiteindelijk is het allemaal goed gekomen!
Jippie: Dit was inderdaad een koele kikker die dacht dat hij de hele wereld wel even kon regelen! ZIjn steigeren was ook eigenlijk wel heel leuk, want hij wist precies wat kon en wat niet kon, dus ik hoefde niet bang te zijn om bijvoorbeeld achterover te slaan! Ik heb zelf ook meer ervaring met bloedjes, en die rijd ik ook liever, je bereikt bij hun gewoon meer met gedulde en lieve woordjes en dat is nu eenmaal meer mijn stijl.
Maar je hebt absoluut gelijk, dat je die dingen van achter dit mooie felblauwe beeldscherm gewoonweg niet kunt beoordelen! Zelfs vanaf de grond is het soms nog wel eens moeilijk!
Greetz, Brenda