FonsR1150GS schreef:Ben het deze avond weer gaan proberen. Ongeveer op het zelfde punt wou Willem weer niet verder, toen hij na aandrijven van mij echt niet verder ging ben ik afgestapt. Toen zijn we te voet zeker 25 meter verder gekomen, en wou hij weer niet verder. Ik dacht nou dan blijf hier maar een poosje staan, ik kan hem moeilijk heel het bit uit zijn mond gaan sleuren.
Een poosje gestaan, wat tegen hem gepraat en gezongen en gerustgesteld, dat had als resultaat dat meneer aan een plukje gras begon te knabbelen, maar het nog steeds vertikte om verder te gaan.
Toen hij het echt niet wou ben ik opgestapt met zijn hoofd wel in de richting die hij niet op wou, en zijn we in stap weer terug gegaan.
Het was nu wel allemaal wat rustiger wat minder gestrest maar het is mij nog niet gelukt.
Wordt vervolgd.
Groeten Fons
ik heb even in je andere topics gekeken en volgens mij probeerd meneer je gewoon uit
Citaat:
Voor de kar heeft hij een hoofdstel met oogkleppen, en als we onder het zadel rijden natuurlijk niet. Hij ziet werkelijk alles en schrikt dan, staat stokstijf stil of wil omdraaien, en een keer is hij er al in dolle galop uit gepeerd. Maar het gaat steeds beter. Ik doe hem maar met zachte drang en daarna belonen weer bewegen om verder te gaan.
met welk hoofdstel rijd je?
als je met het hoofdstel met oogkleppen rijd is het dan beter?
neem eens een ander paard mee.hoe gaat het dan?
wat doet willem nu dan?
hij blijft gewoon staan?
bokt/steigerd hij ook,loopt hij achteruit kijkt hij ergens heel bang naar of staat hij gewoon zo ineens hup stil?